ବନହଂସୀ ବଡ଼ କଷ୍ଟରେ ଗ୍ୟାସ ଷ୍ଟୋଭ ଅଫ କଲା | ସେଠାରୁ ଆସିବାବେଳକୁ ହଠାତ ତା ମୁଣ୍ଡ ଘୁରାଇଦେଲା ଓ ସେ ସେଇ ରୋଷେଇଘରେ ଅନର୍ଗଳ ବାନ୍ତି କରି ପକାଇଲା |ଅନେକସମୟ ପରେ ଉଠି ସେ ବେସିନରେ ମୁହଁ ଧୋଇବାବେଳେ ବାରିପଟ କବାଟରେ କରାଘାତ ହେଲା |ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଯାଇ କବାଟ ଖୋଲିଦେଇ ସେଇଠାରେ ସଂଜ୍ଞାହୀନହୋଇ ଟଳିପଡିଲା |
ରୁବି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶକରି ବନହଂସୀର ଏପରି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ହତବାକ୍ ହୋଇ ପଡିଲେ |ସେ ତାଂକ ଦୁଇହାତରେ ତାକୁ ଟେକିନେଇ ବେଡରେ ଶୁଆଇଦେଲେ |ତାପରେ ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ,ବାନ୍ତିରେ ଘର ଭାସୁଛି |ସେ ଘର ଧୋଇ ପରିଷ୍କାର କରିଦେଲେ |ଏହି ସମୟରେ ଗୁଡି ହାତରେ ଗୋଟିଏ ଟର୍ଚ୍ଚ ଧରି ଦୌଡି ଦୌଡି ଆସି କହିଲା,ମମି,ମତେ ଏକୁଟିଆ ଛାଡି ଏତେବେଳଯାଏଁ ରହିଗଲ ?ଗୁଡିକୁ ଆଦର କରି ରୁବି କହିଲେ,ତୋ ଆଣ୍ଟିଂକ ଦେହ ଭଲନାହିଁ |ତୁ ଏଇଠି ଥା ,ମୁଁ ସାଂଗେ ସାଂଗେ ଆସୁଛି |ଏହା କହି ଚାଲିଗଲେ ଓ ଘରେ ଚାବି ପକାଇ ତୁରନ୍ତ ଚାଲିଆସିଲେ |
ବନହଂସୀ ସ୍ଥିରହୋଇ ଆଖି ବୁଜି ଶୋଇଥିଲା |ରୁବି ଗୋଟିଏ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ପହଂଚିବା ପୂର୍ବରୁ ବାଇକ ରହିବା ଆବାଜ ଶୁଭାଗଲା |ପରେ ପରେ ଅନୁପମ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କଲା ଓ ସମ୍ମୁଖରେ ରୁବିଂକୁ ଦେଖି ନିଜ କ୍ରୋଧ ସମ୍ବରଣ କରି ପାରିଲାନାହିଁ |ସେ ତାତ୍ସଲ୍ୟଭରା କଣ୍ଠରେ ପଚାରିଲା,ପୁଣି କେଉଁ ନାଟକ ଖେଳିବାକୁ ଚାଲିଆସିଲ ?
ରୁବି କହିଲେ,ବାହାନା ଦେଖାଇ ତମେ ସତ୍ୟକୁ ଘୋଡାଇ ରଖିପାରିବ ନାହିଁ |ତାପରେ ବନହଂସୀ ଆଡକୁ ହାତ ଦେଖାଇ କହିଲେ,ଦେଖ,ତମ ପାପର ଫଳ ଆଜି ବୁନୁ ଭୋଗୁଛି |
ଅନୁପମ ସେମିତି ଚଢା ଗଳାରେ କହିଲା,ତାର କିଛି ହୋଇନି,ସବୁ ତମର ନାଟକ |
ରୁବି କହିଲେ,ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଅ ଦେଖିବ,ଏବେବି ବାନ୍ତିର ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଆସୁଛି |ଚେତା ହରାଇ ପଡିଥିଲା,ମୁଁ ତାକୁ ଟେକିଆଣି ଏଠାରେ ଶୁଆଇଛି |ତା ପାଦରେ ଗରମପାଣି ପଡି ଫୋଟକା ହୋଇଛି |ବିଶ୍ବାସ ହେଉନି ଯଦି ଦେଖ,କଣ, ୟେ ବି ମୋର ନାଟକ ??ଅନୁପମ କ୍ରୋଧରେ ଗର୍ଜନ କରି କହିଲା,ଭଲରେ ଭଲରେ କହୁଛି,ଏଠାରୁ ଚାଲିଯାଅ |ବୁନୁ ମୋର ସ୍ତ୍ରୀ |ତା ସାଂଗେ କେମିତି ବ୍ୟବହାର କଲି,ସେ ମୋର ପର୍ସନାଲ ମାଟର,ସେଥିରେ ତମର ମୁଣ୍ଡ ଖେଳାଇବା ଦରକାର ନାହିଁ |ରୁବି କହିଲେ,ଲାଜ ଲାଗୁନି,ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି କହୁଛ ?ସ୍ତ୍ରୀ ର ମାନେ କଣ ତମେ ଜାଣିଛ ?ଏମିତି ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି କହି ଆଉ କେତେ ଜଣଂକୁ ତମେ ହତ୍ୟା କରିବ ?ମୋ ଜଲିକୁ ହତ୍ୟାକରି ସିନା ଖସିଗଲ,ଏଥରକ ଆଉ ଖସିଯିବାର ସୁଯୋଗ ତମକୁ ମୁଁ ଦେବିନି |
ଅନୁପମ ତାଳି ମାରି କହିଲା,ବାଃ !!ଏକଦମ୍ ସୁପର ଆକ୍ଟିଂ |ନେତାମାନେ ଯେମିତି ମିଛକୁ ସତ କହି ନିରୀହ ଲୋକଂକୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାନ୍ତି,ତମେ ତ ସେମାନଂକୁ ବି ବଳିଗଲ !!
ରୁବି ଅନୁପମ କଥା ନଶୁଣି କହିଲେ,ଜଲି ମୋର ଅତି ଗେହ୍ଲି ସାନଭଉଣୀ ଥିଲା |ତା ସହିତ ପ୍ରେମ କରିବାର ଛଳନାକରି ତମେ ତାର ସର୍ବସ୍ବ ଲୁଟି ନେଲ |ଯେତେବେଳେ ବିବାହ କଥା ଉଠିଲା,ତମେ ଆରାମରେ ଖସିଗଲ |କଣ ଦରକାର ଥିଲା,ଏ ସବୁର ?ଯୌନବାସନା ଚରିତାର୍ଥ କରିବାପାଇଁ ବେଶ୍ୟାଳୟ ଅଛି,ତମେ ସେଠିକି ନଯାଇ ନିରୀହ ଝିଅମାନଂକୁ ଶୀକାର କର କାହିଁକି ?
ଅନୁପମ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା,ଏଇ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ମୋ ଘରୁ ବାହାରିଯାଅ ,ନହେଲେ ...
ନହେଲେ........ରୁବି ହସିକରି କହିଲେ,ନହେଲେ ମତେ ମଧ୍ୟ ଜଲି ପରି ହତ୍ୟା କରିବ,ନୁହେଁ ?ମୁଁ ଖୁସି |ମୃତ୍ୟୁକୁ ମୋର ତିଳେ ମାତ୍ର ଭୟ ନାହିଁ |କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ବର ଅଛନ୍ତି |ସବୁ ପାପର ଫଳ ତମକୁ ଦିନେ ନାଁ ଦିନେ ଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡିବ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ପାପପୁଣ୍ୟ ର ଦ୍ବାହି ଦେଉଛ,ଶୁଣ ତେବେ |ଜଲିକୁ ମୁଁ ହତ୍ୟା କରିନି |ମୋ ଛଡା ଜଲିର ଅନେକ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ଥିଲେ |ଆଉ ସେମାନଂକ ସାଂଗେ ଜଲିର କି ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା,ତା ତମେ ଭଲଭାବେ ଜାଣିଛ |ତାକୁ କିଏ ପ୍ରେଗନାଣ୍ଟ କରାଇଲା,ସେକଥା ମଧ୍ୟ ତମେ ଜାଣ କିନ୍ତୁ ବଳି ପକେଇଲ ମତେ |ତାର କାରଣ ତମକୁ ଜଣା |ମୁଁ ତ ଡି.ଏନ.ଏ.ଟେଷ୍ଟ ପାଇଁ ରାଜିଥିଲି |ତମେ କାହିଁକି ରାଜି ହେଲନି ?ରୁବି କହିଲେ,ତମେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କାରଣ ତମପାଖେ ପ୍ରଚୁର ଟଂକା ଅଛି |ଏଇପରି ଅନେକ ଝିଅଂକୁ ଉପଭୋଗ କରି ତମେ ରାସ୍ତାକଡକୁ ଫିଂଗି ଦେଇଛ |ଅର୍ଥବଳରେ ତମେ ସବୁ କିଛି କରିପାର |କିନ୍ତୁ ବୁନୁ ତମର କି ଅପରାଧ କରିଥିଲା ?ତା ଇଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ତାକୁ କିଡନାପ କରି,ବାହାଘରର ଫାର୍ସ କରି, ଡେଲି ଟର୍ଚର କରି ଚାଲିଛ ?କଣ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ତମର ?ଅନୁପମ କହିଲା,ଷ୍ଟପ ରୁବିଅପା,ଆଣ୍ଡ ପ୍ଲିଜ ଗେଟ ଆଉଟ |ରୁବି କହିଲେ,ନାଁ ମତେ ରୁବିଅପା ଡାକିବା ଅଧିକାର ତମର ନାହିଁ |ତମେ ଗୋଟାଏ ନରମାଂସ ଭକ୍ଷଣକାରୀ ପଶୁ |ତମ ହୃଦୟରେ ସ୍ନେହ,ପ୍ରେମ,ଦୟାମାୟାର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ |ଆଜି ଯଦି ବୁନୁର କିଛି ହୋଇଯାଏ,ତାହେଲେ ମୁଁ ଜାଣିବି,ତାକୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଛି ;ଏକ ଯୋଜନାବଦ୍ଧ ହତ୍ୟା |ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ମୋର ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି,ପୁଂଜି ବିନିଯୋଗ କରି ଲଢିବି |ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ସତ୍ୟ ଥିବ,ତାହେଲେ ଧର୍ମର ବିଜୟ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ |
ଗୁଡିକୁ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ରୁବି ଚାଲିଗଲେ |ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ବନହଂସୀ ମୂଳରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁକଥା ଶୁଣୁଥିଲା |ଏଥରକ ତା ଆଖି ଆଗରେ ସବୁକଥା ପରିଷ୍କାର ହୋଇ ଉଠିଲା |ତା ହୃଦୟରେ ସେଇକ୍ଷଣି ଅଦ୍ଭୁତ ପ୍ରକାର ଶକ୍ତି ସଂଚାର ହେବାର ସେ ଅନୁଭବ କଲା |ସେ ବିଛଣାରୁ ଧୀରେ ଉଠି ଅନୁପମକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିବାବେଳେ,ଅନୁପମ ତାକୁ ଅଟକାଇ ଦେଇ ପଚାରିଲା,କୁଆଡେ ଯାଉଛ ?କୌଣସି ଉତ୍ତର ନଦେଇ ବନହଂସୀ ପୁଣି ଯିବାକୁ ଉପକ୍ରମ କରିବାବେଳେ ଅନୁପମ ଜୋରକରି ତା ହାତ ଧରି ଭିଡି ଆଣି କହିଲା,ମୁଁ ମାନୁଛି,ମୁଁ ଦୁଷ୍ଟ,ପ୍ରତାରକ,ନଷ୍ଟ ଚରିତ୍ର |କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଝିଅମାନେ ମୋ ନାଁରେ କଳଂକ ରଟନା କରୁଛନ୍ତି,ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଗୁଡ ଗାର୍ଲ ନଥିଲେ |ମୋ ଭଳି ଅନେକ ପୁଅଂକ ସହିତ ସେମାନେ ଖୁବ୍ ଖେଳିଛନ୍ତି ଆଉ ଶେଷରେ ନିଜେ ନିଜେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଛନ୍ତି |ଏଥିରେ ମୋ ଦୋଷ କଣ ?କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ବାସ କର,ତମ ସହିତ ପ୍ରେମରେ ମୋର ଆଦୌ ଛଳନା ନଥିଲା |ତମର ସରଳ ପବିତ୍ର ହୃଦୟ ପାଖରେ ମୁଁ ସରେଣ୍ଡର କରିଥିଲି |ମୁଁ ଆଗରୁ କହିଥିଲି,ଏବେ ମଧ୍ୟ କହୁଛି,ମୋ ଜୀବନ ପାଇଁ ତମ ଭଳି ଝିଅଟିଏ ମୁଁ ଅନେକ ଚାହିଁଥିଲି;ଯେ ମତେ ସଜାଡି ଦେବ,ମୋର ସମସ୍ତ ବଦଗୁଣକୁ ଆଡଜଷ୍ଟ କରିନେବ |ଯେଉଁ ଜଲି କଥା ରୁବିଅପା କହିଲେ,ସବୁ ଡାହା ମିଛ |ତା ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ,ହୁଏତ ତମେ ବିଶ୍ବାସ କରି ନପାର,ମୁଁ ବି ସେକଥା କହି ମୋ ପାଟି ଖରାପ କରିବାକୁ ଚାହୁଁନି |ରୁବିଅପାଂକ ଘରକୁ ଯିବାପାଇଁ ମୁଁ ତମକୁ ଏଇଥିପାଇଁ ମନା କରୁଥିଲି |କାରଣ ସେ କେବେହେଲେ ମୋ ଭଲ ଚାହାନ୍ତି ନାହିଁ |ସେ ନିଶ୍ଚୟ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତମକୁ ଉସକେଉ ଥିବେ |ଏଇଟା ତାଂକ ପ୍ରକୃତି |ସେ ସିନା ମୋ ପାଖରେ ହାର ମାନିଗଲେ,କିନ୍ତୁ ଏଇନା ତମେ ତାଂକ ପାଖରେ ଭଲ ଅସ୍ତ୍ରଟିଏ ହୋଇ ତାଂକ ହାତ ମୁଠାକୁ ଚାଲିଯାଇଛ |ସେ ନିଶ୍ଚୟ ଏ ସୁଯୋଗର ସଦବ୍ୟବହାର କରିବେ |କରିବା ଆରମ୍ଭ କରି ସାରିଲେଣି ମଧ୍ୟ |ଛାଡ |ତମର ଟିକିଏ ଘୃଣା ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସହି ପାରିବିନି ,ମାନେ ...ମୁଁ ତମକୁ କେମିତି ବୁଝାଇବି...ଜାଣି ପାରୁନି |କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏତିକି ଜାଣେ,ତମକୁ ହରାଇଲେ,ମୁଁ ପାଗଳ ହୋଇଯିବି.....ଆଉ ବଂଚି ପାରିବିନି |
ଏ ଘରେ ମର୍ଡର ହୋଇଥିଲା,ସେକଥା ମୁଁ କେବେବି ବିଶ୍ବାସ କରିବିନି |ସବୁ ମିଛ କଥା |କିନ୍ତୁ ଏ ଘର ସୁରେଶ ଠିକ କରିଥିଲା,ହୁଏତ ଜାଣିଶୁଣି,ରୁବିଅପାଂକ ଘର ପାଖାପାଖି ଦେଖି |ଏ ତାର ସୁଚିନ୍ତିତ ପ୍ଲାନ ହୋଇପାରେ |ଏବେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁଛି,ଈର୍ଷାକାତର ହୋଇ ସୁରେଶ ତାର ଭୟଂକର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଛି |
ବୁନୁ,ମତେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର |ପିଲାଟି ଦିନରୁ ମୁଁ ଏମିତି ବଦରାଗୀ |ରାଗିଲା ବେଳେ ମୋର ହୋସ୍ ରହେନା |କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହାର୍ଟଲେସ ନୁହେଁ |ମୋର ବି ହୃଦୟ ଅଛି |ମୁଁ ଭଲପାଇ ଜାଣେ,ଏକଦମ୍ ଟ୍ରୁ ଲଭ |ଆଉ ସେଇ ଭଲପାଇବାର ରାଣ ପକାଇ କହୁଛି,ଆଇ ଲଭ୍ ୟୁ |ଭାବାବେଗରେ ଅନୁପମ ଆଉ କଣ କହି ଆସୁଥିଲା,ବନହଂସୀ ତାକୁ ରୋକିଦେଇ କହିଲା,ସେତିକି କୁହ |(କ୍ରମଶଃ )
ରୁବି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶକରି ବନହଂସୀର ଏପରି ଅବସ୍ଥା ଦେଖି ହତବାକ୍ ହୋଇ ପଡିଲେ |ସେ ତାଂକ ଦୁଇହାତରେ ତାକୁ ଟେକିନେଇ ବେଡରେ ଶୁଆଇଦେଲେ |ତାପରେ ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ,ବାନ୍ତିରେ ଘର ଭାସୁଛି |ସେ ଘର ଧୋଇ ପରିଷ୍କାର କରିଦେଲେ |ଏହି ସମୟରେ ଗୁଡି ହାତରେ ଗୋଟିଏ ଟର୍ଚ୍ଚ ଧରି ଦୌଡି ଦୌଡି ଆସି କହିଲା,ମମି,ମତେ ଏକୁଟିଆ ଛାଡି ଏତେବେଳଯାଏଁ ରହିଗଲ ?ଗୁଡିକୁ ଆଦର କରି ରୁବି କହିଲେ,ତୋ ଆଣ୍ଟିଂକ ଦେହ ଭଲନାହିଁ |ତୁ ଏଇଠି ଥା ,ମୁଁ ସାଂଗେ ସାଂଗେ ଆସୁଛି |ଏହା କହି ଚାଲିଗଲେ ଓ ଘରେ ଚାବି ପକାଇ ତୁରନ୍ତ ଚାଲିଆସିଲେ |
ବନହଂସୀ ସ୍ଥିରହୋଇ ଆଖି ବୁଜି ଶୋଇଥିଲା |ରୁବି ଗୋଟିଏ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ପହଂଚିବା ପୂର୍ବରୁ ବାଇକ ରହିବା ଆବାଜ ଶୁଭାଗଲା |ପରେ ପରେ ଅନୁପମ ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କଲା ଓ ସମ୍ମୁଖରେ ରୁବିଂକୁ ଦେଖି ନିଜ କ୍ରୋଧ ସମ୍ବରଣ କରି ପାରିଲାନାହିଁ |ସେ ତାତ୍ସଲ୍ୟଭରା କଣ୍ଠରେ ପଚାରିଲା,ପୁଣି କେଉଁ ନାଟକ ଖେଳିବାକୁ ଚାଲିଆସିଲ ?
ରୁବି କହିଲେ,ବାହାନା ଦେଖାଇ ତମେ ସତ୍ୟକୁ ଘୋଡାଇ ରଖିପାରିବ ନାହିଁ |ତାପରେ ବନହଂସୀ ଆଡକୁ ହାତ ଦେଖାଇ କହିଲେ,ଦେଖ,ତମ ପାପର ଫଳ ଆଜି ବୁନୁ ଭୋଗୁଛି |
ଅନୁପମ ସେମିତି ଚଢା ଗଳାରେ କହିଲା,ତାର କିଛି ହୋଇନି,ସବୁ ତମର ନାଟକ |
ରୁବି କହିଲେ,ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଅ ଦେଖିବ,ଏବେବି ବାନ୍ତିର ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଆସୁଛି |ଚେତା ହରାଇ ପଡିଥିଲା,ମୁଁ ତାକୁ ଟେକିଆଣି ଏଠାରେ ଶୁଆଇଛି |ତା ପାଦରେ ଗରମପାଣି ପଡି ଫୋଟକା ହୋଇଛି |ବିଶ୍ବାସ ହେଉନି ଯଦି ଦେଖ,କଣ, ୟେ ବି ମୋର ନାଟକ ??ଅନୁପମ କ୍ରୋଧରେ ଗର୍ଜନ କରି କହିଲା,ଭଲରେ ଭଲରେ କହୁଛି,ଏଠାରୁ ଚାଲିଯାଅ |ବୁନୁ ମୋର ସ୍ତ୍ରୀ |ତା ସାଂଗେ କେମିତି ବ୍ୟବହାର କଲି,ସେ ମୋର ପର୍ସନାଲ ମାଟର,ସେଥିରେ ତମର ମୁଣ୍ଡ ଖେଳାଇବା ଦରକାର ନାହିଁ |ରୁବି କହିଲେ,ଲାଜ ଲାଗୁନି,ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି କହୁଛ ?ସ୍ତ୍ରୀ ର ମାନେ କଣ ତମେ ଜାଣିଛ ?ଏମିତି ସ୍ତ୍ରୀ ବୋଲି କହି ଆଉ କେତେ ଜଣଂକୁ ତମେ ହତ୍ୟା କରିବ ?ମୋ ଜଲିକୁ ହତ୍ୟାକରି ସିନା ଖସିଗଲ,ଏଥରକ ଆଉ ଖସିଯିବାର ସୁଯୋଗ ତମକୁ ମୁଁ ଦେବିନି |
ଅନୁପମ ତାଳି ମାରି କହିଲା,ବାଃ !!ଏକଦମ୍ ସୁପର ଆକ୍ଟିଂ |ନେତାମାନେ ଯେମିତି ମିଛକୁ ସତ କହି ନିରୀହ ଲୋକଂକୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାନ୍ତି,ତମେ ତ ସେମାନଂକୁ ବି ବଳିଗଲ !!
ରୁବି ଅନୁପମ କଥା ନଶୁଣି କହିଲେ,ଜଲି ମୋର ଅତି ଗେହ୍ଲି ସାନଭଉଣୀ ଥିଲା |ତା ସହିତ ପ୍ରେମ କରିବାର ଛଳନାକରି ତମେ ତାର ସର୍ବସ୍ବ ଲୁଟି ନେଲ |ଯେତେବେଳେ ବିବାହ କଥା ଉଠିଲା,ତମେ ଆରାମରେ ଖସିଗଲ |କଣ ଦରକାର ଥିଲା,ଏ ସବୁର ?ଯୌନବାସନା ଚରିତାର୍ଥ କରିବାପାଇଁ ବେଶ୍ୟାଳୟ ଅଛି,ତମେ ସେଠିକି ନଯାଇ ନିରୀହ ଝିଅମାନଂକୁ ଶୀକାର କର କାହିଁକି ?
ଅନୁପମ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା,ଏଇ ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ମୋ ଘରୁ ବାହାରିଯାଅ ,ନହେଲେ ...
ନହେଲେ........ରୁବି ହସିକରି କହିଲେ,ନହେଲେ ମତେ ମଧ୍ୟ ଜଲି ପରି ହତ୍ୟା କରିବ,ନୁହେଁ ?ମୁଁ ଖୁସି |ମୃତ୍ୟୁକୁ ମୋର ତିଳେ ମାତ୍ର ଭୟ ନାହିଁ |କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ବର ଅଛନ୍ତି |ସବୁ ପାପର ଫଳ ତମକୁ ଦିନେ ନାଁ ଦିନେ ଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡିବ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ପାପପୁଣ୍ୟ ର ଦ୍ବାହି ଦେଉଛ,ଶୁଣ ତେବେ |ଜଲିକୁ ମୁଁ ହତ୍ୟା କରିନି |ମୋ ଛଡା ଜଲିର ଅନେକ ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ ଥିଲେ |ଆଉ ସେମାନଂକ ସାଂଗେ ଜଲିର କି ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା,ତା ତମେ ଭଲଭାବେ ଜାଣିଛ |ତାକୁ କିଏ ପ୍ରେଗନାଣ୍ଟ କରାଇଲା,ସେକଥା ମଧ୍ୟ ତମେ ଜାଣ କିନ୍ତୁ ବଳି ପକେଇଲ ମତେ |ତାର କାରଣ ତମକୁ ଜଣା |ମୁଁ ତ ଡି.ଏନ.ଏ.ଟେଷ୍ଟ ପାଇଁ ରାଜିଥିଲି |ତମେ କାହିଁକି ରାଜି ହେଲନି ?ରୁବି କହିଲେ,ତମେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ କାରଣ ତମପାଖେ ପ୍ରଚୁର ଟଂକା ଅଛି |ଏଇପରି ଅନେକ ଝିଅଂକୁ ଉପଭୋଗ କରି ତମେ ରାସ୍ତାକଡକୁ ଫିଂଗି ଦେଇଛ |ଅର୍ଥବଳରେ ତମେ ସବୁ କିଛି କରିପାର |କିନ୍ତୁ ବୁନୁ ତମର କି ଅପରାଧ କରିଥିଲା ?ତା ଇଛା ବିରୁଦ୍ଧରେ ତାକୁ କିଡନାପ କରି,ବାହାଘରର ଫାର୍ସ କରି, ଡେଲି ଟର୍ଚର କରି ଚାଲିଛ ?କଣ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ତମର ?ଅନୁପମ କହିଲା,ଷ୍ଟପ ରୁବିଅପା,ଆଣ୍ଡ ପ୍ଲିଜ ଗେଟ ଆଉଟ |ରୁବି କହିଲେ,ନାଁ ମତେ ରୁବିଅପା ଡାକିବା ଅଧିକାର ତମର ନାହିଁ |ତମେ ଗୋଟାଏ ନରମାଂସ ଭକ୍ଷଣକାରୀ ପଶୁ |ତମ ହୃଦୟରେ ସ୍ନେହ,ପ୍ରେମ,ଦୟାମାୟାର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ |ଆଜି ଯଦି ବୁନୁର କିଛି ହୋଇଯାଏ,ତାହେଲେ ମୁଁ ଜାଣିବି,ତାକୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଛି ;ଏକ ଯୋଜନାବଦ୍ଧ ହତ୍ୟା |ଆଉ ସେଥିପାଇଁ ମୋର ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି,ପୁଂଜି ବିନିଯୋଗ କରି ଲଢିବି |ଯଦି ପ୍ରକୃତରେ ସତ୍ୟ ଥିବ,ତାହେଲେ ଧର୍ମର ବିଜୟ ନିଶ୍ଚୟ ହେବ |
ଗୁଡିକୁ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ରୁବି ଚାଲିଗଲେ |ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ବନହଂସୀ ମୂଳରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁକଥା ଶୁଣୁଥିଲା |ଏଥରକ ତା ଆଖି ଆଗରେ ସବୁକଥା ପରିଷ୍କାର ହୋଇ ଉଠିଲା |ତା ହୃଦୟରେ ସେଇକ୍ଷଣି ଅଦ୍ଭୁତ ପ୍ରକାର ଶକ୍ତି ସଂଚାର ହେବାର ସେ ଅନୁଭବ କଲା |ସେ ବିଛଣାରୁ ଧୀରେ ଉଠି ଅନୁପମକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିବାବେଳେ,ଅନୁପମ ତାକୁ ଅଟକାଇ ଦେଇ ପଚାରିଲା,କୁଆଡେ ଯାଉଛ ?କୌଣସି ଉତ୍ତର ନଦେଇ ବନହଂସୀ ପୁଣି ଯିବାକୁ ଉପକ୍ରମ କରିବାବେଳେ ଅନୁପମ ଜୋରକରି ତା ହାତ ଧରି ଭିଡି ଆଣି କହିଲା,ମୁଁ ମାନୁଛି,ମୁଁ ଦୁଷ୍ଟ,ପ୍ରତାରକ,ନଷ୍ଟ ଚରିତ୍ର |କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଝିଅମାନେ ମୋ ନାଁରେ କଳଂକ ରଟନା କରୁଛନ୍ତି,ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଗୁଡ ଗାର୍ଲ ନଥିଲେ |ମୋ ଭଳି ଅନେକ ପୁଅଂକ ସହିତ ସେମାନେ ଖୁବ୍ ଖେଳିଛନ୍ତି ଆଉ ଶେଷରେ ନିଜେ ନିଜେ ନଷ୍ଟ ହୋଇଛନ୍ତି |ଏଥିରେ ମୋ ଦୋଷ କଣ ?କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ବାସ କର,ତମ ସହିତ ପ୍ରେମରେ ମୋର ଆଦୌ ଛଳନା ନଥିଲା |ତମର ସରଳ ପବିତ୍ର ହୃଦୟ ପାଖରେ ମୁଁ ସରେଣ୍ଡର କରିଥିଲି |ମୁଁ ଆଗରୁ କହିଥିଲି,ଏବେ ମଧ୍ୟ କହୁଛି,ମୋ ଜୀବନ ପାଇଁ ତମ ଭଳି ଝିଅଟିଏ ମୁଁ ଅନେକ ଚାହିଁଥିଲି;ଯେ ମତେ ସଜାଡି ଦେବ,ମୋର ସମସ୍ତ ବଦଗୁଣକୁ ଆଡଜଷ୍ଟ କରିନେବ |ଯେଉଁ ଜଲି କଥା ରୁବିଅପା କହିଲେ,ସବୁ ଡାହା ମିଛ |ତା ବିଷୟରେ ଶୁଣିଲେ,ହୁଏତ ତମେ ବିଶ୍ବାସ କରି ନପାର,ମୁଁ ବି ସେକଥା କହି ମୋ ପାଟି ଖରାପ କରିବାକୁ ଚାହୁଁନି |ରୁବିଅପାଂକ ଘରକୁ ଯିବାପାଇଁ ମୁଁ ତମକୁ ଏଇଥିପାଇଁ ମନା କରୁଥିଲି |କାରଣ ସେ କେବେହେଲେ ମୋ ଭଲ ଚାହାନ୍ତି ନାହିଁ |ସେ ନିଶ୍ଚୟ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତମକୁ ଉସକେଉ ଥିବେ |ଏଇଟା ତାଂକ ପ୍ରକୃତି |ସେ ସିନା ମୋ ପାଖରେ ହାର ମାନିଗଲେ,କିନ୍ତୁ ଏଇନା ତମେ ତାଂକ ପାଖରେ ଭଲ ଅସ୍ତ୍ରଟିଏ ହୋଇ ତାଂକ ହାତ ମୁଠାକୁ ଚାଲିଯାଇଛ |ସେ ନିଶ୍ଚୟ ଏ ସୁଯୋଗର ସଦବ୍ୟବହାର କରିବେ |କରିବା ଆରମ୍ଭ କରି ସାରିଲେଣି ମଧ୍ୟ |ଛାଡ |ତମର ଟିକିଏ ଘୃଣା ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସହି ପାରିବିନି ,ମାନେ ...ମୁଁ ତମକୁ କେମିତି ବୁଝାଇବି...ଜାଣି ପାରୁନି |କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏତିକି ଜାଣେ,ତମକୁ ହରାଇଲେ,ମୁଁ ପାଗଳ ହୋଇଯିବି.....ଆଉ ବଂଚି ପାରିବିନି |
ଏ ଘରେ ମର୍ଡର ହୋଇଥିଲା,ସେକଥା ମୁଁ କେବେବି ବିଶ୍ବାସ କରିବିନି |ସବୁ ମିଛ କଥା |କିନ୍ତୁ ଏ ଘର ସୁରେଶ ଠିକ କରିଥିଲା,ହୁଏତ ଜାଣିଶୁଣି,ରୁବିଅପାଂକ ଘର ପାଖାପାଖି ଦେଖି |ଏ ତାର ସୁଚିନ୍ତିତ ପ୍ଲାନ ହୋଇପାରେ |ଏବେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁଛି,ଈର୍ଷାକାତର ହୋଇ ସୁରେଶ ତାର ଭୟଂକର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଇଛି |
ବୁନୁ,ମତେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର |ପିଲାଟି ଦିନରୁ ମୁଁ ଏମିତି ବଦରାଗୀ |ରାଗିଲା ବେଳେ ମୋର ହୋସ୍ ରହେନା |କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହାର୍ଟଲେସ ନୁହେଁ |ମୋର ବି ହୃଦୟ ଅଛି |ମୁଁ ଭଲପାଇ ଜାଣେ,ଏକଦମ୍ ଟ୍ରୁ ଲଭ |ଆଉ ସେଇ ଭଲପାଇବାର ରାଣ ପକାଇ କହୁଛି,ଆଇ ଲଭ୍ ୟୁ |ଭାବାବେଗରେ ଅନୁପମ ଆଉ କଣ କହି ଆସୁଥିଲା,ବନହଂସୀ ତାକୁ ରୋକିଦେଇ କହିଲା,ସେତିକି କୁହ |(କ୍ରମଶଃ )
No comments:
Post a Comment