ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଗେଟ ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ,ଅନସୂୟା ବାହାରକୁ ବାହାରି ଆସିଲେ |ସେ କିଛି ପଚାରିବା ପୂର୍ବରୁ ଅନିଷ ଇଶାରା ରେ ପଚାରିଲା,ବାବା ଉଠିଲେଣି ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ସେ ଉଠିବା ଉଠିବା ହେଉଛନ୍ତି |ତୁ ଆଗେ କହ,ସବୁ ଠିକ ତ ?'ସବୁ ଠିକ' ;ଅନିଷ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଉତ୍ତର ଦେଲା |
:କଣ ଅସୁବିଧା ଥିଲା କହୁଥିଲୁ ପରା ?ଅନସୂୟା ପୁଣି ପଚାରିଲେ |ଅନିଷ ବାଇକ ରଖି,ଅନସୂୟାଙ୍କ ହାତକୁ ଦିବ୍ୟାଶା ଦେଇଥିବା ପ୍ୟାକେଟ ଦେଇ କହିଲା,ୟାକୁ ରଖ |ଅନସୂୟା ପଚାରିଲେ,ଇଏ କଣ ?
ଅନିଷ ହସିଦେଇ କହିଲା,ଇଏ ହେଉଛି,ଆରିସା ପିଠା,ଆନି ଦେଇଛି |ଆଉ ଯାହା ପଚାରିବାର ଅଛି, ଭାବିକରି ରଖି ଥାଅ ,ମୁଁ ଶୋଇକରି ଉଠିଲେ କହିବି |ପ୍ଲିଜ ମତେ ଉଠେଇବନି |ମୁଁ ଦୁଇ/ତିନି ଘଣ୍ଟା ଶୋଇ କରି ମନକୁ ମନ ଉଠି ପଡିବି |ସେତେବେଳେ ଦାନ୍ତ ଘଷିବି,ଗାଧୋଇବି,ଖାଇବି କି ଆଉ ଯାହା କହିବ,କରିବି |ପ୍ଲିଜ ମମି,ମତେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ କରିବନି,ବହୁତ ନିଦ ଲାଗୁଛି |ସେ ଏକଥା କହି ସିଧା ନିଜ ବେଡରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା ଓ ଡ୍ରେସ ବଦଳେଇ,ନିଜର କ୍ଲାନ୍ତ ଶରୀରକୁ ବିଛଣାରେ ଲୋଟାଇ ଦେଲା |ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ସେ ଗଭୀର ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇ ପଡିଲା |
କିଛି ସମୟ ପରେ ଆଦିକନ୍ଦ ଉଠି ଚା' ପିଉ ପିଉ ପେପର ପଢିଲେ ଓ ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷ କରି ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ ଖାଇବା ବେଳେ ଅନସୂୟାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ,ଅନୁ କୁଆଡେ ଗଲା ?କାଇଁ ତାକୁ ଦେଖୁନି ତ ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ସେ ଶୋଇଛି |
:ଏଗାରଟା ବାଜିବାକୁ ହେଲାଣି,ସେ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋଇଛି ?ଆଦିକନ୍ଦ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପଚାରିଲେ |ଅନସୂୟା କହିଲେ,କାଲି ରାତି ସାରା ସମୁଦ୍ରରେ ନିଆଁ ଲିଭାଉ ଥିଲା ତ,ସେଥିପାଇଁ ବାବୁଙ୍କ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିନି |ଆଉ ଟିକେ ପରେ ଉଠିଯିବ,ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି |ଆଦିକନ୍ଦ କହିଲେ,ମାଆ ଯେମନ୍ତ,ପୁଅ ସେମନ୍ତ ;ତମେ ତ ତାକୁ ପୂରା ବିଗାଡି ସାରିଲଣି !ଅନସୂୟା ତାଙ୍କ ପ୍ଲେଟରେ ଦିବ୍ୟାଶା ଦେଇଥିବା ଏକ ଆରିସା ପିଠା ରଖି କହିଲେ,ୟାକୁ ଚାଖି କହିଲ କେମିତି ଲାଗୁଛି ?
ଆରିସା ପିଠା ଦେଖି,ଆଦିକନ୍ଦ କହିଲେ,ଆରେ ୟେତ ରାଶି ଦିଆ ଆରିସା ପିଠା,ଏହା କହିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେ ପିଠା ଖାଇ କହିଲେ,ବଢିଆ ଲାଗୁଛି,ୟାକୁ କେତେବେଳେ ତିଆରି କଲ ?ଅନସୂୟା ତାଙ୍କ ପ୍ଲେଟରେ ଆଉ ଦୁଇଟି ଆରିସା ପିଠା ରଖି କହିଲେ,ଆଜି ସକାଳେ,ଅନୁ ତା ସାଙ୍ଗକୁ ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ରୁ ଆଣି ହଷ୍ଟେଲରେ ଛାଡିବା ପାଇଁ ଯାଇଥିଲା |ସେଇ ଦେଇଛି |
:ଓହୋଃ !ସେଇଥିପାଇଁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୋଇଛି,ସେକଥା କହୁନ !ପୁଣି ପିଠା ଆଡେ ଚାହିଁ କହିଲେ,ଭଲ ଲାଗୁଛି ବୋଲି କହିଲି ବୋଲି କଣ ଏତେ ବଡ଼ ଭୁଲ ହୋଇଗଲା ?ଏତେ ପିଠା ଆଣି ଗଦେଇ ଦେଲଣି,ସବୁ କଣ ମୁଁ ଖାଇବି ? ଏହି ସମୟରେ ଅନସୂୟାଙ୍କ ମୋବାଇଲ ରିଂ ହେଲା |ପଡୋଶୀ ଘର ମିତା ମାଡାମ ଫୋନ କରିଥିଲେ |କହିଲେ,ଆପଣଙ୍କ କାମ ସାରିଲେ,ଉପରବେଳା ଟିକେ ଆମ ଘରକୁ ଆସିବେ |ଉତ୍ତରରେ ହଉ କହି ଅନସୂୟା ଫୋନ ରଖିଦେଲେ |
ଆଦିକନ୍ଦ କିଛି ପଚାରିବା ଆଗରୁ ଅନସୂୟା କହିଲେ,ମିତା ମାଡାମ ଫୋନ କରିଥିଲେ |ଆଦିକନ୍ଦ କହିଲେ,ମୁଁ କହିବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଛି,ଦାସ ବାବୁ କହୁଥିଲେ,ତାଙ୍କ ପୁଅ ବାହାଘର ଠିକ ହୋଇ ଯାଇଛି |ଅନସୂୟା କହିଲେ,ସେ ଲଣ୍ଡନ ରେ ଅଛି ପରା ?ଆଦିକନ୍ଦ କହିଲେ,ତମେ ତ କିଛି ମନେ ରଖିବନି !ସେ ୟୁ.ଏସ.ଏ.ରେ ଅଛି |ବହୁତ ବଢିଆ ପିଲା |ହବନି ବା କାହିଁକି ?ତାଙ୍କ ଘରେ ଡିସିପ୍ଳିନ ଅଛି |କେମିତି ପିଲାଙ୍କୁ ଶାସନ କରାଯାଏ,ସେକଥା ମିତା ମାଡାମ ଭଲ ଭାବେ ଜାଣିଛନ୍ତି |ସେ ଉଠ କହିଲେ ଉଠିବେ,ବସ କହିଲେ ବସିବେ |ଆଉ ଆମ ଗୁଣମନ୍ତ ପୁଅକୁ ଦେଖ,ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଚାନ୍ଦ ଆଣିବାକୁ କହିଲେ,ତା ପାଟିରୁ କଥା ନ ସରୁଣୁ,ମାଆ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆଣି,ତା ହାତ ମୁଠାରେ ଧରେଇ ଦେବେ !!ଏବେ ଦେଖ,ପାଠ ପଢିବା ପିଲା,ଏତେବେଳ ଯାଏଁ ଶୋଇଛି !ତମେ ଯେଉଁ ନୀତି ଧରିଛ,ଶେଷ ଜୀବନରେ ଖାଲି କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ମଣିଷର ଜୀବନ ଯିବ ! ଛାଡ଼,ଏ ଘରେ କାହାକୁ କିଛି କହିବାର ନାହିଁ,ଏକା ଜଗନ୍ନାଥ ଭରସା |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment