ବାହାଘର ଆଉ ଅଳ୍ପଦିନ ବାକି ଥିଲା |ସୁବ୍ରତ ବାବୁ କେତେକ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିବାପାଇଁ ହୃଷିକେଶଙ୍କ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ |ଚା' ପାନ ପର୍ବ ସରିବା ପରେ ସୁବ୍ରତ ପକେଟରୁ ଏକ ଚେକ କାଢି ହୃଷୀକେଶଙ୍କ ହାତରେ ଧରାଇ ତାଙ୍କୁ ହାତଯୋଡ଼ି କହିଲେ ,ବାଟ ଖର୍ଚ୍ଚ ବାବଦରେ ଏଇ ସାମାନ୍ୟ କିଛି ଭେଟି ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତୁ |ହୃଷୀକେଶଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଚେକ ଉପରେ ବୁଲି ଆସିଲା |ତାହା ପାଞ୍ଚଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ଚେକ ଥିଲା |ସେ ଚେକ ତାଙ୍କୁ ଫେରେଇ ଦେଇ କହିଲେ,ଏତେ ଟଙ୍କା ମୁଁ ନେବିନି,ଆପଣ ତ ଜିନିଷ ଆକାରରେ ବହୁତ କିଛି ଦେଇ ସାରିଲେଣି |ସୁବ୍ରତ ହସି ହସି କହିଲେ,ସିଏ ଅଲଗା କଥା,ଇଏ ଅଲଗା କଥା |ଦୁଇଟା ଯାକ ମିଶାଇଲେ କେମିତି ହେବ ?ଏହା କହି ସେ ଚେକ ଟିକୁ ହୃଷୀକେଶଙ୍କ ପକେଟରେ ଜବରଦସ୍ତି ରଖିଦେଇ କହିଲେ, ବୁଝିଲେ,ଆମେ ଝିଅଘର ହେଲୁ,ଲେଉଟିଆ ଶାଗ ;ଯେତେ କାଟୁଥିବ,ସେତେ ଖାଉଥିବ |ଇଏ ଆରମ୍ଭ ମାତ୍ର |ଏହାର ଅନ୍ତ ନାହିଁ |ଏମିତି ଦେବା ନେବା ଯେତେ ଚାଲିଥିବ,ସମ୍ପର୍କ ସେତେ ମଧୁର ହେଉଥିବ |ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ହୃଷିକେଶ ହସି ପକାଇଲେ |
ସୁବ୍ରତ କହିଲେ,ବାହାଘରକୁ ଆମେ ପାଖାପାଖି ହଜାରେ ଲୋକଙ୍କୁ ଡାକିଛୁ |ମନ୍ତ୍ରୀ ଆସିବେ ବୋଲି ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଇଛନ୍ତି |ସେ ଆସିଲେ,ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ କେତେ ଲୋକ ଆସିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି |ଆପଣଙ୍କର ବରଯାତ୍ରୀ କେତେ ଆସିବେ କୁହନ୍ତୁ |ହୃଷିକେଶ କହିଲେ,ଆମର ସେଇ ଦୁଇଶହ ଭିତରେ ହେବେ ,ତା ଠାରୁ କମ ସିନା,ବେଶି ନାହିଁ |ସୁବ୍ରତ କହିଲେ,ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ଫାଇନାଲ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ ମତେ ଦେବେ,ସେଇ ଅନୁସାରେ ମୁଁ ଆରେଞ୍ଜମେଣ୍ଟ କରିବି |
ସୁବ୍ରତ ଯିବାପରେ ହୃଷିକେଶ ପକେଟରୁ ଚେକ କାଢି ଆଉଥରେ ମନ ପୁରେଇ ଦେଖିନେଲେ |ତାକୁ ନିର୍ମଳାଙ୍କ ଦେଇ କହିଲେ,ୟାକୁ ହୁସିଆରି ରଖ |କାଲି ମୁଁ ଅଫିସ ଯିବାବେଳେ ମନେ ପକାଇ ଦେବ,ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଡିପୋଜିଟ କରିଦେବା |ନିର୍ମଳା ଖୁସି ମନରେ ତାକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ପର୍ସରେ ଆଲମାରୀ ଭିତରେ ରଖିଦେଲେ |
ବାହାଘରର ଜୋରଦାର ଆୟୋଜନ ଦେଖି ଅଙ୍କିତ ମନେ ମନେ କୁହୁଳୁ ଥିଲା |ଖାଇବା ପିଇବା ତାକୁ ବିଷ ପରି ଲାଗୁଥିଲା |ଶୟନେ ସ୍ୱପନେ ଜାଗରଣେ ସେ କେବଳ ଲିପି କଥାହିଁ ଭାବୁଥିଲା |ସେଦିନ ରାତିରେ ଖାଇସାରି ଶୋଇବାକୁ ଯିବାବେଳେ ସେ ଭିତରପଟୁ କବାଟ ବନ୍ଦକରି ଲିପିକୁ ଫୋନ ଲଗାଇଲା |ସେ ଭାବିଥିଲା ଫୋନ ତାର ବ୍ଲକ ଥିବ |କିନ୍ତୁ ଲିପି ବୋଧହୁଏ ଫୋନ ଅନବ୍ଲକ କରିଦେଇଥିଲା |ଫୋନ ରିଂ ହେଲା ଓ ଲିପି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଫୋନ ଉଠାଇ ହ୍ୟାଲୋ କହିଲା |ଅନେକଦିନ ପରେ ତାର ସୁମଧୁର କଣ୍ଠସ୍ୱର ଶୁଣି ଅଙ୍କିତର ହୃଦୟ ବିଗଳିତ ହୋଇଗଲା |ତା ଆଖିରୁ ଅବିରତ ଲୁହ ଝରିବାରେ ଲାଗିଲା |ଲିପି କହିଲା,ତୁମେ ପିଲାଙ୍କ ପରି କାନ୍ଦୁଛ କାହିଁକି ? ତମକୁ ମୋରାଣ, ତମେ କାନ୍ଦନା |ଏ ଜନ୍ମରେ ମୁଁ ତୁମପାଇଁ ନଥିଲି | ହୁଏତ କିଛି ପାପ କରିଥିଲି,ତମକୁ ପାଇ ପାରିଲିନି |ତୁମେ ଖୁସିରେ ଘରସଂସାର କର ଓ ମତେ ଭୁଲିଯାଅ |ଶେଷ ଆଡକୁ ସ୍ୱର ତାର ମୋଟା ଶୁଭୁଥିଲା,ହୁଏତ ସେ ବି କାନ୍ଦୁଥିଲା |ଅଙ୍କିତ ତାକୁ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ଫୋନ କାଟି ସାରିଥିଲା |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment