ଅଙ୍କିତର କଥା ଶୁଣି ନନ୍ଦିନୀର ମନ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ଯାଇଥିଲା ଓ ତାର ଭୋକ ମରି ଯାଇଥିଲା |ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ସେ ଡାଇନିଂ ଟେବଲ ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା,ସେଠାରେ କେବଳ ତିନିଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଖାଇବା ବଢ଼ା ଯାଇଛି |ସେ ପଚାରିଲା,ଅପା,ତମେମାନେ କେହି ଖାଇବନି ??
ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ଅକି ତା ରୁମରେ ମୋବାଇଲ ଦେଖି ଦେଖି ଖାଇବ |ଭାଇ କାମ ସାରି ଫେରିବାବେଳକୁ ଡେରି ହେବ |ତମେମାନେ ଗାଡି ମଡ଼ା ହୋଇ ଆସିଛ,ତେଣୁ ଶୀଘ୍ର ଖାଇ ଶୋଇପଡ |କାଲି ମାର୍କେଟକୁ ଯାଇ ତୋ ଲୁଗାଟା କିଣି ଆଣିଲେ,ମୋର ବଡ଼କାମ ଶେଷ ହେବ |ଶାଢ଼ୀ କଥା ଶୁଣି ନନ୍ଦିନୀକୁ ବିରକ୍ତ ଲାଗିଲା |ଗୋଟିଏ ବୋଲି ପୁଅର ଏମିତି ବାହାଘର କରୁଛି ଯେ,ପୁଅ ମନରେ ଖୁସି ନାହିଁ ,ସେ ପୁଣି ପିନ୍ଧିବ ପାଟଶାଢ଼ୀ !! ସେ ନିର୍ମଳାଙ୍କୁ କହିଲା,ଅପା ,ମାର୍କେଟ କୁଆଡେ ପଳେଇ ଯାଉନି କି ମୁଁ ବି କୁଆଡେ ଯାଉନି |ବାହାଘର ପାଇଁ ମଝିରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ବାକି ରହିଲା |ଆମେ ପ୍ରଥମେ ଲିଷ୍ଟ ଅନୁସାରେ ବେଦୀ ଜିନିଷ ସଜାଡି ରଖିଦେବା,ତାପରେ ଯେଉଁକଥା |
ସେ ପୁଣି କହିଲା,ପିଲାମାନେ ଖାଇ ଶୋଇ ପଡନ୍ତୁ,ମୁଁ ତମମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଖାଇବି,ଏକୁଟିଆ ଖାଇବାକୁ ମୋର ଇଛା ହେଉନି |ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ନାଁ,ନାଁ,ଗହଳି ବେଳେ ଜଗା ଜଗି କରିବା ଭଲ ନୁହେଁ |ମୋ କଥା ମାନ,ତୁ ଚୁପଚାପ ଖାଇ ଶୋଇପଡ଼ | ନନ୍ଦିନୀ ଆଉ କିଛି ନକହି ତାର ପିଲାମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଖାଇ ଶୋଇବାକୁ ଗଲା |
ବେଡରୁମରେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଅତିରିକ୍ତ ଖଟ ପକେଇ,ନିର୍ମଳା ସେମାନେ ଦୁଇ ଭଉଣୀ ଓ ନନ୍ଦିନୀର ଦୁଇ ପିଲାଙ୍କ ଶୋଇବା ପାଇଁ ସୁବନ୍ଦୋବସ୍ତ କରିଥିଲେ |ପିଲାମାନେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଶୋଇପଡିଲେ |କିନ୍ତୁ ନନ୍ଦିନୀ ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସୁ ନଥିଲା | ରାତି ବାରଟା ବେଳକୁ ନିର୍ମଳା ଶୋଇବାକୁ ଆସିଲେ |ନନ୍ଦିନୀ ଶୋଇ ନଥିବାର ଦେଖି ପଚାରିଲେ,ତୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋଇନୁ ?ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ନୂଆ ଜାଗା ତ,ସେଥିପାଇଁ ନିଦ ଆସୁନି |ନିର୍ମଳ ଲାଇଟ ଅଫ କରି ନନ୍ଦିନୀ ପାଖରେ ନିଜ ଅବଶ ଶରୀରକୁ ଲୋଟାଇ ଦେଇ କହିଲେ,ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି,ଶୋଇପଡ଼ |
ନନ୍ଦିନୀ ନିର୍ମଳାଙ୍କୁ ଚାହିଁ ପଚାରିଲା ,ଅପା,ଅକି ଏତେ ଶୁଖି ଯାଇଛି,ତାର କଣ ହୋଇଛି ?ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ତାରି ଗୁଣରୁ ସେ ସେମିତି ହେଉଛି |ଖାଇବା ଜିନିଷ ଛାଡି,ସବୁବେଳେ ନାଲି ଚା',କଫି ପିଇ ପିଇକା ସେଇ ଅବସ୍ଥା ହୋଇଛି,କଥା ମାନିଲେ ସିନା ହେବ ?ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ଆଗରୁ ତ ପିଉ ନଥିଲା,ଏବେ କଣ ହେଲା ?ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ସେ ଏକ ଲମ୍ବା କାହାଣୀ,ଏବେ ସେକଥା କହି ପାରିବିନି,ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି,ମୁଁ ପରେ କହିବି |ନନ୍ଦିନୀ ଅଳି କରି କହିଲା,ବନେଇ ଚୁନେଇ କହିବି ଦରକାର ନାହିଁ,ସଂକ୍ଷେପରେ କହି ଦେ |ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ସେ ଗୋଟେ ଝିଅକୁ ବାହା ହେବାକୁ କହୁଥିଲା,ମୁଁ ମନାକଲି |
"କାହିଁକି?"ନନ୍ଦିନୀ ପଚାରିଲା |
"କାହିଁକି ନାଁ ସେ ଆମ ଷ୍ଟାଣ୍ଡାର୍ଡର ନଥିଲା |ଆମର କଣ ମାନସମ୍ମାନ ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ,ଚପରାଶିକୁ ସମୁଦୀ ଡାକିବୁ ?"ନିର୍ମଳା କହିଲେ |
ସେ ପୁଣି କହିଲେ,ଆଛା,ମତେ ଗୋଟେ କଥା କହ,ତୁ ଯଦି ଦିନେ ଜାଣିବୁ ତୋ ପୁଅ ତମ ଘରେ କାମ କରୁଥିବା ଚାକରାଣୀକୁ ବାହା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛି,ତୁ ରାଜି ହୋଇଯିବୁ ??ନନ୍ଦିନୀ ଏ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇ ପାରିଲା ନାହିଁ,ଚୁପ ରହିଲା |ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ଏତେବେଳକୁ ଅକଲ ଗୁଡ଼ୁମ ହୋଇଗଲା ନାଁ ?ଏସବୁ ଜିନିଷ ସିନେମାରେ ସମ୍ଭବ,ବାସ୍ତବ ଜୀବନରେ ନୁହେଁ |
ନନ୍ଦିନୀ କହିଲା,ତାହେଲେ ତାକୁ ପ୍ରଥମରୁ ଆକଟ କଲୁନାହିଁ କାହିଁକି ?କାହିଁକି ତାକୁ ଘରେ ପୁରେଇ ଏତେ ପ୍ରଶ୍ରୟ ଦେଉଥିଲୁ ?ନିଆଁ ପାଖରେ ଘିଅ ତରଳି ଯିବ ବୋଲି ତୁ କଣ ଜାଣି ନଥିଲୁ ?ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ହଉ ଠିକ ଅଛି,ସବୁ ଭୁଲ ମୋର |କିନ୍ତୁ ଆଉ ଦିନକ ପରେ ବାହାଘର,ଏବେ ଆଉ କଣ କରାଯାଇ ପାରିବ ?ଭାବିନେ,ଯାହା ହେଲା,ଭଲ ହେଲା ,ଯାହା ହେଉଛି ଭଲ ହେଉଛି,ଆଉ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଯାହା ହେବ,ତାହା ବହୁତ ଭଲ ହେବ |ଆମ ସମୁଦୀଙ୍କର ନେତା,ମନ୍ତ୍ରୀ,ଅଫିସର,ସବୁ ବଡ଼ ଲୋକଙ୍କ ସାଙ୍ଗେ ଭଲ ସମ୍ପର୍କ ରହିଛି |ମୁଁ ଆମ ଭବିଷ୍ୟତ ଦେଖିବି ନାଁ,ପୁଅ କଥାରେ ଭାସିଯିବି ?ତୁ କଣ ଜାଣିନୁ ,"କଦମ ଗଛ ମହା ବୁରୁଛ,ଲେଉଟି ପଡ଼ଇ ଛାଇ,ବଡ଼ଲୋକ ସାଙ୍ଗେ ପୀରତି କଲେ,ଉତ୍ତମ ପଦାର୍ଥ ପାଇ |" ???ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ନନ୍ଦିନୀ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ କହିଲା,ତୋର ବରବାଦ ହେବାର ସମୟ ଆସିଗଲା ଲୋ ଅପା,ଏବେ ତତେ ଆଉ କେହି ରକ୍ଷା କରି ପାରିବେ ନାହିଁ |ନିର୍ମଳା ପଚାରିଲେ,ମତେ କିଛି କହିଲୁ ?ନନ୍ଦିନୀ ଚିଡ଼ିଯାଇ କହିଲା,ନାଁ,କାନ୍ଥକୁ କହୁଥିଲି | (କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment