ଘରକୁ ଫେରି ଅନସୂୟା କେବଳ ମିତା ମାଡାମଙ୍କ କଥା ଭାବି ଚାଲିଥିଲେ |ସେଦିନ ତାଙ୍କ ସହିତ ହୋଇଥିବା କଥାବାର୍ତ୍ତା ଗୋଟି ଗୋଟି ହୋଇ ତାଙ୍କ ଆଖି ଆଗରେ ଭାସି ଯାଉଥିଲା |କେତେ ଖୁସିରେ ସେ ତାଙ୍କୁ ଫଟ ଦେଖାଉ ଥିଲେ ;ଅଚାନକ ଅଭି ର ଆବିର୍ଭାବ ଓ ସବୁ ସୁଖର ପରିସମାପ୍ତିକୁ ସେ ଆଦୌ ଭୁଲି ପାରୁ ନଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ଲାଗୁଥିଲା |ସକାଳର ତରକାରୀ ବଳିଥିଲା ,କେବଳ ରୁଟି କରିଦେଲେ କାମ ଶେଷ |କିନ୍ତୁ ସେତିକି ବି ତାଙ୍କୁ କରିବାକୁ ଇଛା ହେଉ ନଥିଲା |
ଅନେକ ସମୟ ଧରି ତାଙ୍କୁ ନିରୀକ୍ଷଣ କରୁଥିବା ଅନିଷ ଆସି ପଚାରିଲା,କଣ ହୋଇଛି ମମି,ଏମିତି ଦୁଃଖୀ ଜଣା ପଡୁଛ ,କଣ ଏତେ ଚିନ୍ତା କରୁଛ ?ମିତା ଆଣ୍ଟି କଣ କହିଲେ ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ନାଇଁ କିଛି ହୋଇନି,ତୁ ଯାଆ ତୋ କାମ କରିବୁ |ଏହା କହି ଅଟା ଆଣି ଚକଟିବା ପାଇଁ ବାହାରିଲେ |ତାଙ୍କ ହାତରୁ ତସଲା ନେଇ ଅନ୍ୟତ୍ର ରଖିଦେଇ ଅନିଷ କହିଲା,ମୋ ମମିଙ୍କ ସକାଳ ରାଗ ସନ୍ଧ୍ୟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହେନା ;ନିଶ୍ଚୟ ଅନ୍ୟ କିଛି ହୋଇଛି |ପ୍ଲିଜ ମମି କୁହ,ତମକୁ ମୋ ରାଣ |ଅନସୂୟା କହିଲେ,କାହିଁକି ସେମିତି ହେଉଛୁ ?ତୁ ଏବେ ଯା,ମୁଁ ପଛେ କହିବି |
'ନାଁ,ସେମିତି କଦାପି ହେବନି,ବର୍ତ୍ତମାନ ହିଁ ତମକୁ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ', ଅନିଷ ଜିଦ୍ଦି କଲା |ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ଅନସୂୟା ମିତାଙ୍କ ଘରେ ଘଟିଥିବା ଘଟଣା ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ ଓ ଯାହା ତାଙ୍କୁ ସବୁଠାରୁ ବେଶୀ ଦୁଃଖ ଦେଇଥିଲା,ତାହା ମଧ୍ୟ କହିଲେ |ସବୁ ଶୁଣି ଅନିଷ କହିଲା,ଏଇ କଥାକୁ ଏତେ ଚିନ୍ତା କରୁଛ ?ତମେ ବୋଧେ ଭାବୁଥିବ,ମୁଁ କାଳେ ମୋ ସୀମା ଲଂଘି ସେମିତି କିଛି କରି ବସିବି,ନୁହେଁ ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ନାଁ, ମୁଁ କାହିଁକି ସେମିତି ଭାବିବି ? ଅନିଷ କହିଲା,ସେମିତି ହିଁ କିଛି ତମେ ଭାବୁଛ |ନହେଲେ,ଏତେ ଉଦାସ ହୋଇଥାନ୍ତ କାହିଁକି ?ଶୁଣ ମମି,ମୁଁ ତମକୁ କ୍ଳିଅର କରି ଦେଉଛି;ତମ ନିକଟରେ ମୋ ଜୀବନ ଏକ ଖୋଲା ଡାଇରୀ ପରି |ମୁଁ ଯାହା ବି ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କରି ଆସିଛି,ତମକୁ କିଛି ଅଛପା ରଖିନି ;କାହିଁକି ନାଁ ମୁଁ ଜାଣେ ମୋ ମମି,ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ପରି ନୁହନ୍ତି ;ମୋର ସବୁ କଥାକୁ ସେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି |ସେଥିପାଇଁ ତ ମୁଁ ସବୁବେଳେ ଟେନ୍ସନ ଫ୍ରି ହୋଇ ରହିଥାଏ |ଏବେ ଚାଲ, ତମକୁ ଗୋଟିଏ ଜିନିଷ ଦେଖେଇବି,ତମେ ଖୁସି ହୋଇଯିବ |
ଅନସୂୟା ପଚାରିଲେ,ପୁଣି କଣ ହେଲା ?ଅନିଷ କହିଲା,କିଛି ହୋଇନି ମମି,କାହିଁକି ଏମିତି ହେଉଛ ?ସେ ତା ରୁମରୁ ମୋବାଇଲ ଆଣି ଗୋଟିଏ ଫଟ ଦେଖେଇଲା |ଅନସୂୟା ଭଲକରି ସେ ଫଟ ଦେଖି କହିଲେ,ଇଏତ ଆମ ଆନି ପରି ଲାଗୁଛି !ଅନିଷ କହିଲା,ଆନି ପରି ନୁହେଁ,ସିଏ ହିଁ ଆନି |ଅନସୂୟା କହିଲେ,ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଦେଖା ଯାଉଛି,ଜମା ଚିହ୍ନି ହେଉନି |
ଅନିଷ ମୁରୁକି ହସି କହିଲା,ତମେ ତାକୁ ଯେଉଁ ଡ୍ରେସ ଦେଇଥିଲ,ତାକୁ ଯେ କେହି ପିନ୍ଧିଲେ ଅପରୂପା ଦେଖାଯିବ,ଆଉ ଇଏତ ସହଜେ ତମ ଅନନ୍ୟା !!କଣ ମିଛ କହିଲି ?ଅନସୂୟା ହସିଦେଇ କହିଲେ,ତୁ ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଗଲୁଣି !!!(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment