Friday, July 23, 2021

ଜୀବନସାଥୀ (ଭାଗ 14)

                        ନିର୍ମଳା କିଛି ସମୟ ଏପଟ ସେପଟ ହେବାପରେ ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇଗଲେ |କିନ୍ତୁ ନନ୍ଦିନୀ ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସୁନଥିଲା |ଆଖି ଖୋଲି ସେ ସେମିତି ଛାତକୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା |ଭୋର ହେବାକ୍ଷଣି  ସେ ବିଛଣା ଛାଡି ଧଡ଼ପଡ଼ ହୋଇ ଉଠିପଡିଲା  ଓ  ନିଜ ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷକରି ବାହାରେ ଖୋଲା ପବନରେ ବୁଲିବାକୁ ଲାଗିଲା |ଭାବୁଥିଲା, ଅପା ତାର କେତେ ବଦଳି ଯାଇଛି ସତେ !!ପାପଧନ ବୋଧହୁଏ ସବୁ ମଣିଷଙ୍କୁ ଏମିତି ଅନ୍ଧ ଓ ହୃଦୟହୀନ କରିଦିଏ |ଅପା ଦିନେ ନାଁ ଦିନେ ନିଶ୍ଚୟ ତାର  ଭୁଲ ବୁଝିପାରିବ କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳକୁ ଆଉ କିଛି ନଥିବ !!ଅବୁଝା ଲୋକ ନିଜେ ନବୁଝିଲେ ତାଙ୍କୁ ଶତ ଚେଷ୍ଟା କରି ବୁଝାଇ ହୁଏନା  |ଅପା କଥା ଅନୁସାରେ ଯଦି ଯାହା ହେଉଛି,ଭଲ ହେଉଛି,ତାହେଲେ ତ ବହୁତ ଭଲ  |

                  ଅନେକସମୟ ପରେ ନିର୍ମଳା ତାକୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଆସି ତା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି କହିଲେ,ତୁ ଏଇଠି ?ମୁଁ ତତେ ଚାରିଆଡେ ଖୋଜି ସାରିଲିଣି |ତୋ ପିଲାମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉଠିନାହାନ୍ତି |ଏତିକିବେଳେ କିଛି କାମ ସାରିଦେବା |ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ନାଇଁ ଅପା,ଅଧାରୁ ଉଠିଲେ ସବୁ ବେଙ୍ଗା ହୋଇଯିବ |ଆଗେ  ପିଲାଙ୍କ କାମ ସାରିଦେଇ ,ତାପରେ ବସିବା ଯେ,ଏକା ଥରକେ କାମ ସାରି ଉଠିବା |ନିର୍ମଳା ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲେ,ହଁ,ଠିକ କହିଛୁ |ଖାଲି ପେଟରେ ରହିଲେ,ଦେହ ଖରାପ ହେବ,ଆସ ଖାଇବୁ,ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ ରେଡି ହୋଇ ଗଲାଣି |

                  ନନ୍ଦିନୀ ଭିତରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା,ପିଲାମାନେ ଉଠି ଖଟ ଉପରେ ଖେଳୁଛନ୍ତି |ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲା ଓ ତାପରେ ଦୁହେଁ ଖାଇ ବସିଲେ |ଅଙ୍କିତ ତାର ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷକରି ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ ଖାଇ ଚାଲିଗଲା |ତାପରେ ଦୁଇଭଉଣୀ ଜଳଖିଆ ଖାଇବା ପରେ ନନ୍ଦିନୀ ତାର ବ୍ୟାଗରୁ  ବେଦୀ  ଉପକରଣ  ଲିଷ୍ଟ ଟିପାଖାତା ଆଣି ନିର୍ମଳାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଲା |ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ତତେ ଅସଲ ଜିନିଷ ଦେଖେଇବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଛି |ଏହା କହି,ସେ ଆଲମୀରାରୁ ଏକ ପର୍ସ ଆଣି ବୋହୂ ପାଇଁ କିଣାଯାଇଥିବା ଗହଣା ନନ୍ଦିନୀକୁ ଦେଖେଇଲେ |ସେଥିରେ ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର,ବାହୁଟି,କାନଫୁଲ, ହାର ଓ ମୁଦି ଥିଲା |ସବୁଗୁଡିକ ଓଜନଦାର ଥିଲା |

                 ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର ଦେଲୁ,ପୁଣି ହାର କାହିଁକି ଦେଉଛୁ ?ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ସବୁତ ଗୋଟିଏ ସେଟ,ନଦେବି କେମିତି ?ତାପରେ ସେମାନେ ନିର୍ବନ୍ଧରେ ପୁଅକୁ ଓଜନିଆ ଚେନ ଆଉ ମୁଦି ଦେଇଛନ୍ତି |ଆମେ ପୁଅଘର ହୋଇ ତାଙ୍କଠାରୁ ନୀଚରେ ରହିବୁ କେମିତି ,କହିଲୁ ?ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା ବହୁତ ବଢିଆ |ସେମାନେ ଯେଉଁ ପାଞ୍ଚଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ଦେଇଥିଲେ,ତାକୁ ଏଇଥିରେ ଉଡେଇ ଦେଲୁ ?ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ତୁ ଭାବିଛୁ,ଆମ ପାଖରେ ଗହଣା କିଣିବାକୁ ଟଙ୍କା ନାହିଁ ?ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ନାଁ ନାଁ,ମୁଁ କଣ ସେକଥା କହିପାରିବି ?ତୁମର ରାଜାଘର,ଉଭା ଯେତେ,ପୋତା ସେତେ |ହେଲେ,ନୋ ଡିମାଣ୍ଡରେ ବାହାଘର କରିଥିଲେ,ତମର  ବଡ଼ପଣ ରହିଥାଆନ୍ତା |

              ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ତୁ ମୋ ବଇରୀ ପରି କଥା କହନା |ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅ ମୋର,ମୁଁ ମାଗଣାରେ ବାହାଘର କରିବି ?ସମୁଦୀ ଯେଉଁ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ପୋତିଛି,ତାକୁ କଣ କରିବ ?ଲୋକ ଧନ ସଞ୍ଚନ୍ତି,ଘର କରିବାକୁ ,ଆଉ ଝିଅ ବାହାଘର କରିବାକୁ |ସିଏ ଘର କରି ସାରିଛି,ଏବେ ଝିଅ ବାହାଘରରେ ବାକିତକ ଖଲାସ କରିବା କଥା  !ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ହେଲେ ଅପା,ଅକି ବଡ଼ ଚାକିରୀ କରୁନି,ବ୍ୟବସାୟ କରୁଛି |ତତେ ଲାଗୁନି,ସେମାନେ ଯାହା ଦେବାକଥା ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ଦେଉଛନ୍ତି ?ମୋର ତ ମନେ ହେଉଛି,ତାଙ୍କର କିଛି ବଡ଼ ଖୁଣ ଅଛି,ଯାହାକୁ ଲୁଚାଇବାକୁ ସେମାନେ ତମକୁ ଲାଞ୍ଚ ଦେଉଛନ୍ତି |

            ନିର୍ମଳା ପ୍ରତିବାଦ କରି କହିଲେ,ପୁଅ ମୋର ଚାକିରୀ ନକଲେ କଣ ହେଲା,ବହୁତ ପଢିଛି |ତାର ବ୍ୟବସାୟ ଭଲ ଚାଲିଛି |ସେ ଆମର ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅ,ଆମ ଅନ୍ତେ,ଆମର ସବୁ ସମ୍ପତ୍ତି ତାର | ତାଙ୍କ ଝିଅ ସାଙ୍ଗେ ବାଦ  କରିବାକୁ ଆମ ଘରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଆଉ କେହି ନାହିଁ |ସେଇଥିପାଇଁ ତ ସମୁଦୀ ଏ ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ହାତଛଡା କଲେ ନାହିଁ |ଆଉ ଶୁଣ,ତୁ ଅକି ସାଙ୍ଗରେ ଯେତେବେଳେ କଥା ହେବୁ,ୟାଡୁ ସାଡୁ କିଛି କହିବୁନି,ମୋ ପଟିଆ ହୋଇ କହିବୁ,ନହେଲେ,ସେ ମତେ ତା ଶତ୍ରୁ ବୋଲି ଭାବିବ |(କ୍ରମଶଃ)

                  

No comments:

Post a Comment