ପରଦିନ ଭୋର ପାଂଚ ଟା ପୂର୍ବରୁ ବନହଂସୀର ନିଦ ଭାଂଗିଗଲା |ସେ ଆଖିଖୋଲି ଚାହିଁଲା |ତା ଉପରେ ଗୋଡ଼ ଲଦି ଅନୁପମ ନିଶ୍ଚିନ୍ତରେ ଶୋଇ ଯାଇଥିଲା |ସେ ଅତି ଧୀରେ ନିଜକୁ ମୁକୁଳାଇ ଈଶ୍ବରଂକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପ୍ରଣାମ କରି ଉଠିପଡିଲା |ବେଡରୁମର କବାଟ ଆଉଜାଇ ଦେଇ ସେ ମୂଳିକୁ ଉଠାଇ ନିଜେ ଗାଧୋଇବାକୁ ଚାଲିଗଲା ଓ କେଶ ମୁକୁଳାକରି ସାୱାର ତଳେ ଆଖି ବନ୍ଦକରି ଛିଡା ହୋଇଗଲା |କେତେ ସମୟପରେ ଅନୁପମର କଣ୍ଠସ୍ବର ଶୁଣି ସେ ଚମକି ପଡି ଆଖି ଖୋଲିଲା |ଅନୁପମ କହୁଥିଲା,ବୁନୁ,କେତେ ଗାଧୋଉଛ ?ଜ୍ବର ହେଲେ ତମ କଥା ବୁଝିବ କିଏ ?ବନହଂସୀ ସଂଗେ ସଂଗେ ଘୁଂଚିଯାଇ,ସାୱାର ବନ୍ଦ କରିଦେଲା |
ବାଥରୁମରୁ ଫେରିବାପରେ ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ଚିନ୍ତିତ ମୁଦ୍ରାରେ ଚେୟାରରେ ବସିଛି |ବୁନୁକୁ ଦେଖି କହିଲା,ବୁନୁ,ଚା' ଦେଲ |ମୋର ଡେରି ହେଲାଣି |ବନହଂସୀ ଅନୁପମକୁ ଚା' ଦେଇ ରୋଷେଇଘରକୁ ଗଲା ଓ ଅନୁପମ ପାଇଁ ଜଳଖିଆ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲା |ଅନୁପମ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ତାର ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷକରି ଆସି ଦେଖିଲା,ଡାଇନିଂ ଟେବଲରେ ପରଟା ଓ ଭଜା ରଖା ହୋଇଛି |ସେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ୟେ କଣ ?ତମେ କଣ ଜାଣନା,ମୁଁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର କିଛି ଖାଏନା ବୋଲି ?ନିଅ ୟାକୁ ନେଇଯା |ବନହଂସୀ କହିଲା,ଗାଧୋଇ ସାରି କିଛି ନଖାଇଲେ,ପେଟ ଗରମ ହୋଇଯିବ ,ଖଣ୍ଡେ ହେଲେ,ପରଟା ଖାଅ |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ଶୀଘ୍ର ୟାକୁ ନେଇଯାଅ ,ନହେଲେ ଫୋପାଡି ଦେବି |ବନହଂସୀ ଦୁଇହାତରେ ଯଥାକ୍ରମେ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟ ଓ ପାଣି ଗ୍ଲାସ ଆଣୁଥିବାବେଳେ,ଅନୁପମ ତା ହାତରୁ ଗ୍ଲାସ ନେଇ ପାଣି ପିଇଦେଲା ଓ ଖାଲି ଗ୍ଲାସ ବନହଂସୀ ହାତକୁ ବଢାଇଦେଇ ସିଗାରେଟରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କଲା |ବନହଂସୀ ରୋଷେଇଘରେ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟ ରଖିଦେଇ ଘୋଡାଇ ଦେଲା |ଦୁଃଖରେ ତାର କଣ୍ଠ ରୁଦ୍ଧ ହୋଇଯାଉଥିଲା |
ଅନୁପମ ତା ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା,କଣ କରୁଛ ?ଯିବା ଆସିବାବେଳେ ଏମିତି ଫଣ ଫଣ ହେଲେ ଭଲ ଲାଗେନା |ତମେ ଜାଣିଛ,ମୋ ଯିବାଟା କେତେ ଜରୁରୀ |ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ବ୍ରିଫକେଶ ସଜଡା ହେଲାନି |ବନହଂସୀ ନିଜ କୋହକୁ ଚାପି,ସଂଗେ ସଂଗେ ଯାଇ ତା ହିସାବରେ ଅନୁପମର ସମସ୍ତ ଦରକାରୀ ଜିନିଷ ସଜାଡି ରଖିଦେଲା |ଅନୁପମ ଆସି ସେଠାରେ ପହଂଚିଲା |କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ ତମ ଦ୍ବାରା କିଛି ହୋଇପାରିବନି |ସେ ବ୍ରିଫକେଶ ଖାଲିକରି ସେଥିରେ ଦୁଇହଳ ପ୍ୟାଣ୍ଟସାର୍ଟ ,ଟ୍ରାଉଜର ,ପଂଜାବୀ,ଟାୱେଲ ,ବ୍ରଶ,ଟୁଥପେଷ୍ଟ ଓ ଶେଷରେ ଦୁଇ ପ୍ୟାକେଟ ସିଗାରେଟ ଅତି ସୁନ୍ଦର କରି ସଜାଡି ରଖିଲା |କହିଲା,ବୁନୁ ଯାଉଛି,ଚାରି ପାଂଚଦିନ ଭିତରେ ଫେରି ଆସିବି |ଟେକ୍ କେଆର |ପାଖରେ ମୂଳି ଛିଡା ହୋଇଥିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,କଣ ଦେଖୁଛୁ ?କିଛି କାମ ନାହିଁ ??ମୂଳି ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା |ସେ ଯିବାପରେ ଅନୁପମ ବନହଂସୀକୁ ନିଜ ନିବିଡ଼ ବାହୁବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ କରି ତା ଅଧରରେ ନିଜ ଉଷ୍ମ ଅଧର ମିଶାଇ ଦେଲା |କହିଲା,ଯାଉଛି,ବାଏ |
ସେ ଯିବାପରେ କବାଟ ବନ୍ଦକଲା ବନହଂସୀ |ତାପରେ ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ଆଖିରୁ ଅନର୍ଗଳ ଲୁହଧାର ଝରାଇ ଦେଲା |
ସେଦିନ ରାତି ଆଠଟା ସୁଦ୍ଧା ପର୍ଶୁରାମ ଆସି ପହଂଚିଗଲା |ତାକୁ ଦେଖି ବନହଂସୀକୁ କେମିତି କେମିତି ଲାଗିଲା |ତାର ମୁଖମଣ୍ଡଳ ଆବଶ୍ୟକତାଠାରୁ ଅଧିକ ନିରୀହ ଥିଲା |ତାର ମନେପଡିଲା,ମା କହୁଥିଲେ,ଏମିତିକା ଲୋକଂକ କ୍ରିମିନାଲ ବ୍ୟାକଗ୍ରାଉଣ୍ଡ ବେଶୀ ଥାଏ |ସେ ଭାବିଲା,ଛାଡ଼,ଯାହା ହେବାର ଥିବ,ଦେଖାଯିବ |
ସେ ଦୁଇଜଣଂକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଇ,ସବୁ ଘରର କବାଟ ଓ ଝରକା ଭଲରୂପେ ବନ୍ଦକଲା ଓ ଆବଶ୍ୟକ ସ୍ଥଳେ ତାଲା ପକାଇଲା |ସେମାନେ ଶୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଯାଇ ଭିତରୁ ଲକ କରି ଶୋଇପଡିଲା |ଆଖି ବନ୍ଦ କରିବାମାତ୍ରକେ ଆଜେ ବାଜେ ଅନେକ ଭାବନା ତା ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବରେ ଘୁରି ବୁଲିଲେ |ରୁବି ମାଡାମଂକ କଥା ତାର ମନେପଡିଲା |ସେ ମନେ ମନେ ସ୍ଥିର କଲା,କାଲି ତାଂକଠାରୁ ବହି ଖଣ୍ଡିଏ ମାଗି ଆଣିବ |ଏଇପରି ଭାବୁ ଭାବୁ ଅନେକ ରାତିରେ ତା ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିଲା |
ଅର୍ଦ୍ଧରାତ୍ରିରେ ଝଣ କରି କଣ ଗୋଟିଏ ଭାଂଗିବା ଶବ୍ଦରେ ତା ନିଦ ଭାଂଗିଗଲା |ସେ ଆଖିଖୋଲି ଚାହିଁ ଦେଖିଲା,ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ଅନ୍ଧକାର |ପାୱାର କଟ ହୋଇଛି ଭାବି କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ଶୋଇବା ସମୟରେ ସେ କାହାର ଅସ୍ପଷ୍ଟ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିପାରିଲା | ଧୀରେ ଉଠି କବାଟରେ କାନଦେଇ ସେମାନଂକ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା |କିନ୍ତୁ ସ୍ପଷ୍ଟଭାବେ ସେ କିଛି ଶୁଣି ପାରିଲା ନାହିଁ |ତାର ହୃତସ୍ପନ୍ଦନ ବଢ଼ିଗଲା |ନୀରବରେ ସେ ଇଶ୍ବରଂକୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା |କିଛି ସମୟପରେ କବାଟ ଖୋଲା ହେବାର ଶବ୍ଦ ଶୁଭାଗଲା ,ତାପରେ ସବୁ ଯେମିତି ଚୁପଚାପ |ରାତି ପାହିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା ଆଖିରେ ନିଦ ନଥିଲା |(କ୍ରମଶଃ }
ବାଥରୁମରୁ ଫେରିବାପରେ ଦେଖିଲା,ଅନୁପମ ଚିନ୍ତିତ ମୁଦ୍ରାରେ ଚେୟାରରେ ବସିଛି |ବୁନୁକୁ ଦେଖି କହିଲା,ବୁନୁ,ଚା' ଦେଲ |ମୋର ଡେରି ହେଲାଣି |ବନହଂସୀ ଅନୁପମକୁ ଚା' ଦେଇ ରୋଷେଇଘରକୁ ଗଲା ଓ ଅନୁପମ ପାଇଁ ଜଳଖିଆ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲା |ଅନୁପମ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ତାର ନିତ୍ୟକର୍ମ ଶେଷକରି ଆସି ଦେଖିଲା,ଡାଇନିଂ ଟେବଲରେ ପରଟା ଓ ଭଜା ରଖା ହୋଇଛି |ସେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ୟେ କଣ ?ତମେ କଣ ଜାଣନା,ମୁଁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର କିଛି ଖାଏନା ବୋଲି ?ନିଅ ୟାକୁ ନେଇଯା |ବନହଂସୀ କହିଲା,ଗାଧୋଇ ସାରି କିଛି ନଖାଇଲେ,ପେଟ ଗରମ ହୋଇଯିବ ,ଖଣ୍ଡେ ହେଲେ,ପରଟା ଖାଅ |ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ଶୀଘ୍ର ୟାକୁ ନେଇଯାଅ ,ନହେଲେ ଫୋପାଡି ଦେବି |ବନହଂସୀ ଦୁଇହାତରେ ଯଥାକ୍ରମେ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟ ଓ ପାଣି ଗ୍ଲାସ ଆଣୁଥିବାବେଳେ,ଅନୁପମ ତା ହାତରୁ ଗ୍ଲାସ ନେଇ ପାଣି ପିଇଦେଲା ଓ ଖାଲି ଗ୍ଲାସ ବନହଂସୀ ହାତକୁ ବଢାଇଦେଇ ସିଗାରେଟରେ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗ କଲା |ବନହଂସୀ ରୋଷେଇଘରେ ଜଳଖିଆ ପ୍ଲେଟ ରଖିଦେଇ ଘୋଡାଇ ଦେଲା |ଦୁଃଖରେ ତାର କଣ୍ଠ ରୁଦ୍ଧ ହୋଇଯାଉଥିଲା |
ଅନୁପମ ତା ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା,କଣ କରୁଛ ?ଯିବା ଆସିବାବେଳେ ଏମିତି ଫଣ ଫଣ ହେଲେ ଭଲ ଲାଗେନା |ତମେ ଜାଣିଛ,ମୋ ଯିବାଟା କେତେ ଜରୁରୀ |ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ବ୍ରିଫକେଶ ସଜଡା ହେଲାନି |ବନହଂସୀ ନିଜ କୋହକୁ ଚାପି,ସଂଗେ ସଂଗେ ଯାଇ ତା ହିସାବରେ ଅନୁପମର ସମସ୍ତ ଦରକାରୀ ଜିନିଷ ସଜାଡି ରଖିଦେଲା |ଅନୁପମ ଆସି ସେଠାରେ ପହଂଚିଲା |କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ ତମ ଦ୍ବାରା କିଛି ହୋଇପାରିବନି |ସେ ବ୍ରିଫକେଶ ଖାଲିକରି ସେଥିରେ ଦୁଇହଳ ପ୍ୟାଣ୍ଟସାର୍ଟ ,ଟ୍ରାଉଜର ,ପଂଜାବୀ,ଟାୱେଲ ,ବ୍ରଶ,ଟୁଥପେଷ୍ଟ ଓ ଶେଷରେ ଦୁଇ ପ୍ୟାକେଟ ସିଗାରେଟ ଅତି ସୁନ୍ଦର କରି ସଜାଡି ରଖିଲା |କହିଲା,ବୁନୁ ଯାଉଛି,ଚାରି ପାଂଚଦିନ ଭିତରେ ଫେରି ଆସିବି |ଟେକ୍ କେଆର |ପାଖରେ ମୂଳି ଛିଡା ହୋଇଥିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,କଣ ଦେଖୁଛୁ ?କିଛି କାମ ନାହିଁ ??ମୂଳି ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା |ସେ ଯିବାପରେ ଅନୁପମ ବନହଂସୀକୁ ନିଜ ନିବିଡ଼ ବାହୁବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ କରି ତା ଅଧରରେ ନିଜ ଉଷ୍ମ ଅଧର ମିଶାଇ ଦେଲା |କହିଲା,ଯାଉଛି,ବାଏ |
ସେ ଯିବାପରେ କବାଟ ବନ୍ଦକଲା ବନହଂସୀ |ତାପରେ ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ଆଖିରୁ ଅନର୍ଗଳ ଲୁହଧାର ଝରାଇ ଦେଲା |
ସେଦିନ ରାତି ଆଠଟା ସୁଦ୍ଧା ପର୍ଶୁରାମ ଆସି ପହଂଚିଗଲା |ତାକୁ ଦେଖି ବନହଂସୀକୁ କେମିତି କେମିତି ଲାଗିଲା |ତାର ମୁଖମଣ୍ଡଳ ଆବଶ୍ୟକତାଠାରୁ ଅଧିକ ନିରୀହ ଥିଲା |ତାର ମନେପଡିଲା,ମା କହୁଥିଲେ,ଏମିତିକା ଲୋକଂକ କ୍ରିମିନାଲ ବ୍ୟାକଗ୍ରାଉଣ୍ଡ ବେଶୀ ଥାଏ |ସେ ଭାବିଲା,ଛାଡ଼,ଯାହା ହେବାର ଥିବ,ଦେଖାଯିବ |
ସେ ଦୁଇଜଣଂକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେଇ,ସବୁ ଘରର କବାଟ ଓ ଝରକା ଭଲରୂପେ ବନ୍ଦକଲା ଓ ଆବଶ୍ୟକ ସ୍ଥଳେ ତାଲା ପକାଇଲା |ସେମାନେ ଶୋଇବା ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଯାଇ ଭିତରୁ ଲକ କରି ଶୋଇପଡିଲା |ଆଖି ବନ୍ଦ କରିବାମାତ୍ରକେ ଆଜେ ବାଜେ ଅନେକ ଭାବନା ତା ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବରେ ଘୁରି ବୁଲିଲେ |ରୁବି ମାଡାମଂକ କଥା ତାର ମନେପଡିଲା |ସେ ମନେ ମନେ ସ୍ଥିର କଲା,କାଲି ତାଂକଠାରୁ ବହି ଖଣ୍ଡିଏ ମାଗି ଆଣିବ |ଏଇପରି ଭାବୁ ଭାବୁ ଅନେକ ରାତିରେ ତା ଆଖିକୁ ନିଦ ଆସିଲା |
ଅର୍ଦ୍ଧରାତ୍ରିରେ ଝଣ କରି କଣ ଗୋଟିଏ ଭାଂଗିବା ଶବ୍ଦରେ ତା ନିଦ ଭାଂଗିଗଲା |ସେ ଆଖିଖୋଲି ଚାହିଁ ଦେଖିଲା,ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ଅନ୍ଧକାର |ପାୱାର କଟ ହୋଇଛି ଭାବି କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ଶୋଇବା ସମୟରେ ସେ କାହାର ଅସ୍ପଷ୍ଟ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଶୁଣିପାରିଲା | ଧୀରେ ଉଠି କବାଟରେ କାନଦେଇ ସେମାନଂକ କଥା ଶୁଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା |କିନ୍ତୁ ସ୍ପଷ୍ଟଭାବେ ସେ କିଛି ଶୁଣି ପାରିଲା ନାହିଁ |ତାର ହୃତସ୍ପନ୍ଦନ ବଢ଼ିଗଲା |ନୀରବରେ ସେ ଇଶ୍ବରଂକୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲା |କିଛି ସମୟପରେ କବାଟ ଖୋଲା ହେବାର ଶବ୍ଦ ଶୁଭାଗଲା ,ତାପରେ ସବୁ ଯେମିତି ଚୁପଚାପ |ରାତି ପାହିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତା ଆଖିରେ ନିଦ ନଥିଲା |(କ୍ରମଶଃ }
No comments:
Post a Comment