ବନହଂସୀ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରି କହିଲା,କିଛି ନୁହେଁ, ତମେ ଶୋଇପଡ଼ |ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି |ସକାଳେ ପୁଣି ତମକୁ ଆସି କିଏ ଖୋଜିବେ |
ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଶୋଇବା ପ୍ରତି ମୋର ଆଦୌ ଆସକ୍ତି ନାହିଁ |ଥରେ ରାଜନୀତିରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ,ମଣିଷ ତାର ଭୋକ,ଶୋଷ,ନିଦ,ସବୁ ପାଶୋରି ପକାଏ |ବନହଂସୀ ଆଖି ବୁଜି ଶୋଇବାର ଛଳନା କଲା |ଅନୁପମ ଜୋରକରି ତାକୁ ହଲାଇଦେଇ କହିଲା,ବୁନୁ,ଶୋଇଗଲ ?ଏତେ ଶୀଘ୍ର ?ମୁଁ ପାଖରେ ଅଛି,ତମକୁ ନିଦ ଆସୁଛି ??ବନହଂସୀ ଆଖିଖୋଲି ବନହଂସୀକୁ ଚାହିଁଲା |ଏଇ ନାଁ ସେଇ ଅନୁପମ,ଯାହାର ପ୍ରେମ ଗୋଟାଏ ସୌକ !ଆଉ ଯିଏ ଅନେକ ଝିଅଂକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାପରେ ଠକି ଦେଇଛି !!ଇଏ କଣ ସେଇ ଅନୁପମ ଯିଏ ରାଗିଗଲେ,ପଶୁପରି ବ୍ୟବହାର କରେ ??ସତରେ କଣ ଅନୁପମ ତାକୁ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମ କରେ ?ସତରେ କଣ ଅନୁପମର ତା ପ୍ରତି ଥିବା ଭଲପାଇବା ଚିରସ୍ଥାୟୀ ??ଅନୁପମ ବନହଂସୀକୁ ଆଦର କରି ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରିପକାଇଲା |ତାପରେ ମନଖୋଲା ହସ ହସି କହିଲା,ବୁନୁ,ମୋର ସମ୍ବଲପୁର ଯିବା ହେଲାନି |ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ମତେ ଦିଲ୍ଲୀ ଯିବାପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କଲେ |ଗଲି ମଧ୍ୟ |ଗୁଡାଏ ତିକ୍ତ ମଧୁର ଅନୁଭୂତି |ସେକଥା କଣ କହିବି ତମକୁ, ସିଏ ତ ନିତିଦିନିଆ ଘଟଣା |ହଁ |ଦିଲ୍ଲୀ ରୁ ତମପାଇଁ ଗୋଟାଏ ଜିନିଷ ଆଣିଥିଲି ,ମୋ ବ୍ରିଫକେଶ ଆଣିଲ |ବନହଂସୀ ଉଠିଯାଇ ବ୍ରିଫକେଶ ଆଣି ଅନୁପମ ହାତକୁ ବଢାଇ ଦେଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ ଖୋଲି,ତା ଭିତରୁ ଏକ ଛୋଟ ପ୍ୟାକେଟ କାଢି ବନହଂସୀ ହାତକୁ ବଢ଼ାଇଦେଇ କହିଲା,ଖୋଲି ଦେଖ,ଆଗ ଲାଇଟ ଦିଅ |ବନହଂସୀ ଲାଇଟ ଅନ କରି,ପ୍ୟାକେଟ ଖୋଲି ତା ଭିତରୁ କଳାରଂଗର ଏକ ଅତି ସୁନ୍ଦର ମୋବାଇଲ ବାହାର କଲା |ତା ସହିତ ମୋବାଇଲ ସେଟ ର କ୍ୟାସମେମୋ ଥିଲା |ସେଇଟା ବନହଂସୀ ଦେଖିବା ପୂର୍ବରୁ ଅନୁପମ ତା ହାତରୁ ଭିଡିନେଇ କହିଲା,ସେଇଟା ଦେଖନା |ସେ ହସୁଥିଲା |କହିଲା,ପସନ୍ଦ ହୋଇଛି ?
ବନହଂସୀ ଖୁସି ହୋଇ କହିଲା,ବଢିଆ ହୋଇଛି |ହେଲେ,ତମକୁ କଲ କଲାବେଳେ ,ତମ ମୋବାଇଲ ସୁଇଚ ଅଫ ନଥିଲେ ହେଲା |ଅନୁପମ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ,ତମେ ସେକଥା କହିଵ |ସେ ବିଛଣାରେ ନିଜ ଶରୀର ଲମ୍ବାଇ ଦେଲା |ବନହଂସୀ ମୋବାଇଲ ନିଜ ପର୍ସ ରେ ରଖି ଆସି ଅନୁପମ ପାଖରେ ଶୋଇପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ଲାଇଟ ଅଫ କଲନି ?ସବୁକଥା ତମକୁ କହିଲେ,ତମେ ଯାଇ କରିବ ?ବନହଂସୀ ପୁଣି ଆଉଥରେ ଉଠି ଲାଇଟ ଅଫ କରି ଆସ୍ତେ କରି ଆସି ବିଛଣା ଧାରରେ ଶୋଇପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ପୁଣି ରୁଷିଗଲ ?କେତେ ଜଗି ରଖି କଥା କହିବି ?ଭଲ କରି ଶୁଅ,ନହେଲେ ପଡିଗଲେ ହାତ ଗୋଡ଼ ଖଣ୍ଡିଆ ହୋଇ ଡାକ୍ତରଖାନା ଯିବ |ତା କଥା ଶୁଣି ବନହଂସୀର ଓଠାରୁ ଆପେ ଆପେ ହସ ବାହାରି ପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋର ରାଜନୀତି ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ କମିଆସୁଛି |କାହିଁକି ଜାଣିଛ ?ଆମ ଦେଶର ରାଜନୀତି ଅନେକାଂଶରେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦର୍ଶନ ଦ୍ବାରା ପ୍ରଭାବିତ |ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ସୁଫଳ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁନୁ |ସୁଇଜରଲାଣ୍ଡ ରେ କିନ୍ତୁ ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି |ଚାରିବର୍ଷରେ ଥରେ ଲୋକପ୍ରତିନିଧି ନିର୍ବାଚିତ ହୁଅନ୍ତି |କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ନିର୍ବାଚିତ ପ୍ରତିନିଧିମାନଂକ ମନମାନି ଚଳେନାହିଁ |ଲୋକମାନଂକ ସାର୍ବଭୌମତ୍ତ୍ବ ସେଠାରେ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ ରହିଛି |ଯେ କୌଣସି ଆଇନ ପାର୍ଲାମେଣ୍ଟରେ ଗୃହୀତ ହେବ ପୂର୍ବରୁ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ମତାମତ ନିଆଯାଏ |ସେମାନଂକ ସ୍ବୀକୃତି ପରେ ଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ |ସେଥିପାଇଁ ସେଠାରେ ବହୁ ଭାଷାଭାଷୀ ଲୋକ ନିର୍ଭିଘ୍ନରେ ବାସ କରୁଛନ୍ତି |ଲୋକମାନଂକ ଭିତରେ ସହନଶୀଳତା ଓ ପରସ୍ପରପ୍ରତି ସମ୍ମାନବୋଧ ରହିଛି |ସେଠାରେ ଜଣେ ଜର୍ମାନ ତାର ଫରାସୀ ବନ୍ଧୁକୁ ଭେଟିଲେ,ଫରାସୀ ଭାଷାରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରେ ଆଉ ଫରାସୀ ବନ୍ଧୁଜଣକ ତଂକୁ ଜର୍ମାନ ଭାଷାରେ ଉତ୍ତର ଦିଅନ୍ତି |ଧର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରେ ବି ଠିକ ସେମିତି |ସେଠାରେ ଅନେକ ଚର୍ଚ୍ଚ ଅଛି ଯେଉଁଠି ପ୍ରୋଟେଷ୍ଟାଣ୍ଟ ଆଉ ରୋମାନ କ୍ୟାଥଲିକ ଏକାଠି ମିଳିମିଶି ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି |କିନ୍ତୁ ଆମ ଭାରତରେ ଦେଖ,ଠିକ ୟାର ଓଲଟା |ଯେତେ ସବୁ ଦଂଗା ହେଉଛି ,ସବୁ ଏଇ ଧର୍ମ ପାଇଁ |ସବୁ ଧର୍ମ ଏକ ବୋଲି କିଏ ବୁଝୁଛି ?ଲୋକେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ହେବାପରେ ନିଜର ଅନ୍ଧବିଶ୍ବାସ ତ୍ୟାଗ କରିବା ଦୂରେ ଥାଉ,ସେ ସବୁକୁ ଆହୁରି କୁତ୍ସିତ କରି ନିଜ ମନ ଭିତରେ ଘୋଡେଇ ରଖିଛନ୍ତି |ରାଜନୀତି ଆଉ ଧର୍ମ ଦୁଇଟା ଯାକ ଅଲଗା ଜିନିଷ |କିନ୍ତୁ ଏବେ ଦେଖ,ଭୋଟବ୍ୟାଂକର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଏମାନେ ରାଜନୀତି ସହିତ ଧର୍ମ ଓ ଜାତିକୁ ମିଶେଇ ସେଥିରୁ ଫାଇଦା ଉଠାଉଛନ୍ତି |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ହଉ ଛାଡ଼ ସେକଥା |ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି.ଶୋଇପଡ଼ ଏଥର |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଏତେକଥା କହିଲି,ତାକୁ ଶୁଣିବାର ନାହିଁ,ତମେ କେବଳ ଶୋଇବା କଥା ଚିନ୍ତା କରି ଚାଲିଛ |ମନେରଖ,ତମରି ଭଳି କେତେଜଣ ଲୋକଂକ ପାଇଁ,ଭାରତର ଏଇ ଦୁରାବସ୍ଥା |ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇଁ କାହିଁକି ଏତେ ଲୋକ ମରୁଥିଲେ କେଜାଣି !!ଭୀଷଣ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସେ ମୁହଁ ବୁଲାଇ ଶୋଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲା |
ବନହଂସୀର ଆଖିରୁ ନିଦ ଉଭେଇ ଗଲା |ଏକ ଦୀର୍ଘନିଶ୍ବାସ ତା ନାକ ଦେଇ ବାହାରିଗଲା |ସେ ଭାବିଲା,ତାର ଅତୀତ ଗତ ହୋଇଛି | ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ନେଇ ହିଁ ତାକୁ ବଂଚିବାକୁ ପଡିବ ,ଯେଉଁ ବର୍ତ୍ତମାନରେ କେବଳ ଅନୁପମ ଛଡା ତାର ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି |ତା ସମ୍ମୁଖରେ ଏକମାତ୍ର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ରହିଛି,ତା ହେଲା,ଅନୁପମର ରୁଚି,ଚିନ୍ତାଧାରା ସହିତ ନିଜ ଜୀବନକୁ ସାମିଲ କରିନେବା |କିନ୍ତୁ ସେ କଣ ସତରେ ଅନୁପମର କର୍ମସଂଗିନୀ ହୋଇପାରିବ ??
ହଠାତ୍ ତାର ମନେହେଲା,ତାର ଫୋଟକା ହୋଇଥିବା ପାଦରେ କଣ ଗୋଟାଏ ସଲ ସଲ ହେଉଛି |ସେ ଚମକିପଡି ଉଠିବସିଲା |ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ତାର ଫୋଟକାରେ ଔଷଧ ମାଲିସ କରୁଛି ଓ ମନେ ମନେ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ କହୁଛି,'ମୋ ବୁନୁର କିଛି ହେବନି '|ସେ ମନେ ମନେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଗଲା |କିନ୍ତୁ ପରକ୍ଷଣରେ ତାର ମନେହେଲା,ଏ ସୁଖ କ୍ଷଣିକପାଇଁ |(କ୍ରମଶଃ )
ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଶୋଇବା ପ୍ରତି ମୋର ଆଦୌ ଆସକ୍ତି ନାହିଁ |ଥରେ ରାଜନୀତିରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ,ମଣିଷ ତାର ଭୋକ,ଶୋଷ,ନିଦ,ସବୁ ପାଶୋରି ପକାଏ |ବନହଂସୀ ଆଖି ବୁଜି ଶୋଇବାର ଛଳନା କଲା |ଅନୁପମ ଜୋରକରି ତାକୁ ହଲାଇଦେଇ କହିଲା,ବୁନୁ,ଶୋଇଗଲ ?ଏତେ ଶୀଘ୍ର ?ମୁଁ ପାଖରେ ଅଛି,ତମକୁ ନିଦ ଆସୁଛି ??ବନହଂସୀ ଆଖିଖୋଲି ବନହଂସୀକୁ ଚାହିଁଲା |ଏଇ ନାଁ ସେଇ ଅନୁପମ,ଯାହାର ପ୍ରେମ ଗୋଟାଏ ସୌକ !ଆଉ ଯିଏ ଅନେକ ଝିଅଂକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାପରେ ଠକି ଦେଇଛି !!ଇଏ କଣ ସେଇ ଅନୁପମ ଯିଏ ରାଗିଗଲେ,ପଶୁପରି ବ୍ୟବହାର କରେ ??ସତରେ କଣ ଅନୁପମ ତାକୁ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମ କରେ ?ସତରେ କଣ ଅନୁପମର ତା ପ୍ରତି ଥିବା ଭଲପାଇବା ଚିରସ୍ଥାୟୀ ??ଅନୁପମ ବନହଂସୀକୁ ଆଦର କରି ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରିପକାଇଲା |ତାପରେ ମନଖୋଲା ହସ ହସି କହିଲା,ବୁନୁ,ମୋର ସମ୍ବଲପୁର ଯିବା ହେଲାନି |ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ମତେ ଦିଲ୍ଲୀ ଯିବାପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କଲେ |ଗଲି ମଧ୍ୟ |ଗୁଡାଏ ତିକ୍ତ ମଧୁର ଅନୁଭୂତି |ସେକଥା କଣ କହିବି ତମକୁ, ସିଏ ତ ନିତିଦିନିଆ ଘଟଣା |ହଁ |ଦିଲ୍ଲୀ ରୁ ତମପାଇଁ ଗୋଟାଏ ଜିନିଷ ଆଣିଥିଲି ,ମୋ ବ୍ରିଫକେଶ ଆଣିଲ |ବନହଂସୀ ଉଠିଯାଇ ବ୍ରିଫକେଶ ଆଣି ଅନୁପମ ହାତକୁ ବଢାଇ ଦେଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ ଖୋଲି,ତା ଭିତରୁ ଏକ ଛୋଟ ପ୍ୟାକେଟ କାଢି ବନହଂସୀ ହାତକୁ ବଢ଼ାଇଦେଇ କହିଲା,ଖୋଲି ଦେଖ,ଆଗ ଲାଇଟ ଦିଅ |ବନହଂସୀ ଲାଇଟ ଅନ କରି,ପ୍ୟାକେଟ ଖୋଲି ତା ଭିତରୁ କଳାରଂଗର ଏକ ଅତି ସୁନ୍ଦର ମୋବାଇଲ ବାହାର କଲା |ତା ସହିତ ମୋବାଇଲ ସେଟ ର କ୍ୟାସମେମୋ ଥିଲା |ସେଇଟା ବନହଂସୀ ଦେଖିବା ପୂର୍ବରୁ ଅନୁପମ ତା ହାତରୁ ଭିଡିନେଇ କହିଲା,ସେଇଟା ଦେଖନା |ସେ ହସୁଥିଲା |କହିଲା,ପସନ୍ଦ ହୋଇଛି ?
ବନହଂସୀ ଖୁସି ହୋଇ କହିଲା,ବଢିଆ ହୋଇଛି |ହେଲେ,ତମକୁ କଲ କଲାବେଳେ ,ତମ ମୋବାଇଲ ସୁଇଚ ଅଫ ନଥିଲେ ହେଲା |ଅନୁପମ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ,ତମେ ସେକଥା କହିଵ |ସେ ବିଛଣାରେ ନିଜ ଶରୀର ଲମ୍ବାଇ ଦେଲା |ବନହଂସୀ ମୋବାଇଲ ନିଜ ପର୍ସ ରେ ରଖି ଆସି ଅନୁପମ ପାଖରେ ଶୋଇପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ଲାଇଟ ଅଫ କଲନି ?ସବୁକଥା ତମକୁ କହିଲେ,ତମେ ଯାଇ କରିବ ?ବନହଂସୀ ପୁଣି ଆଉଥରେ ଉଠି ଲାଇଟ ଅଫ କରି ଆସ୍ତେ କରି ଆସି ବିଛଣା ଧାରରେ ଶୋଇପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ପୁଣି ରୁଷିଗଲ ?କେତେ ଜଗି ରଖି କଥା କହିବି ?ଭଲ କରି ଶୁଅ,ନହେଲେ ପଡିଗଲେ ହାତ ଗୋଡ଼ ଖଣ୍ଡିଆ ହୋଇ ଡାକ୍ତରଖାନା ଯିବ |ତା କଥା ଶୁଣି ବନହଂସୀର ଓଠାରୁ ଆପେ ଆପେ ହସ ବାହାରି ପଡିଲା |ଅନୁପମ କହିଲା,ବୁନୁ,ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋର ରାଜନୀତି ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ କମିଆସୁଛି |କାହିଁକି ଜାଣିଛ ?ଆମ ଦେଶର ରାଜନୀତି ଅନେକାଂଶରେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦର୍ଶନ ଦ୍ବାରା ପ୍ରଭାବିତ |ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଗଣତନ୍ତ୍ର ର ସୁଫଳ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁନୁ |ସୁଇଜରଲାଣ୍ଡ ରେ କିନ୍ତୁ ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି |ଚାରିବର୍ଷରେ ଥରେ ଲୋକପ୍ରତିନିଧି ନିର୍ବାଚିତ ହୁଅନ୍ତି |କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ନିର୍ବାଚିତ ପ୍ରତିନିଧିମାନଂକ ମନମାନି ଚଳେନାହିଁ |ଲୋକମାନଂକ ସାର୍ବଭୌମତ୍ତ୍ବ ସେଠାରେ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ ରହିଛି |ଯେ କୌଣସି ଆଇନ ପାର୍ଲାମେଣ୍ଟରେ ଗୃହୀତ ହେବ ପୂର୍ବରୁ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ମତାମତ ନିଆଯାଏ |ସେମାନଂକ ସ୍ବୀକୃତି ପରେ ଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ |ସେଥିପାଇଁ ସେଠାରେ ବହୁ ଭାଷାଭାଷୀ ଲୋକ ନିର୍ଭିଘ୍ନରେ ବାସ କରୁଛନ୍ତି |ଲୋକମାନଂକ ଭିତରେ ସହନଶୀଳତା ଓ ପରସ୍ପରପ୍ରତି ସମ୍ମାନବୋଧ ରହିଛି |ସେଠାରେ ଜଣେ ଜର୍ମାନ ତାର ଫରାସୀ ବନ୍ଧୁକୁ ଭେଟିଲେ,ଫରାସୀ ଭାଷାରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରେ ଆଉ ଫରାସୀ ବନ୍ଧୁଜଣକ ତଂକୁ ଜର୍ମାନ ଭାଷାରେ ଉତ୍ତର ଦିଅନ୍ତି |ଧର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରେ ବି ଠିକ ସେମିତି |ସେଠାରେ ଅନେକ ଚର୍ଚ୍ଚ ଅଛି ଯେଉଁଠି ପ୍ରୋଟେଷ୍ଟାଣ୍ଟ ଆଉ ରୋମାନ କ୍ୟାଥଲିକ ଏକାଠି ମିଳିମିଶି ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି |କିନ୍ତୁ ଆମ ଭାରତରେ ଦେଖ,ଠିକ ୟାର ଓଲଟା |ଯେତେ ସବୁ ଦଂଗା ହେଉଛି ,ସବୁ ଏଇ ଧର୍ମ ପାଇଁ |ସବୁ ଧର୍ମ ଏକ ବୋଲି କିଏ ବୁଝୁଛି ?ଲୋକେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ହେବାପରେ ନିଜର ଅନ୍ଧବିଶ୍ବାସ ତ୍ୟାଗ କରିବା ଦୂରେ ଥାଉ,ସେ ସବୁକୁ ଆହୁରି କୁତ୍ସିତ କରି ନିଜ ମନ ଭିତରେ ଘୋଡେଇ ରଖିଛନ୍ତି |ରାଜନୀତି ଆଉ ଧର୍ମ ଦୁଇଟା ଯାକ ଅଲଗା ଜିନିଷ |କିନ୍ତୁ ଏବେ ଦେଖ,ଭୋଟବ୍ୟାଂକର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଏମାନେ ରାଜନୀତି ସହିତ ଧର୍ମ ଓ ଜାତିକୁ ମିଶେଇ ସେଥିରୁ ଫାଇଦା ଉଠାଉଛନ୍ତି |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ହଉ ଛାଡ଼ ସେକଥା |ରାତି ବହୁତ ହେଲାଣି.ଶୋଇପଡ଼ ଏଥର |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଏତେକଥା କହିଲି,ତାକୁ ଶୁଣିବାର ନାହିଁ,ତମେ କେବଳ ଶୋଇବା କଥା ଚିନ୍ତା କରି ଚାଲିଛ |ମନେରଖ,ତମରି ଭଳି କେତେଜଣ ଲୋକଂକ ପାଇଁ,ଭାରତର ଏଇ ଦୁରାବସ୍ଥା |ଦେଶ ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇଁ କାହିଁକି ଏତେ ଲୋକ ମରୁଥିଲେ କେଜାଣି !!ଭୀଷଣ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସେ ମୁହଁ ବୁଲାଇ ଶୋଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲା |
ବନହଂସୀର ଆଖିରୁ ନିଦ ଉଭେଇ ଗଲା |ଏକ ଦୀର୍ଘନିଶ୍ବାସ ତା ନାକ ଦେଇ ବାହାରିଗଲା |ସେ ଭାବିଲା,ତାର ଅତୀତ ଗତ ହୋଇଛି | ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ନେଇ ହିଁ ତାକୁ ବଂଚିବାକୁ ପଡିବ ,ଯେଉଁ ବର୍ତ୍ତମାନରେ କେବଳ ଅନୁପମ ଛଡା ତାର ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି |ତା ସମ୍ମୁଖରେ ଏକମାତ୍ର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ରହିଛି,ତା ହେଲା,ଅନୁପମର ରୁଚି,ଚିନ୍ତାଧାରା ସହିତ ନିଜ ଜୀବନକୁ ସାମିଲ କରିନେବା |କିନ୍ତୁ ସେ କଣ ସତରେ ଅନୁପମର କର୍ମସଂଗିନୀ ହୋଇପାରିବ ??
ହଠାତ୍ ତାର ମନେହେଲା,ତାର ଫୋଟକା ହୋଇଥିବା ପାଦରେ କଣ ଗୋଟାଏ ସଲ ସଲ ହେଉଛି |ସେ ଚମକିପଡି ଉଠିବସିଲା |ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ତାର ଫୋଟକାରେ ଔଷଧ ମାଲିସ କରୁଛି ଓ ମନେ ମନେ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ କହୁଛି,'ମୋ ବୁନୁର କିଛି ହେବନି '|ସେ ମନେ ମନେ ଉଲ୍ଲସିତ ହୋଇଗଲା |କିନ୍ତୁ ପରକ୍ଷଣରେ ତାର ମନେହେଲା,ଏ ସୁଖ କ୍ଷଣିକପାଇଁ |(କ୍ରମଶଃ )
No comments:
Post a Comment