ଅଙ୍କିତ ତାର ପିତା ହୃଷିକେଶ ଓ ମାତା ନିର୍ମଳାଙ୍କ ଏକମାତ୍ର ସନ୍ତାନ ଥିଲା |ତାକୁ ଡାକ୍ତର କରିବାପାଇଁ ହୃଷିକେଶଙ୍କର ସ୍ୱପ୍ନ ଥିଲା |ନିର୍ମଳା ଭାବୁଥିଲେ ପୁଅ ତାଙ୍କର ଇଞ୍ଜିନିଅର ହେବ ଓ ଜଣେ ଦକ୍ଷ ଆଇ .ଏ.ଏସ. ଅଫିସର ହେବାପାଇଁ ଅଙ୍କିତର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଏସବୁ କିଛି ନହୋଇପାରି ଶେଷରେ ସେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାବରେ ନିଜର ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କଲା |ଅଙ୍କିତ ତାଙ୍କ ପଛପଟ ଲାଇନର ଲିପିକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲା |ଲିପି ଏକ ସରକାରୀ ବାଳିକା ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ଥିଲା ଓ ବାପା ତାର ଜଣେ ଚତୁର୍ଥ ଶ୍ରେଣୀ କର୍ମଚାରୀ ଥିଲେ |ସେମାନେ ତିନି ଭଉଣୀ ଥିଲେ,ତାଙ୍କର ଭାଇ ନଥିଲା |ଉଭୟ ନିର୍ମଳା ଓ ହୃଷିକେଶ ଲିପିକୁ ଭଲଭାବେ ଜାଣିଥିଲେ ଓ ତାକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ |କିନ୍ତୁ ଯେଉଁଦିନ ଲିପିକୁ ବାହାହେବାପାଇଁ ଅଙ୍କିତ ନିର୍ମଳାଙ୍କୁ କହିଲା,ସେଦିନ ସତେକି ଘରେ ଏକ ବଡ଼ ଧରଣର ଭୂମିକମ୍ପ ହୋଇଗଲା |ନିର୍ମଳା କହିଲେ,ସେମାନେ ଆମର ସମାସ୍କନ୍ଧ ନୁହନ୍ତି | ବାପା ତାର ଚପରାଶି,ସେ ଝିଅ ତଳେ ଆଉ ଦୁଇଟା ଭଉଣୀ,ଭାଇ ନାହିଁ ,ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ତୋ ବେକରେ ବନ୍ଧା ହେବେ,ତୋଠାରୁ ସବୁ ପଇସା ଲୁଟି ନେବେ |ମୁଁ ଏକରୁ ଆରେକକୁ ବଳି ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ପ୍ରସ୍ତାବ ଆଣି ତୋ ପାଦତଳେ ଗଦେଇ ଦେବି,ତୁ ତା କଥା ଭୁଲିଯା |
ଅଙ୍କିତ ରାଗିଲା,ରୁଷିଲା ,ନଖାଇ ଉପାସ ରହିଲା;ତଥାପି ତା ବାପା ମାଆଙ୍କୁ ମନେଇ ପାରିଲା ନାହିଁ |ନିରାଶ ହୋଇ ସେ ଦିନେ ଲିପିକୁ କହିଲା,ଚାଲ ଆମେ ରେଜିଷ୍ଟ୍ରି ମ୍ୟାରେଜ କରିନେବା |ଲିପି କିନ୍ତୁ ରାଜି ହେଲା ନାହିଁ |କହିଲା,ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ନନେଇ,ମୁଁ କଦାପି ବାହା ହୋଇ ପାରିବି ନାହିଁ,ତମେ ମଉସା ମାଉସୀଙ୍କ କଥାରେ ରାଜି ହୋଇଯାଅ ଓ ମତେ ଭୁଲିଯାଅ |କିନ୍ତୁ ଉଭୟଙ୍କ ପାଇଁ ଭୁଲିବା ଏତେ ସହଜ ନଥିଲା |ଅଙ୍କିତ ପ୍ରାୟବେଳେ ଲିପି ଘରକୁ ଚାଲି ଆସୁଥିଲା ଓ କେହି ତା ସହିତ କଥା ନହେଲେବି ସେ ସେଠାରେ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ବସି ରହୁଥିଲା |ଦିନେ ଲିପିର ବାପା ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ମୁହଁ ଖୋଲିଲେ ଓ ଅଙ୍କିତକୁ କହିଲେ,ବାପା,ଆମର ବହୁତ ବଦନାମ ହେଲାଣି ,ତୁମେ ଆଉ ଏଠିକି ଆସିବ ନାହିଁ |ଏହାପରେ ଲିପି କୁହାବୋଲା କରି ଦୂର ସ୍ଥାନକୁ ତାର ଟ୍ରାନ୍ସଫର କରାଇନେଲା |ଅଙ୍କିତ ଲିପିକୁ ଫୋନ କରିବାକୁ ବହୁତ ଚେଷ୍ଟା କଲା କିନ୍ତୁ ଲିପି ତା ଫୋନକୁ ବ୍ଲକ କରିଦେଇଥିଲା | ତାର ଠିକଣା ଖୋଜି ଖୋଜି ଦିନେ ସେ ତା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଗଲା |ତାକୁ ଦେଖି ଲିପି ବହୁତ ବିରକ୍ତ ହେଲା ଓ କହିଲା ଆଉଥରେ ତା ପାଖକୁ ଆସିଲେ ସେ ପୋଲିସକୁ ଖବର ଦେବ |ଅଙ୍କିତ ମନଦୁଃଖରେ ସେଠାରୁ ଫେରି ଆସିଲା |
ଏଣେ ନିର୍ମଳା ଅଙ୍କିତକୁ ଚରମବାଣୀ ଶୁଣାଇ କହିଲେ,ଯଦି ସେ ତାଙ୍କଦ୍ୱାରା ମନୋନୀତ ଝିଅକୁ ବାହା ନହୁଏ ତାହେଲେ ସେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବେ |ଲିପି ବିନା ଅଙ୍କିତର ଜୀବନ ମୂଲ୍ୟହୀନ ଥିଲା |ତାର ବି ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଦେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା ,କିନ୍ତୁ ପାରିଲାନାହିଁ |ତା ଭାଗ୍ୟରେ ବୋଧହୁଏ ଅଧିକ ଦୁଃଖ ଲେଖାଥିଲା | ଘରେ ସବୁବେଳେ ତାର ବିବାହକୁ ଅଶାନ୍ତି ଉପୁଜୁ ଥିଲା |ଏହି କଥାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଟାଣିବା ପାଇଁ ସେ ନିର୍ମଳାଙ୍କୁ କହିଲା,ମୁଁ ତମ କଥାରେ ରାଜି ଅଛି,କିନ୍ତୁ ମତେ ଝିଅ ଦେଖିବାକୁ କହିବ ନାହିଁ,ତମେ ଯେଉଁଠି କହିବ ,ମୁଁ ଆଖିବୁଜି ସେଇଠି ବାହା ହୋଇଯିବି |କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଥା ସବୁବେଳେ ମନେ ରଖିଥିବ,ସେ କେବଳ ତମର ବୋହୂ ହୋଇ ରହିବ, କଦାପି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀହୋଇ ପାରିବନି |ନିର୍ମଳା ଅଙ୍କିତର କଥା ଏ କାନରେ ଶୁଣି ସେ କାନରେ ବାହାର କରିଦେଲେ |କାରଣ ସେ ଭଲଭାବେ ଜାଣିଥିଲେ,ଥରେ ବାହା ହୋଇଗଲେ,ବିବାହ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକୁଳିବା ଅଙ୍କିତ ପାଇଁ ଏତେ ସହଜ ହେବନାହିଁ |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment