Monday, July 12, 2021

ଜୀବନସାଥୀ (ଭାଗ 02)

                      ବିବାହ ପାଇଁ ଅଙ୍କିତ ରାଜି ହେବାରୁ ନିର୍ମଳାଙ୍କ ଖୁସିର ସୀମା ରହିଲାନାହିଁ |ପୁଅପାଇଁ ସେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିପଡ଼ିଲେ |କିନ୍ତୁ ସବୁଠାରେ ସେହି ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଥିଲା,ପୁଅ କି ଚାକିରୀ କରୁଛି |ବିବାହ ବଜାରରେ ପୁଅ ବ୍ୟବସାୟ କରିବା ଟା ଏତେ ଭଲ ଶୁଭେନାହିଁ |ତେଣୁ ଭଲ ଭଲ ପ୍ରସ୍ତାବ ତାଙ୍କ ହାତରୁ ଚାଲି ଯାଉଥିଲା |କିନ୍ତୁ ନିର୍ମଳା ଏତେ ଶୀଘ୍ର ହାର ମାନିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ ଓ ସେ ନିଜ ପ୍ରୟାସ ଜାରି ରଖିଥିଲେ |ଏଣିକି ସେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅଙ୍କ ପଛରେ ନପଡ଼ି ଚାକିରୀଆ ଝିଅ କିମ୍ବା ଚାକିରୀ କରିବାର ଯୋଗ୍ୟତା ଥିବା ଝିଅ  ଖୋଜିଲେ |

                    ଦିନେ ମଧ୍ୟସ୍ଥି ଏକ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆଣି ପହଞ୍ଚିଲା |ଝିଅଟି ଗ୍ରାଜୁଏସନ ପରେ ଏମ.ବି.ଏ. କରିଥିଲା ଓ ଚାକିରୀ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଇଣ୍ଟରଭିଉ ଦେଉଥିଲା |ଟିକିଏ ମୋଟି କିନ୍ତୁ ଚେହେରା ତାର ଚଳନୀୟ ଥିଲା |ପ୍ରସ୍ତାବଟି ନିର୍ମଳାଙ୍କ ମନକୁ ପାଇଲା | ସେ ହୃଷୀକେଶଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଝିଅ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ |ଝିଅର ନାଁ ସୌମ୍ୟା ଥିଲା |ବାପା ସୁବ୍ରତ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସହାୟକ ତଥା ଖାସ ଲୋକ ଥିଲେ |ଝିଅର ସାନଭାଇ ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ଇଂଞ୍ଜିନିୟରିଂ ପାଶ କରି ଚାକିରୀ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲା |ସୁବ୍ରତ ଓ ତାଙ୍କର ପତ୍ନୀ ଶୁଭ୍ରା ଚାହୁଁଥିଲେ,ଯଦି ବିବାହ ପରେ ସୌମ୍ୟାକୁ ଚାକିରୀ ମିଳେ,ସେମାନଙ୍କର ଯେପରି ଚାକିରୀ କରିବାରେ ଆପତ୍ତି ରହିବ ନାହିଁ |ହୃଷିକେଶ କିଛି କହିବା ଆଗରୁ ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ଆମର ତ ଝିଅ ନାହିଁ,ଆମ ଘରକୁ ଯିଏ ବୋହୂ ହୋଇ ଆସିବ,ସେ ବୋହୂ ନୁହେଁ,ବରଂ ଝିଅ ପରି ରହିବ |ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଷୟରେ ପୁଅ ବୋହୂ ଯାହା ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବେ,ଆମର କିଛି କହିବାର ନାହିଁ  |ଦେବା ନେବା ବିଷୟରେ କିଛି ଆଲୋଚନା ହେଲାନାହିଁ |କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଭଲ ଯୌତୁକ ଦେବେ ବୋଲି ସୁବ୍ରତ ପରୋକ୍ଷରେ ଜଣାଇ ଦେଲେ |ରାତିରେ ଘରକୁ ଫେରି ନିର୍ମଳା  ଖୁସିହୋଇ ଝିଅ ପସନ୍ଦ ହେଲା ବୋଲି ଅଙ୍କିତକୁ  ଜଣାଇ କହିଲେ,ତୁ ତ ଝିଅ ଦେଖିବୁନି ବୋଲି କହିଲୁ,ନହେଲେ ତୁ ବି ଆମସାଙ୍ଗେ ଯାଇ ଝିଅ ଦେଖି ଆସିଥାନ୍ତୁ |

                    ସେଦିନ ରାତିରେ ଲିପିକଥା  ମନେପକାଇ ଅଙ୍କିତ ବହୁତ କାନ୍ଦିଲା ଓ,ମନେ ମନେ ଲିପିକୁ  କହିଲା,ତୁମେ ସିନା ଅଭିମାନ କରି ମୋଠାରୁ  ଦୂରେଇ ଗଲ,ମୁଁ କିନ୍ତୁ ମୋର ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ  ତୁମକୁ ମୋ ହୃଦୟରେ ସାଇତି ରଖିବି ଓ ସେଠାରେ ଆଉ କାହାକୁ ପ୍ରବେଶର ଅଧିକାର ଦେବିନାହିଁ |(କ୍ରମଶଃ)

No comments:

Post a Comment