ପରଦିନ ଖୁବ୍ ଡେରିରେ ବନହଂସୀର ନିଦ ଭାଂଗିଲା |ସେ ଉଠି ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ନାହିଁ |ଘଣ୍ଟା କୁ ଚାହିଁ ଦେଖିଲା,ସାଢ଼େ ଆଠ ବାଜୁଛି |ତା ମନ ଖରାପ ହୋଇଗଲା |ଏତେ ଡେରିରେ ସେ କେବେ ଉଠେନା |ଧୀରେ ଧୀରେ ଯାଇ ଡ୍ରଇଂ ରୁମର ପରଦା ଫାଂକରୁ ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ଖବରକାଗଜ ପଢୁଛି ଓ କେତେକ ସ୍ଥାନରେ ଅଣ୍ଡରଲାଇନ କରୁଛି |ସେ ଝାଡୁ ଆଣି ଘର ଓଳାଇବାବେଳକୁ ଅନୁପମ କହିଲା,ଥାଉ,ମୁଁ ଓଳାଇ ସାରିଛି |ବନହଂସୀ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲା,ତମେ କାହିଁକି ଓଳାଇଲ ?ଅନୁପମ କହିଲା,କଣ ହେଲା ସେଇଠୁ ?ଶାସ୍ତ୍ର ଅଶୁଦ୍ଧ ହୋଇଗଲା ?ମୂଳିକୁ ତ ତମେ ବିଦାକଲ |ଏବେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ତାରି କାମ ସବୁ ମତେ କରିବାକୁ ପଡିବ !
ବନହଂସୀ କହିଲା,ଏମିତି କଣ କହୁଛ ?ମୂଳି ତ କାଲି ଆସିବ |ଅନୁପମ କହିଲା,ସେ ମୂଳି କଥା ନୁହେଁ |ମୁଁ ଅଲଗା ଘର ଦେଖିସାରିଛି,ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ସେଇଟା ଖାଲି ହେବ |ଆମେ ସେଠିକି ଚାଲିଯିବା |କିଛିଦିନ ଆଡଜଷ୍ଟ କରିନେବା |ଆଛା ,ତମେ ଏବେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଯିବ ନାଁ ?ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ ବନହଂସୀ ହଁ କହିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ତା ପୂର୍ବରୁ ମତେ ଟିକେ ପ୍ଲିଜ୍ ଚା' ଦେଇପାରିବ ?
ବନହଂସୀ ସଂଗେ ସଂଗେ ଯାଇ,ଚା' ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଅନୁପମକୁ ଦେଇ ଜଲଦି ଜଲଦି ତା ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷ କଲା |ସେତେବେଳକୁ ଅନୁପମର ପେପର ପଢା ସରିଥିଲା |ସେ ନରମଗଳାରେ ଡାକିଲା,ବୁନୁ |
ବନହଂସୀ ପାଣି ପିଉଥିଲା,ତା ତଣ୍ଟିରେ ପାଣି ଅଟକିଗଲା |ସେ ଜୋରରେ କାଶି ଛାତିରେ ହାତ ଦେଲା |ନାକରୁ କିଛି ପାଣି ବାହାରି ଆସିଲା | ପାଣି ପିଇବା ସେତିକିରେ ବନ୍ଦ ରଖି ସେ ଅନୁପମ ପାଖକୁ ଦୌଡିଆସିଲା |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପଚାରିଲା,କଣ ହେଲା ?ବନହଂସୀ ସଲ୍ଲଜ ଭଂଗିରେ କହିଲା,କିଛିନାହିଁ ,କଣ ପାଇଁ ଡାକୁଥିଲ,କୁହ |ଅନୁପମ କହିଲା,ଡାକିଦେଲି ବୋଲି କଣ ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ?ତମେ ପଡି ଉଠି ଧାଇଁବ ?ଗାଧୋଇ ସାରି ଖାଇଲ କଣ ?
ବନହଂସୀ କହିଲା,ଠାକୁରପୂଜା ସରିଲେ ଖାଇବି |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଠିକ ଅଛି,ତମ କାମ ସରିଲେ,ପକୁଡି ଛାଣିବ,ଖାଇବା |ଆଜି ଆମର ମିଟିଂ ଅଛି,ମତେ ଶୀଘ୍ର ଯିବାକୁ ପଡିବ |ବନହଂସୀ କ୍ଷୀଣ ପ୍ରତିବାଦ ସ୍ବରରେ କହିଲା,ସକାଳୁ ସକାଳୁ କଣ ପକୁଡି ଖାଇବ,ଆଉ କଣ କରିବି କୁହ |
ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ସ୍ବରରେ କହିଲା,ଇଚ୍ଛା ନ ହେଉଛି ଯଦି,କିଛି କରନା |ସେ ସିଗାରେଟରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କରି ବାଥରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା |
ବନହଂସୀ ଠାକୁରପୂଜା ଶେଷକରି ନିଜ କାମରେ ଲାଗିଗଲା |କାମ ଅଧାରେ ସେ ଘର ଭିତରେ ବୁଲି ଆସିଲା |ଅନୁପମ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାଥରୁମରୁ ଫେରି ନଥିଲା |ଅନୁପମ ପଢୁଥିବା ଖବରକାଗଜ ଉଠାଇ ସେଥିରେ ଅଣ୍ଡରଲାଇନ କରାଯାଇଥିବା ସମ୍ବାଦ ଗୁଡିକ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଲା |
'ଗ୍ରାମାଂଚଳ ପାନୀୟ ଜଳଯୋଗାଣ '
'ରଂଗପୁର ଅଂଚଳର କ୍ଷୟକ୍ଷତି '
'ଭିଜିଲାନ୍ସ ଇନ୍ସପେକ୍ଟରଂକୁ ମାଡ଼ '
'ଶ୍ରମିକ କ୍ଷତିପୂରଣ ଆଇନର ସଂଶୋଧନ'
'ସରକାରୀ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ଅବ୍ୟବସ୍ଥା '
ଖବରକାଗଜର ପରବର୍ତ୍ତୀ ପୃଷ୍ଠା ଓଲଟାଇବାବେଳେ ଅନୁପମ ସେଠାକୁ ଆସି କହିଲା,ପ୍ୟାନରେ ତେଲ ଫୁଟୁଛି,ତମେ ଏଇଠି କଣ କରୁଛ ?
ବନହଂସୀ ଖବରକାଗଜ ରଖିଦେଇ,ସେଠାରୁ ତର ତର ହୋଇ ଯାଇ ଗୋଳାଯାଇଥିବା ବେସନ ତେଲରେ ପକାଇ ଛାଣିବାକୁ ଲାଗିଲା |
ଅନୁପମ ନିଜ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଡ୍ରଇଂରୁମକୁ ଯାଇ ବସିବାବେଳେ ବନହଂସୀ ଗରମପକୁଡି ନେଇ ପହଂଚିଲା |ସେଠାରେ ପ୍ଲେଟ ରଖି ଚାଲିଯିବାବେଳେ ଅନୁପମ ପଚାରିଲା,କୁଆଡେ ଯାଉଛ ?ବନହଂସୀ ଉତ୍ତର ଦେଲା,ପାଣି ଆଣୁଛି |ସେ ଦ୍ରୁତଗତିରେ ଯାଉ ଯାଉ କଲିଂବେଲ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଅଟକିଗଲା |କବାଟ ଖୋଲିଦେବା ମାତ୍ରେ ହାସ୍ୟ ଝରଣା ସୃଷ୍ଟି କରି ଏକ ସ୍ବଳ୍ପ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତା ଝିଅଟିଏ ଭିତରକୁ ପଶିଆସିଲା |ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ସେ ତାକୁ ଦେଖୁଥିବାବେଳେ ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଇଏ ମିଲି |ସୁରେଶର ସାନଭଉଣୀ |
ମିଲି ହସରେ ଫାଟି ପଡି କହିଲା,ଭାଉଜ,ଓଳିଗି |ତମକୁ ଦେଖିବି ବୋଲି କେତେ ଝୁରି ହେଉଥିଲି,ଆଜି ସୁଯୋଗ ମିଳିଲା |ଅନୁପମ ପଚାରିଲା,ଘର କେମିତି ଚିହ୍ନିଲୁ ?ମିଲି କହିଲା,ଭାଇ ଛାଡିଦେଇ ଗଲେ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ସୁରେଶ ଆସିଥିଲା ?ଘରକୁ କାହିଁକି ଆସିଲାନି ?ମିଲି କହିଲା,କଣ କାମରେ ଚାଲିଗଲେ,ଫେରିଲାବେଳେ ମତେ ଆସି ନେଇଯିବେ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଆସିଲୁ,ଭଲ କଲୁ |ଆ' ଖାଇବୁ |
ମିଲି ବିନା ପ୍ରତିବାଦରେ ଅନୁପମ ପାଖରେ ପଡିଥିବା ଚେୟାରରେ ବସି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଆଉ ପକୁଡି ଛାଣ |
ବନହଂସୀ ଚାଲିଗଲା |ପୁଣି ଆଉଥରେ ବେସନ ଗୋଳାଇ ପକୁଡି ଛାଣିବାବେଳେ ମିଲି ସେଠାକୁ ଆସି ତା ହାତଧରି ଅଟକାଇ ଦେଇ କହିଲା,ଭାଉଜ,ଆଉ ଛାଣନା |ଏତେ କିଏ ଖାଇବ କହିଲ ?ଖାଇ ଖାଇ ତ ସହଜେ ଏତେ ମୋଟି ହେଲିଣି |ନିଜେ ଗ୍ୟାସ ଅଫ କରି ତାକୁ ରୋଷେଇଘରୁ ଭିଡି ଭିଡି ନେଇ ଆସିଲା ଓ ତା ପାଖ ଚେୟାରରେ ତାକୁ ବସାଇଦେଇ କହିଲା,ଏଥର ଖାଅ |ବନହଂସୀ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରି ଅଟକିଗଲା |ମିଲି ପଚାରିଲା,ପୁଣି କଣ ହେଲା ?ବନହଂସୀ କହିଲା,ମୁଁ ପାଣି ଆଣୁଛି |
ଅନୁପମ କହିଲା,ପାଣି ଆଣୁଛ ଆଣୁଛ ବୋଲି ତ ଶହେଥର କହି ସାରିଲଣି,ତମ ପାଣି ଆଣିବା ଟା କେତେବେଳେ ହେବ ?ବନହଂସୀ ଚୁପଚାପ୍ ଚାଲିଗଲା ଓ ଟ୍ରେ ରେ ପାଣି ଟେବଲ ଉପରେ ରଖିଦେଲା |ଅନୁପମ ପାଣି ପିଇ ଉଠି ଛିଡାହେଲା |କହିଲା,ମୁଁ ଯାଉଛି |ମିଲି ଆଜି ଏଇଠି ଖାଇବ |ଯଦି ସୁରେଶ ଆସେ,ତାକୁ ଅଟକାଇ ରଖିବ |ଚାଲିଗଲା ଅନୁପମ |ସେ ଯିବାପରେ ମିଲି କହିଲା,ଭାଉଜ,ଏତେ ଗୁଡାଏ ପକୁଡି,ମୁଁ ଏକୁଟିଆ ଖାଇବି ?ତମେ ଖାଇବନି ?ବନହଂସୀ କହିଲା,ସକାଳୁ ତେଲ ଜିନିଷ ଖାଇବାକୁ ମତେ ଭଲ ଲାଗେନି |ସେ ପ୍ଲେଟରୁ ଗୋଟାଏ ପକୁଡି ଉଠାଇ ପାଟିରେ ଭର୍ତ୍ତି କରି ପାଣି ଗ୍ଲାସେ ପିଇଦେଲା |କହିଲା,ତମେ ଖାଉଥାଅ,ମୁଁ ଆସୁଛି |ମିଲିପାଇଁ ଗ୍ଲାସରେ ପାଣି ଢାଳି ଅବଶିଷ୍ଟ ଦୁଇଟି ଗ୍ଲାସ ସେ ନେଇ ଆସିଲା |
ରୋଷେଇଘରକୁ ଆସି ସେ ରୋଷେଇ ଆରମ୍ଭ କଲା |ରୋଷେଇ ଅଧାଅଧି ହୋଇ ଆସିବାବେଳକୁ ତାର ମିଲିକଥା ମନେପଡିଲା |ସେ ମିଲି ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା,ସେ ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ବହି ପଢୁଛି |ତା ପାଖରେ ସେ ବସିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ବିଛଣାରୁ ଉଠି ମିଲି ମୁରୁକି ହସିଲା |ବନହଂସୀ ପଚାରିଲା,କେଉଁ ସ୍କୁଲରେ ପଢୁଛ ?ମିଲି କହିଲା,ଏଇଟା ମୋର ଦ୍ବାଦଶ ହେଲା,ଡି.ଏ.ଭି.ରେ ପଢୁଛି |ଏଥରକ ବନହଂସୀକୁ ଆଉକିଛି ପଚାରିବାକୁ ପଡିଲା ନାହିଁ |ମିଲି କହୁଥିଲା ଓ ସେ ଶୁଣୁଥିଲା |ଯେମିତି ....ଅନୁଭାଇ କେତେ ଭଲ,କୁଆଡେ ବାହାରକୁ ଗଲେ,ତାପାଇଁ କିପରି ଭଲ ଭଲ ଜିନିଷ ଆଣି ଦିଅନ୍ତି ;ଅନୁଭାଇଂକ ସ୍ତ୍ରୀଂକୁ ଦେଖିବାକୁ ସେ କିପରି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲା,ଇତ୍ୟାଦି ....ଇତ୍ୟାଦି |
ମିଲି କଥାକହିବା ବେଳେ ତାକୁ ବନହଂସୀ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲା |ମିଲି ଖୁବ୍ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟବତୀ |ବୟସ ଷୋହଳ ସତର ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ସୁଢଳ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ଯୋଗୁଁ ଆହୁରି ଅଧିକ ବୟସ ମନେହେଉଥିଲା |ମୁହଁଟି ବେଶ ସୁନ୍ଦର |ତାର ଭାବନାରେ ବ୍ୟାଘାତ ଜନ୍ମାଇ ପ୍ରେସର କୁକରର ପ୍ରଥମ ହୁଇସିଲ ବାଜିଉଠିଲା |ସେ କହିଲା,ତମେ ବହି ପଢୁଥାଅ,ମୁଁ ଆସୁଛି |
ଅନୁପମ ଆସିବାପରେ ସେ ଭାତ ବାଢ଼ିବାପାଇଁ ତିନିଟି ପ୍ଲେଟ ଆଣି ଧୋଇ ପରିଷ୍କାର କରି ପୋଛିଦେଲା |ଅନୁପମ ସେଠାରେ ପହଂଚି କହିଲା,ଏତେ ପ୍ଲେଟ କଣ ହେବ ?ଏକାଠି ସମସ୍ତଂକର ବାଢ଼,ମତେ ମିଲି ସାଂଗରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟରେ ଦେବ |
ବିଚାରୀ.,କେତେ କଷ୍ଟରେ ତମକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଦୌଡି ଆସିଛି |ଅନୁପମର ଆଦେଶ ପାଳନକଲା ବନହଂସୀ |ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ସେ ନିଜକୁ ବୟସ୍କା ମନେକରୁଥିଲା |ସମସ୍ତ ଦୁଃଖକୁ ଛେପ ପରି ଢୋକି ଦେବାକୁ ସେ ମନେ ମନେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲା |ଥରେ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ,ତାକୁ ବୀର ପରି ଲଢିବାକୁ ହିଁ ପଡିବ |(କ୍ରମଶଃ)
ବନହଂସୀ କହିଲା,ଏମିତି କଣ କହୁଛ ?ମୂଳି ତ କାଲି ଆସିବ |ଅନୁପମ କହିଲା,ସେ ମୂଳି କଥା ନୁହେଁ |ମୁଁ ଅଲଗା ଘର ଦେଖିସାରିଛି,ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ସେଇଟା ଖାଲି ହେବ |ଆମେ ସେଠିକି ଚାଲିଯିବା |କିଛିଦିନ ଆଡଜଷ୍ଟ କରିନେବା |ଆଛା ,ତମେ ଏବେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଯିବ ନାଁ ?ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ ବନହଂସୀ ହଁ କହିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ତା ପୂର୍ବରୁ ମତେ ଟିକେ ପ୍ଲିଜ୍ ଚା' ଦେଇପାରିବ ?
ବନହଂସୀ ସଂଗେ ସଂଗେ ଯାଇ,ଚା' ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଅନୁପମକୁ ଦେଇ ଜଲଦି ଜଲଦି ତା ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷ କଲା |ସେତେବେଳକୁ ଅନୁପମର ପେପର ପଢା ସରିଥିଲା |ସେ ନରମଗଳାରେ ଡାକିଲା,ବୁନୁ |
ବନହଂସୀ ପାଣି ପିଉଥିଲା,ତା ତଣ୍ଟିରେ ପାଣି ଅଟକିଗଲା |ସେ ଜୋରରେ କାଶି ଛାତିରେ ହାତ ଦେଲା |ନାକରୁ କିଛି ପାଣି ବାହାରି ଆସିଲା | ପାଣି ପିଇବା ସେତିକିରେ ବନ୍ଦ ରଖି ସେ ଅନୁପମ ପାଖକୁ ଦୌଡିଆସିଲା |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପଚାରିଲା,କଣ ହେଲା ?ବନହଂସୀ ସଲ୍ଲଜ ଭଂଗିରେ କହିଲା,କିଛିନାହିଁ ,କଣ ପାଇଁ ଡାକୁଥିଲ,କୁହ |ଅନୁପମ କହିଲା,ଡାକିଦେଲି ବୋଲି କଣ ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ?ତମେ ପଡି ଉଠି ଧାଇଁବ ?ଗାଧୋଇ ସାରି ଖାଇଲ କଣ ?
ବନହଂସୀ କହିଲା,ଠାକୁରପୂଜା ସରିଲେ ଖାଇବି |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଠିକ ଅଛି,ତମ କାମ ସରିଲେ,ପକୁଡି ଛାଣିବ,ଖାଇବା |ଆଜି ଆମର ମିଟିଂ ଅଛି,ମତେ ଶୀଘ୍ର ଯିବାକୁ ପଡିବ |ବନହଂସୀ କ୍ଷୀଣ ପ୍ରତିବାଦ ସ୍ବରରେ କହିଲା,ସକାଳୁ ସକାଳୁ କଣ ପକୁଡି ଖାଇବ,ଆଉ କଣ କରିବି କୁହ |
ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ସ୍ବରରେ କହିଲା,ଇଚ୍ଛା ନ ହେଉଛି ଯଦି,କିଛି କରନା |ସେ ସିଗାରେଟରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କରି ବାଥରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା |
ବନହଂସୀ ଠାକୁରପୂଜା ଶେଷକରି ନିଜ କାମରେ ଲାଗିଗଲା |କାମ ଅଧାରେ ସେ ଘର ଭିତରେ ବୁଲି ଆସିଲା |ଅନୁପମ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାଥରୁମରୁ ଫେରି ନଥିଲା |ଅନୁପମ ପଢୁଥିବା ଖବରକାଗଜ ଉଠାଇ ସେଥିରେ ଅଣ୍ଡରଲାଇନ କରାଯାଇଥିବା ସମ୍ବାଦ ଗୁଡିକ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଲା |
'ଗ୍ରାମାଂଚଳ ପାନୀୟ ଜଳଯୋଗାଣ '
'ରଂଗପୁର ଅଂଚଳର କ୍ଷୟକ୍ଷତି '
'ଭିଜିଲାନ୍ସ ଇନ୍ସପେକ୍ଟରଂକୁ ମାଡ଼ '
'ଶ୍ରମିକ କ୍ଷତିପୂରଣ ଆଇନର ସଂଶୋଧନ'
'ସରକାରୀ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ଅବ୍ୟବସ୍ଥା '
ଖବରକାଗଜର ପରବର୍ତ୍ତୀ ପୃଷ୍ଠା ଓଲଟାଇବାବେଳେ ଅନୁପମ ସେଠାକୁ ଆସି କହିଲା,ପ୍ୟାନରେ ତେଲ ଫୁଟୁଛି,ତମେ ଏଇଠି କଣ କରୁଛ ?
