Sunday, December 6, 2020

ଅନନ୍ୟା (ଭାଗ 2)

                           ଆଦିକନ୍ଦ ଅଫିସ ଯିବାପରେ,ଅନସୂୟା କ୍ଷୀରରେ ଅଧିକ ଚିନି ଓ ଅଧିକ ଚା' ଗୁଣ୍ଡ ପକେଇ,ତାଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଚା' ତିଆରି କଲେ |ସେ ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବ୍ରେକଫାଷ୍ଟ ଖାଇ  ନଥିଲେ |ପରଟା କୁ ଚା' ରେ ବୁଡେଇ ପରମ ତୃପ୍ତିରେ  ଖାଉ ଖାଉ,ସେ ଟିଭି ଖୋଲି ନିଉଜ ହେଡ ଲାଇନ୍ସ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲେ |ପରଟା କିମ୍ବା ପୁରୀ ସହିତ ଏମିତି ଚା' ଖାଇବାକୁ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗେ |ଅନିଷ  ବାଥରୁମରେ ପଶିଛି,ଏକାଥରକେ ଗାଧୋଇ କରି ଆସିବ |ଆଦିକନ୍ଦ ଜଳଖିଆ ଖାଇବା ବେଳେ ତାର ବାଥରୁମକୁ ଯିବା ସମୟ |ଗାଧୋଇ ସାରି ଦୁଇ ମୁଠା ଭାତ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ସେ ତର ତର ହୋଇ କଲେଜ ବାହାରି ଯାଏ |ଯେତେ ଆକଟ କଲେ ବି  ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣେନା |ଏତିକିବେଳେ ଅନିଷ ମୋବାଇଲରେ ରିଂ ହେଲା |ଅନସୂୟା ଜାଣିଛନ୍ତି,ସେ ବାଥରୁମରେ ପଶିଛି ମାନେ ଘଣ୍ଟାଏ ପରେ ବାହାରିବା ଥୟ |ସେ ଉଠିଯାଇ ମୋବାଇଲ ପାଖକୁ ଯାଉ ଯାଉ ରିଂ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା ଓ ପରେ ପରେ ଏକ ମେସେଜ ଆସିଲା,'ହାୟ ହ୍ୟାଣ୍ଡସମ ,କଣ କରୁଛ' ?ସେ ମୋବାଇଲ ଉଠାଇ ଦେଖିଲେ |କିନ୍ତୁ ତାହା ଲକ ଥିଲା |ସେ ଡରିଗଲେ |ଅନିଷ କେଉଁ ଝିଅର ପ୍ରେମରେ ପଡିନି ତ !ତାଙ୍କ ଅନୁମାନ ସତ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ,କଥା ସରିଲା |ଆଉ କଣ ସେ ପଢିବ ?ପ୍ରେମ ଚକ୍କରରେ ପଡି କେତେ କେତେ ରଥି ,ମହାରଥୀ ଟଳି ପଡିଛନ୍ତି,ମୋ ପୁଅ କଣ ଆଉ ଉଧେଇବ ?ଚା' ଓ ପରଟା ର ମଜା କୁଆଡେ ଚାଲିଗଲା,ତାଙ୍କୁ ଆଉ ଖାଇବାକୁ ଇଛା ହେଲା ନାହିଁ |ସେ ମନେ ମନେ ମଙ୍ଗଳା ମାଆଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରି କହିଲେ,ମାଆଲୋ,ତୁଇ  ଏକା ଭରସା ,ମୋ ପୁଅକୁ ରକ୍ଷା କର,ତାକୁ ସଦବୁଦ୍ଧି ଦେ |ଇଞ୍ଜିନିଅରିଂ ପାଶ କରି ,ଚାକିରୀ ଖଣ୍ଡେ କରିଯାଉ,ତାପରେ ଯାହା ହେଉଛି,ହେଉ |

                          ଟାୱେଲରେ ମୁହଁ ପୋଛୁ ପୋଛୁ ଅନିଷ ବାଥରୁମରୁ ବାହାରି ଆସି କହିଲା,ମମି,ଶୀଘ୍ର ଖାଇବାକୁ ବାଢ଼ି  ଦିଅ,ମୋର ଡେରି ହେଲାଣି | ଅନସୂୟା ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲେ,ତୋର ସବୁ  କଥାକୁ ସମୟ ଥାଏ,କେବଳ ଖାଇବାକୁ ସମୟ ନଥାଏ |ପେଟକୁ ମାରି ମାରି,ତୋ ଚେହେରା କଣ ହେଲାଣି ,ଆଇନାରେ ଦେଖିଛୁ ?ଅନିଷ କହିଲା,ଓହୋଃ !ମମି,କାହିଁକି ସେମିତି ଯିବା ଆସିବା ବେଳକୁ ଗେଜେ ଗେଜେ ହେଉଛ ?ମତେ ବେଶି  ଦେଲାରୁ ସିନା  ମୁଁ ଛାଡ଼ୁଛି,ଅଳ୍ପ ଦିଅ,ମୁଁ ଖୁସିରେ ସବୁ ଖାଇ ଚାଲିଯିବି |ଅନସୂୟା ଭାତ ବାଢି,ଡାଇନିଂ ଟେବଲରେ ରଖି,ପାଖ ଚେୟାରରେ ବସି କହିଲେ,ହଉ ଖାଇବୁ ଆସ | ଅନିଷ କହିଲା,ମୁଁ ସବୁ ଖାଉଛି  କି ନାଁ ଦେଖିବାକୁ ଚାଲି ଆସିଲା ନାଁ  ?ଅନସୂୟା ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ କହିଲେ,ତୋର ଫୋନ ଆସିଥିଲା |ଅନିଷ କହିଲା,ହଁ ଜାଣିଛି |ଅନସୂୟା କହିଲେ,କିଏ ସେ ଝିଅ ?ତା ନାଁ କଣ ?ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଅନିଷ ଚମକି ପଡିଲା, କହିଲା,ତମେ କେମିତି ଜାଣିଲ,ସେ ଝିଅ ବୋଲି ?ଅନସୂୟା କହିଲେ,ତୁ ଖାଲି କହ,ସେ କିଏ ? ଅନିଷ ତାଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ ଚୁପ ଚାପ ଖାଇବାରେ ଲାଗିଲା ଓ ଖାଇବା ଶେଷ କରି ବାଇକ ନେଇ କଲେଜ ଚାଲିଗଲା |(କ୍ରମଶଃ)

No comments:

Post a Comment