Friday, December 18, 2020

ଅନନ୍ୟା (ଭାଗ 10)

                        ଅନିଷ ର ହସକୁରା ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ  ଅନସୂୟା କହିଲେ,ଆନି ର ଫୋନ ଆସିଲାରୁ ତୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା,ନୁହେଁ ?ଅନିଷ କହିଲା,ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ତୋ ମୁହଁ ଦେଖି |ଉଠିକରି ମୁହଁ ବି ଧୋଇନୁ,କଣ କହିବି ତତେ !! ଅନିଷ କହିଲା,ଓହୋଃ !ମମି,ତମେ ଲେଡି ବ୍ୟମୋକେଶ ବକ୍ସି ବୋଲି ,ମୁଁ ପରା ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି |ହଉ ଯାଉଛି,ଏକାଥରକେ,ମୁହଁ ଧୋଇ,ଦାନ୍ତ ବ୍ରସ କରି ଆସିବି |ସେ ଯାଉ ଯାଉ ପୁଣି ଫେରିଆସି କହିଲା,ମମି,ତମର ସେ ସ୍ପେଶାଲ ଚା' ଆଉ ବଳିଛି ନାଁ ସବୁ ପିଇଦେଇଛ  ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ଆଉ ଟିକେ ସେ ଫ୍ଲାସ୍କରେ ଥିବ |ହେଲେ ତୁ ଏତେବେଳ ହେଲାଣି ଖାଲି ପେଟରେ ଚା' ପିଇବୁନି |ଆଗ ଜଳଖିଆ ଖାଇବୁ,ତାପରେ ଚା' ;ନହେଲେ ସତ କହୁଛି,ସବୁ ଫିଙ୍ଗିଦେବି |ଅନିଷ କହିଲା,ହଉ ଠିକ ଅଛି,ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ ରେ ଆଜି କଣ କରିଛ,ପ୍ଲିଜ,କହିଦିଅ, କାହିଁକି ନାଁ ,ମୁଁ ଉପମା ଖାଇବିନି,ଚୁଡ଼ା ସନ୍ତୁଳା ଖାଇବିନି କି ପରଟା ବି ଖାଇବିନି |ଅନସୂୟା ବିରକ୍ତ ହୋଇ ସେଠାରୁ ଯାଉ ଯାଉ କହିଲେ,ଛେନା ଗୁଡ଼ ଖାଇବୁ  |

                         ଅନିଷ ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା,ତାର ଅତି ପ୍ରିୟ ନୁଡଲସ ହୋଇଛି |ସେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଦାନ୍ତ ବ୍ରସ କରି  ,ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟରେ ଆଣି ଖୁସିରେ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା |ଅନସୂୟା ତା ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ,ଆରେ ତାକୁ ଗରମ ନକରି ସେମିତି ଖାଇଦେଲୁ ?ଅନିଷ ହସିଦେଇ କହିଲା,ନୋ  ଟେନ୍ସନ ମମି,ଏମିତିରେ ବେଶି ବଢିଆ ଲାଗୁଛି,ତମେ ମତେ ଖାଲି ଟିକେ ଚା'  ଟା  ଦେଇ ଦିଅ ,ପ୍ଲିଜ |ଅନସୂୟା କହିଲେ,ହଁ ଦେବି,କିନ୍ତୁ ତୁ ଖାଇସାରି ପାଣି ପିଇବା ପରେ |ଅନିଷ ତା ସ୍ୱର ଲମ୍ବେଇ କହିଲା,ଚା' ଟିକେ ମାଗିଲି ବୋଲି, କାହିଁକି ଏମିତି ହଉଛ ବା ....|

                          ସେ ଜଳଖିଆ ଶେଷ କରି ପାଣି ପିଇବା ବେଳକୁ,ଅନସୂୟା ଦୁଇଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଚା' ନେଇ ଆସି ଟେବଲ ଉପରେ ରଖି ତା ପାଖ ଚେୟାରରେ ବସି ପଡିଲେ |ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଚା' ଆଣିବାର ଦେଖି ,ଅନିଷ ହସିଲା |କହିଲା,ଭଲ ହେଲା,ସାଙ୍ଗ ହୋଇ ଚା' ପିଇବାର ମଜା ଅଲଗା |ସତରେ ମମି,ୟୁ ଆର ସୁପର !!ଅନସୂୟା କହିଲେ,ହଉ,ଏତେ ଆଉ ତେଲ ମାରନା |ଆଛା,ତୁ ମତେ ଆନି ର ପରିବାର ବିଷୟରେ ତ କିଛି କହିନୁ  |ତା ବାପା କଣ କରନ୍ତି,ତାର କେତେ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଇତ୍ୟାଦି  |ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଅନିଷ ର ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା |ସେ କହିଲା,ସେମାନେ ବହୁତ ଦୁଃଖୀ ମମି |ଅନସୂୟା ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲେ,କାହିଁକି ,କଣ ହେଲା ??

                          ଅନିଷ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ କହିଲା,ଆନି ମାଟ୍ରିକ ପଢ଼ୁଥିବା ବେଳେ ତାର ବାପା ରୋଡ଼ ଆକ୍ସିଡେଣ୍ଟ ରେ ଚାଲିଗଲେ |ସେତେବେଳେ ତା ମାଆଙ୍କ ଠାରୁ ଆନି ବେଶି ଭାଙ୍ଗି ପଡିଥିଲା;ଏମିତିକି ସେ ବହୁତ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମେଣ୍ଟାଲ ଟ୍ରିଟମେଣ୍ଟରେ ଥିଲା |ସମସ୍ତେ ତ ଭାବିଥିଲେ,ସେ ଆଉ ଭଲ ହେବନାହିଁ |କିନ୍ତୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ସେ ରିକଭର କଲା |କିନ୍ତୁ ଏବେ ବି ସେହି ସକ ତା ମୁଣ୍ଡ ଭିତରେ ରହିଯାଇଛି |ଯେତେବେଳେ ତା ମନ ଅତି ଦୁଃଖ ହୁଏ,ସେ ପାଗଳଙ୍କ ପରି ତା ବାପାଙ୍କୁ ଝୁରି ହୁଏ |

                        ଅନସୂୟା  କହିଲେ,ବଡ଼ ଅସୁବିଧା କଥା ହେଲା |ତାହେଲେ,ତାକୁ ସେମାନେ ଏତେ ଦୂରକୁ ପାଠ ପଢିବାକୁ ଛାଡିଲେ କାହିଁକି  ?ଅନିଷ କହିଲା,ତା ଜିଦ୍ଦି ଆଗରେ ହାର ମାନି ବାଧ୍ୟ ହୋଇ,ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କୁ ହଁ କହିବାକୁ ପଡିଲା | ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କୁ, ବାପାଙ୍କ ଜାଗାରେ ରିହାଲିବେଟେସନ ସ୍କିମରେ ଚାକିରୀ ମିଳିଛି  |ତାର ଗୋଟେ ଛୋଟ ଭାଇ ଅଛି,ଷଷ୍ଠ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁଛି | 

                       ଅନିଷ ର କଥା ଶୁଣି ଅନସୂୟାଙ୍କ ମନ ଓଜନିଆ ହୋଇଗଲା ଓ ଦିବ୍ୟାଶା  ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଥିବା ଅନାବିଳ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପୂର୍ବାପେକ୍ଷା ଆହୁରି ବହୁ ଗୁଣ ବଢିଗଲା |ସେ ଅନିଷ କୁ ପଚାରିଲେ,ସେ କେଉଁଦିନ ଆସିବ ବୋଲି କହୁଥିଲା ?ଅନିଷ କହିଲା,ସେ ବୋଧେ କୁମାରପୂର୍ଣ୍ଣିମା ପରଦିନ ଆସିବ |(କ୍ରମଶଃ)

No comments:

Post a Comment