ବନହଂସୀ ଖବରକାଗଜ ରଖିଦେଇ,ସେଠାରୁ ତର ତର ହୋଇ ଯାଇ ଗୋଳାଯାଇଥିବା ବେସନ ତେଲରେ ପକାଇ ଛାଣିବାକୁ ଲାଗିଲା |
ଅନୁପମ ନିଜ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ଡ୍ରଇଂରୁମକୁ ଯାଇ ବସିବାବେଳେ ବନହଂସୀ ଗରମପକୁଡି ନେଇ ପହଂଚିଲା |ସେଠାରେ ପ୍ଲେଟ ରଖି ଚାଲିଯିବାବେଳେ ଅନୁପମ ପଚାରିଲା,କୁଆଡେ ଯାଉଛ ?ବନହଂସୀ ଉତ୍ତର ଦେଲା,ପାଣି ଆଣୁଛି |ସେ ଦ୍ରୁତଗତିରେ ଯାଉ ଯାଉ କଲିଂବେଲ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଅଟକିଗଲା |କବାଟ ଖୋଲିଦେବା ମାତ୍ରେ ହାସ୍ୟ ଝରଣା ସୃଷ୍ଟି କରି ଏକ ସ୍ବଳ୍ପ ବସ୍ତ୍ର ପରିହିତା ଝିଅଟିଏ ଭିତରକୁ ପଶିଆସିଲା |ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ସେ ତାକୁ ଦେଖୁଥିବାବେଳେ ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଇଏ ମିଲି |ସୁରେଶର ସାନଭଉଣୀ |
ମିଲି ହସରେ ଫାଟି ପଡି କହିଲା,ଭାଉଜ,ଓଳିଗି |ତମକୁ ଦେଖିବି ବୋଲି କେତେ ଝୁରି ହେଉଥିଲି,ଆଜି ସୁଯୋଗ ମିଳିଲା |ଅନୁପମ ପଚାରିଲା,ଘର କେମିତି ଚିହ୍ନିଲୁ ?ମିଲି କହିଲା,ଭାଇ ଛାଡିଦେଇ ଗଲେ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ସୁରେଶ ଆସିଥିଲା ?ଘରକୁ କାହିଁକି ଆସିଲାନି ?ମିଲି କହିଲା,କଣ କାମରେ ଚାଲିଗଲେ,ଫେରିଲାବେଳେ ମତେ ଆସି ନେଇଯିବେ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଆସିଲୁ,ଭଲ କଲୁ |ଆ' ଖାଇବୁ |
ମିଲି ବିନା ପ୍ରତିବାଦରେ ଅନୁପମ ପାଖରେ ପଡିଥିବା ଚେୟାରରେ ବସି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଆଉ ପକୁଡି ଛାଣ |
ବନହଂସୀ ଚାଲିଗଲା |ପୁଣି ଆଉଥରେ ବେସନ ଗୋଳାଇ ପକୁଡି ଛାଣିବାବେଳେ ମିଲି ସେଠାକୁ ଆସି ତା ହାତଧରି ଅଟକାଇ ଦେଇ କହିଲା,ଭାଉଜ,ଆଉ ଛାଣନା |ଏତେ କିଏ ଖାଇବ କହିଲ ?ଖାଇ ଖାଇ ତ ସହଜେ ଏତେ ମୋଟି ହେଲିଣି |ନିଜେ ଗ୍ୟାସ ଅଫ କରି ତାକୁ ରୋଷେଇଘରୁ ଭିଡି ଭିଡି ନେଇ ଆସିଲା ଓ ତା ପାଖ ଚେୟାରରେ ତାକୁ ବସାଇଦେଇ କହିଲା,ଏଥର ଖାଅ |ବନହଂସୀ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରି ଅଟକିଗଲା |ମିଲି ପଚାରିଲା,ପୁଣି କଣ ହେଲା ?ବନହଂସୀ କହିଲା,ମୁଁ ପାଣି ଆଣୁଛି |
ଅନୁପମ କହିଲା,ପାଣି ଆଣୁଛ ଆଣୁଛ ବୋଲି ତ ଶହେଥର କହି ସାରିଲଣି,ତମ ପାଣି ଆଣିବା ଟା କେତେବେଳେ ହେବ ?ବନହଂସୀ ଚୁପଚାପ୍ ଚାଲିଗଲା ଓ ଟ୍ରେ ରେ ପାଣି ଟେବଲ ଉପରେ ରଖିଦେଲା |ଅନୁପମ ପାଣି ପିଇ ଉଠି ଛିଡାହେଲା |କହିଲା,ମୁଁ ଯାଉଛି |ମିଲି ଆଜି ଏଇଠି ଖାଇବ |ଯଦି ସୁରେଶ ଆସେ,ତାକୁ ଅଟକାଇ ରଖିବ |ଚାଲିଗଲା ଅନୁପମ |ସେ ଯିବାପରେ ମିଲି କହିଲା,ଭାଉଜ,ଏତେ ଗୁଡାଏ ପକୁଡି,ମୁଁ ଏକୁଟିଆ ଖାଇବି ?ତମେ ଖାଇବନି ?ବନହଂସୀ କହିଲା,ସକାଳୁ ତେଲ ଜିନିଷ ଖାଇବାକୁ ମତେ ଭଲ ଲାଗେନି |ସେ ପ୍ଲେଟରୁ ଗୋଟାଏ ପକୁଡି ଉଠାଇ ପାଟିରେ ଭର୍ତ୍ତି କରି ପାଣି ଗ୍ଲାସେ ପିଇଦେଲା |କହିଲା,ତମେ ଖାଉଥାଅ,ମୁଁ ଆସୁଛି |ମିଲିପାଇଁ ଗ୍ଲାସରେ ପାଣି ଢାଳି ଅବଶିଷ୍ଟ ଦୁଇଟି ଗ୍ଲାସ ସେ ନେଇ ଆସିଲା |
ରୋଷେଇଘରକୁ ଆସି ସେ ରୋଷେଇ ଆରମ୍ଭ କଲା |ରୋଷେଇ ଅଧାଅଧି ହୋଇ ଆସିବାବେଳକୁ ତାର ମିଲିକଥା ମନେପଡିଲା |ସେ ମିଲି ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା,ସେ ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ବହି ପଢୁଛି |ତା ପାଖରେ ସେ ବସିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ବିଛଣାରୁ ଉଠି ମିଲି ମୁରୁକି ହସିଲା |ବନହଂସୀ ପଚାରିଲା,କେଉଁ ସ୍କୁଲରେ ପଢୁଛ ?ମିଲି କହିଲା,ଏଇଟା ମୋର ଦ୍ବାଦଶ ହେଲା,ଡି.ଏ.ଭି.ରେ ପଢୁଛି |ଏଥରକ ବନହଂସୀକୁ ଆଉକିଛି ପଚାରିବାକୁ ପଡିଲା ନାହିଁ |ମିଲି କହୁଥିଲା ଓ ସେ ଶୁଣୁଥିଲା |ଯେମିତି ....ଅନୁଭାଇ କେତେ ଭଲ,କୁଆଡେ ବାହାରକୁ ଗଲେ,ତାପାଇଁ କିପରି ଭଲ ଭଲ ଜିନିଷ ଆଣି ଦିଅନ୍ତି ;ଅନୁଭାଇଂକ ସ୍ତ୍ରୀଂକୁ ଦେଖିବାକୁ ସେ କିପରି ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲା,ଇତ୍ୟାଦି ....ଇତ୍ୟାଦି |
ମିଲି କଥାକହିବା ବେଳେ ତାକୁ ବନହଂସୀ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲା |ମିଲି ଖୁବ୍ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟବତୀ |ବୟସ ଷୋହଳ ସତର ହୋଇପାରେ କିନ୍ତୁ ସୁଢଳ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ଯୋଗୁଁ ଆହୁରି ଅଧିକ ବୟସ ମନେହେଉଥିଲା |ମୁହଁଟି ବେଶ ସୁନ୍ଦର |ତାର ଭାବନାରେ ବ୍ୟାଘାତ ଜନ୍ମାଇ ପ୍ରେସର କୁକରର ପ୍ରଥମ ହୁଇସିଲ ବାଜିଉଠିଲା |ସେ କହିଲା,ତମେ ବହି ପଢୁଥାଅ,ମୁଁ ଆସୁଛି |
ଅନୁପମ ଆସିବାପରେ ସେ ଭାତ ବାଢ଼ିବାପାଇଁ ତିନିଟି ପ୍ଲେଟ ଆଣି ଧୋଇ ପରିଷ୍କାର କରି ପୋଛିଦେଲା |ଅନୁପମ ସେଠାରେ ପହଂଚି କହିଲା,ଏତେ ପ୍ଲେଟ କଣ ହେବ ?ଏକାଠି ସମସ୍ତଂକର ବାଢ଼,ମତେ ମିଲି ସାଂଗରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟରେ ଦେବ |
ବିଚାରୀ.,କେତେ କଷ୍ଟରେ ତମକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଦୌଡି ଆସିଛି |ଅନୁପମର ଆଦେଶ ପାଳନକଲା ବନହଂସୀ |ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ସେ ନିଜକୁ ବୟସ୍କା ମନେକରୁଥିଲା |ସମସ୍ତ ଦୁଃଖକୁ ଛେପ ପରି ଢୋକି ଦେବାକୁ ସେ ମନେ ମନେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲା |ଥରେ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ,ତାକୁ ବୀର ପରି ଲଢିବାକୁ ହିଁ ପଡିବ |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment