ବିଛଣାରେ ଏପଟ ସେପଟ ହୋଇ କେତେବେଳେ ରାତି ପାହିଗଲା,ସେ ଜାଣି ପାରିଲାନି |ଭୋର ବେଳକୁ ଆଖିପତା ତାର ବୁଜି ହୋଇଆସିଲା,ନିଦ ଭାଂଗିବା ବେଳକୁ ଦିନ ସାଢ଼େ ଏଗାର |ସେତେବେଳକୁ ଆନନ୍ଦ ବାବୁ ଦିଲ୍ଲୀ ଯାଇ ସାରିଥିଲେ |ମୁହଁଧୋଇ ସେ ପାର୍ଟି ଅଫିସକୁ ଗଲା |ସେଠାରୁ ବାଇକ ନେଇ ସେ ସିଧା ନିଜ ଘରକୁ ଗଲା |ଘରେ ପହଂଚି ପ୍ରଥମେ ଅଶୋକକୁ ଦେଖିବାକୁ ଗଲା |ସେ ପୂର୍ବାପେକ୍ଷା ସୁସ୍ଥ ଦିଶୁଥିଲା |ଶରୀର ଅସୁସ୍ଥ ହେବାର କାରଣ ସମ୍ପର୍କରେ ଅଶୋକ କହିଲା,ତାର ଫୁଡ ପଏଜନ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା |ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଯାଇ ପୋଷାକ ବଦଳାଇ ବାଥରୁମକୁ ପଶିଗଲା |ଗାଧୋଇ ଆସିବାପରେ ତାକୁ ଫ୍ରେଶ ଲାଗୁଥିଲା |ତାକୁ ପ୍ରବଳ ଭୋକ ଲାଗୁଥିଲା |କଣ ରନ୍ଧା ହେଉଛି,ଦେଖିବାକୁ ସେ ରୋଷେଇଘରକୁ ଗଲା |ସେଠାରେ ପୂଜାରୀ ରୋଷେଇ କରୁଥିବାବେଳେ ଅଜନ୍ତା ପାଖରେ ଥାଇ କିଛି ବତାଉଥିଲେ |ତାକୁ ଦେଖି ସେ କହିଲେ,ଲଂଚ ଟାଇମ ହୋଇ ଗଲାଣି,ତୁ ଖାଇଦେ |ଅନୁପମ କହିଲା,ହଁ ମମ୍, ଅତି ଶୀଘ୍ର ମୋପାଇଁ ବାଛି ବାଛି ଟେଷ୍ଟି ଖାନା ବାଢିଦିଅ,ମତେ ଭାରି ଭୋକ ହେଉଛି |ଅଜନ୍ତା ତା ପାଇଁ ଖାଇବା ବାଢୁ ବାଢୁ ପଚାରିଲେ,କାଲି କେଉଁଠି ଥିଲୁ ?ଅନୁପମ ନିର୍ଲିପ୍ତ କଣ୍ଠରେ ଉତ୍ତର ଦେଲା,ଆନନ୍ଦ ସାରଂକ ଘରେ |ଅଜନ୍ତା କହିଲେ,ମୁଁ ସେଇଆ ଭାବିଥିଲି |ହଉ,ତୋର ଯାହା ଇଚ୍ଛା,ତାହା କର |ସେ ତା ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ଲେଟରେ ନେଇ ଆସିଲେ |
ଅନୁପମ ଖାଉ ଖାଉ କହିଲା,ମାମା,ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଝିଅକୁ ଦେଖିଛି,ଭାରି ଭଲ ଝିଅ,ତମେ ରାଜି ହେଲେ.....|ଅଜନ୍ତା ହସି ଦେଇ କହିଲେ,ମୋ ରାଜି ଅରାଜିରେ କଣ ଅଛି?ମୁଁ ଡାଡିଂକୁ କହିବି,ସେ ରାଜିହେଲେ ପ୍ରସ୍ତାବ ପକେଇବା |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଡାଡ୍ ରାଜି ହେବେନି |
- କାହିଁକି,କଣ ହୋଇଛି ?
- ସେ ଖଣ୍ଦାୟତ ଘର,ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରର ଝିଅ |ଅଜନ୍ତା ଦୀର୍ଘ ନିଃଶ୍ବାସ ପକାଇ କହିଲେ,ମୁଁ ଏବେ କରିବି କଣ ?ଏମିତି ଜାଗାରେ ଝିଅ ପସନ୍ଦ କରିବୁ,ଯେଉଁଠି ଅରାଜିର ପ୍ରଶ୍ନ ନଥିବ |
ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ,ମୋ ବାହାଘରରେ ବାଜା ବାଜିବନି, ବାଣ ଫୁଟିବନି କି ପୁରୋହିତ ମନ୍ତ୍ର ପଢିବନି |ଛାଡ଼,ତମକୁ କହି କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ |ଖାଇ ସାରି,ମୁହଁ ଧୋଇ, ଟାୱେଲରେ ମୁହଁ,ହାତ ପୋଛି ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଫେରି ପୋଷାକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲା |ତାପରେ ବାହାରକୁ ଆସି ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ୟୁନିଭରସିଟି ଅଭିମୂଖେ ଗାଡି ଛୁଟାଇଲା |ଆନନ୍ଦ ଦାସଂକ କଲେଜ ସ୍ବୀକୃତି ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି,ଏ ବିଷୟରେ କଣ ଅଗ୍ରଗତି ହେଲା,ତାକୁ ସେକଥା ବୁଝିବାକୁ ପଡିବ |
ସୁରେଶ ବାହାରେ ବସି ସିଗାରେଟ ଟାଣୁଥିଲା |ଅନୁପମକୁ ଦେଖି କହିଲା,ହ୍ୟାଲୋ ଅନୁ,କଣ ଖବର ?ଅନୁପମ ତା ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା,କଲେଜ ଖବର ବୁଝିବାକୁ ଆସିଲି |ତୁ ସେଇ କାମରେ ଏଇଠି ନାଁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି କାମରେ ?
ସୁରେଶ ପ୍ରଜାମଣ୍ଡଳର ପାର୍ଟି ସମ୍ପାଦକ ଓ ଅନୁପମର ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦୀ |ଏକଦା ତାର ଏକନିଷ୍ଠ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପାଇଁ ସେ ଆନନ୍ଦ ଦାସଂକ ପ୍ରିୟପାତ୍ର ହୋଇଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଅନୁପମ ଆସିବାପରେ ସବୁକିଛି ବଦଳି ଯାଇଛି |ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନୁପମର ବିନା ସହାୟତାରେ ଆନନ୍ଦ ବାବୁ କିଛି କରୁନାହାନ୍ତି |ଫ୍ଲାଇଟରୁ ଓଲ୍ହାଇବା ପରେ ସେ ପ୍ରଥମେ ଅନୁପମକୁ ଖୋଜନ୍ତି ଓ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ସ୍ଥିର କରିବାବେଳେ ତାଂକ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ବରେ ଅନୁପମ ଥାଏ |ଏଥିପାଇଁ ଅନ୍ୟମାନଂକ ମନରେ ମଧ୍ୟ ଏକ ହାଲକା ଧରଣର ଈର୍ଷାଭାବ ରହିଛି |କିନ୍ତୁ ସୁରେଶ ପାଇଁ ଏହା ଏକାବେଳକେ ଅସହ୍ୟ |ତା ଆଖିରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଳ ଜଳ ହୋଇ ଦିଶିଲାଣି ଯେ ତାଂକ ପାର୍ଟି କ୍ଷମତାକୁ ଆସିଲେ,ଅନୁପମ ଡେପୁଟି ସି.ଏମ. କିମ୍ବା କୌଣସି ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଭାଗର କ୍ୟାବିନେଟ ମିନିଷ୍ଟର ହେବ |ତଥାପି ଓଠ ଚିପି ତାକୁ ସବୁ ସହିବାକୁ ପଡେ |କାରଣ ଆନନ୍ଦ ବାବୁଂକୁ ରଗାଇଲେ,ସବୁକିଛି ଓଲଟପାଲଟ ହୋଇଯିବ |କିନ୍ତୁ ଅନ୍ତର ମଧ୍ୟରେ ଅନୁପମକୁ ଧରାଶାୟୀ କରିବାପାଇଁ ସେ କୌଣସି ସୁଯୋଗକୁ ହାତଛଡା କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲା |ସେ ଜାଣିଲା,ଦୁହେଁ ୟୁନିଭରସିଟିକୁ ଏକା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆସିଛନ୍ତି |କହିଲା,ଏ କାମ ଟା ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ତତେ ଦେଇଥିଲେ,ତୁ ଏତେବେଳକୁ ହଲି ହଲି ଆସୁଛୁ ?
ଅନୁପମ ବେପରୁୱା କଣ୍ଠରେ କହିଲା,ଆସିଲି ତ କଣ ହେଲା ?ତୁ ଆଗରୁ ଆସି କଣ ଏମିତି ଛିଣ୍ଡେଇ ପକେଇଛୁ ଶୁଣେ ?ସୁରେଶ ତାକୁ ଏକ ଲମ୍ବା ବିବରଣୀ ଦେଇ, ଫାଇଲର ବର୍ତ୍ତମାନ ପୋଜିସନ ବିଷୟରେ କହିଲା ଓ ଅନୁପମକୁ ତୃପ୍ତ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁଲା |ଅନୁପମ ସ୍ମିତ ହସି କହିଲା,ତୋ ଦ୍ବାରା ଯଦି କାମ ଟା ହୋଇ ପାରୁଥାଆନ୍ତା ତାହାଲେ ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ମତେ ସେ ଦାୟିତ୍ତ୍ବ ଦେଇ ନଥାନ୍ତେ |କଥା ଶେଷକରି ସେ ସେଠାରୁ ଦ୍ରୁତଗତିରେ ଚାଲିଗଲା |ତାର ଯିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ ସୁରେଶ କ୍ରୋଧରେ ଜଳି ଉଠିଲା |ଭି.ସି.ଜରୁରୀକାଳିନ ମିଟିଂରେ ବ୍ୟସ୍ତ ,ସେଇଥିପାଇଁ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା |ଅନୁପମ କଣ କରୁଛି ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ଭିତରକୁ ଗଲା |କିନ୍ତୁ ଅନୁପମ କେଉଁଠାରେ ଯେପରି ହଜି ଯାଇଥିଲା |ସମ୍ଭାବ୍ୟ ସ୍ଥାନଗୁଡିକ ଦେଖିସାରିବା ପରେ ସେ ଭି.ସିଂକ ରୁମ ଆଡକୁ ଗଲା |ସେଠାରେ ଅନୁପମ ଭି.ସିଂକ ସହିତ ଆଲୋଚନାରତ ଥିଲା |ମନ ଊଣା କରି ସେ ସେଠାରୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଅପସରି ଗଲା |
ଭି.ସିଂକ ସହିତ ଆଲୋଚନା ସଫଳ ହୋଇଥିବାରୁ ଅନୁପମ ଖୁସିମନରେ ଫେରିଲା |କିଛିଦିନ ଭିତରେ ଆନନ୍ଦ ସାରଂକ କଲେଜ ସ୍ବୀକୃତି ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି |ନିଜ ହାତଘଣ୍ଟାକୁ ସେ ଚାହିଁଲା |ଜୁନ ଦଶ |ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ଫେରିବାକୁ ଆହୁରି ସାତଦିନ ବାକି ଅଛି |ୟା ଭିତରେ ବନହଂସୀ ସହିତ ଦେଖା ହେବା ଦରକାର |ଯୋଗକୁ ବନହଂସୀ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ କେତେବେଳଠାରୁ ତାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ଛିଡା ହୋଇଥିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ଅନୁପମ ମନ ଖୁସିରେ ଭରିଗଲା |କିନ୍ତୁ ଏ ଖୁସି କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଥିଲା |ବନହଂସୀଠାରୁ ଜାଣିଲା, ଅନୁପମର ମଉସା ମାଉସୀ ବିବାହ ପ୍ରସ୍ତାବ ନେଇ ବନହଂସୀଂକ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାର ପିତା ମାତା ଅନୁପମ ସହିତ ବିବାହ ହୋଇ ପାରିବନି ବୋଲି ରୋକଠୋକ୍ ଜଣେଇ ଦେଲେ |ଅନୁପମର ମୁଣ୍ଡରେ ବଜ୍ରପାତ ହେଲା ଯେପରି |କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଇ ସେ କହିଲା,ଭଲ ହେଲା ,ମୋ ପରି ଗୋଟାଏ ଲଫଂଗାକୁ ବାହାହୋଇ ତମେ କାହିଁକି ଅଯଥା ରିସ୍କ ନେବ !ଆଛା ,ମୁଁ ଯାଉଛି |ବନହଂସୀ ଆଖିରୁ ଅନେକ ଲୁହ ଧାର ଝରି ପଡିଲା |ସେ କହିଲା,ତମେ ଏଥିରେ ଖୁସି ?
ଅନୁପମ କହିଲା,ଦେଖ ବୁନୁ,ସତକଥା କହିଲେ,ତମେ ମନଦୁଃଖ କରିଵ |ତୁମେ ଜାଣ,ରାଜନୀତି ହେଉଛି,ମୋର ଫାଷ୍ଟ ଲଭ୍,ତାପରେ ଆଉ ଯାହା |ମୋ ପାଇଁ 'ପ୍ରେମ' ଟାଇମ ପାସ ପାଇଁ ଗୋଟାଏ ପନ୍ଥା |ତେଣୁ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅଯଥା ଗୁଡାଏ ଟଣାଓଟରା ବା କଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେନା |ତମେ ବୋଧହୁଏ ଜାଣନା,ତମେ ମୋ ଜୀବନକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ଅନେକ ତରୁଣୀଂକୁ ଭେଟିଛି ଓ ଜୀବନକୁ ଖୁବ୍ ଉପଭୋଗ କରିଛି |କିନ୍ତୁ ତମ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ଥିଲା,ଏକଦମ ଭିନ୍ନ -ତମକୁ ହରାଇବା କଥା ମୁଁ ସ୍ବପ୍ନରେ ସୁଦ୍ଧା ଭାବିପାରୁନି |ହେଲେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପାଦ ଥାପିଛି,ସେଠାରେ ଏ ପିଲାଳିଆମି ଶୋଭା ପାଏନା |ଗୁଡ ବାଏ ବୁନୁ |(କ୍ରମଶଃ )
ଅନୁପମ ଖାଉ ଖାଉ କହିଲା,ମାମା,ମୁଁ ଗୋଟିଏ ଝିଅକୁ ଦେଖିଛି,ଭାରି ଭଲ ଝିଅ,ତମେ ରାଜି ହେଲେ.....|ଅଜନ୍ତା ହସି ଦେଇ କହିଲେ,ମୋ ରାଜି ଅରାଜିରେ କଣ ଅଛି?ମୁଁ ଡାଡିଂକୁ କହିବି,ସେ ରାଜିହେଲେ ପ୍ରସ୍ତାବ ପକେଇବା |
ଅନୁପମ କହିଲା,ଡାଡ୍ ରାଜି ହେବେନି |
- କାହିଁକି,କଣ ହୋଇଛି ?
- ସେ ଖଣ୍ଦାୟତ ଘର,ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରର ଝିଅ |ଅଜନ୍ତା ଦୀର୍ଘ ନିଃଶ୍ବାସ ପକାଇ କହିଲେ,ମୁଁ ଏବେ କରିବି କଣ ?ଏମିତି ଜାଗାରେ ଝିଅ ପସନ୍ଦ କରିବୁ,ଯେଉଁଠି ଅରାଜିର ପ୍ରଶ୍ନ ନଥିବ |
ଅନୁପମ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ,ମୋ ବାହାଘରରେ ବାଜା ବାଜିବନି, ବାଣ ଫୁଟିବନି କି ପୁରୋହିତ ମନ୍ତ୍ର ପଢିବନି |ଛାଡ଼,ତମକୁ କହି କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ |ଖାଇ ସାରି,ମୁହଁ ଧୋଇ, ଟାୱେଲରେ ମୁହଁ,ହାତ ପୋଛି ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଫେରି ପୋଷାକ ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲା |ତାପରେ ବାହାରକୁ ଆସି ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ୟୁନିଭରସିଟି ଅଭିମୂଖେ ଗାଡି ଛୁଟାଇଲା |ଆନନ୍ଦ ଦାସଂକ କଲେଜ ସ୍ବୀକୃତି ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି,ଏ ବିଷୟରେ କଣ ଅଗ୍ରଗତି ହେଲା,ତାକୁ ସେକଥା ବୁଝିବାକୁ ପଡିବ |
ସୁରେଶ ବାହାରେ ବସି ସିଗାରେଟ ଟାଣୁଥିଲା |ଅନୁପମକୁ ଦେଖି କହିଲା,ହ୍ୟାଲୋ ଅନୁ,କଣ ଖବର ?ଅନୁପମ ତା ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା,କଲେଜ ଖବର ବୁଝିବାକୁ ଆସିଲି |ତୁ ସେଇ କାମରେ ଏଇଠି ନାଁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି କାମରେ ?
ସୁରେଶ ପ୍ରଜାମଣ୍ଡଳର ପାର୍ଟି ସମ୍ପାଦକ ଓ ଅନୁପମର ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦୀ |ଏକଦା ତାର ଏକନିଷ୍ଠ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପାଇଁ ସେ ଆନନ୍ଦ ଦାସଂକ ପ୍ରିୟପାତ୍ର ହୋଇଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଅନୁପମ ଆସିବାପରେ ସବୁକିଛି ବଦଳି ଯାଇଛି |ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନୁପମର ବିନା ସହାୟତାରେ ଆନନ୍ଦ ବାବୁ କିଛି କରୁନାହାନ୍ତି |ଫ୍ଲାଇଟରୁ ଓଲ୍ହାଇବା ପରେ ସେ ପ୍ରଥମେ ଅନୁପମକୁ ଖୋଜନ୍ତି ଓ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ସ୍ଥିର କରିବାବେଳେ ତାଂକ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ବରେ ଅନୁପମ ଥାଏ |ଏଥିପାଇଁ ଅନ୍ୟମାନଂକ ମନରେ ମଧ୍ୟ ଏକ ହାଲକା ଧରଣର ଈର୍ଷାଭାବ ରହିଛି |କିନ୍ତୁ ସୁରେଶ ପାଇଁ ଏହା ଏକାବେଳକେ ଅସହ୍ୟ |ତା ଆଖିରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଳ ଜଳ ହୋଇ ଦିଶିଲାଣି ଯେ ତାଂକ ପାର୍ଟି କ୍ଷମତାକୁ ଆସିଲେ,ଅନୁପମ ଡେପୁଟି ସି.ଏମ. କିମ୍ବା କୌଣସି ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଭାଗର କ୍ୟାବିନେଟ ମିନିଷ୍ଟର ହେବ |ତଥାପି ଓଠ ଚିପି ତାକୁ ସବୁ ସହିବାକୁ ପଡେ |କାରଣ ଆନନ୍ଦ ବାବୁଂକୁ ରଗାଇଲେ,ସବୁକିଛି ଓଲଟପାଲଟ ହୋଇଯିବ |କିନ୍ତୁ ଅନ୍ତର ମଧ୍ୟରେ ଅନୁପମକୁ ଧରାଶାୟୀ କରିବାପାଇଁ ସେ କୌଣସି ସୁଯୋଗକୁ ହାତଛଡା କରିବାକୁ ଚାହୁଁ ନଥିଲା |ସେ ଜାଣିଲା,ଦୁହେଁ ୟୁନିଭରସିଟିକୁ ଏକା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆସିଛନ୍ତି |କହିଲା,ଏ କାମ ଟା ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ତତେ ଦେଇଥିଲେ,ତୁ ଏତେବେଳକୁ ହଲି ହଲି ଆସୁଛୁ ?
ଅନୁପମ ବେପରୁୱା କଣ୍ଠରେ କହିଲା,ଆସିଲି ତ କଣ ହେଲା ?ତୁ ଆଗରୁ ଆସି କଣ ଏମିତି ଛିଣ୍ଡେଇ ପକେଇଛୁ ଶୁଣେ ?ସୁରେଶ ତାକୁ ଏକ ଲମ୍ବା ବିବରଣୀ ଦେଇ, ଫାଇଲର ବର୍ତ୍ତମାନ ପୋଜିସନ ବିଷୟରେ କହିଲା ଓ ଅନୁପମକୁ ତୃପ୍ତ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁଲା |ଅନୁପମ ସ୍ମିତ ହସି କହିଲା,ତୋ ଦ୍ବାରା ଯଦି କାମ ଟା ହୋଇ ପାରୁଥାଆନ୍ତା ତାହାଲେ ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ମତେ ସେ ଦାୟିତ୍ତ୍ବ ଦେଇ ନଥାନ୍ତେ |କଥା ଶେଷକରି ସେ ସେଠାରୁ ଦ୍ରୁତଗତିରେ ଚାଲିଗଲା |ତାର ଯିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ ସୁରେଶ କ୍ରୋଧରେ ଜଳି ଉଠିଲା |ଭି.ସି.ଜରୁରୀକାଳିନ ମିଟିଂରେ ବ୍ୟସ୍ତ ,ସେଇଥିପାଇଁ ସେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା |ଅନୁପମ କଣ କରୁଛି ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେ ଭିତରକୁ ଗଲା |କିନ୍ତୁ ଅନୁପମ କେଉଁଠାରେ ଯେପରି ହଜି ଯାଇଥିଲା |ସମ୍ଭାବ୍ୟ ସ୍ଥାନଗୁଡିକ ଦେଖିସାରିବା ପରେ ସେ ଭି.ସିଂକ ରୁମ ଆଡକୁ ଗଲା |ସେଠାରେ ଅନୁପମ ଭି.ସିଂକ ସହିତ ଆଲୋଚନାରତ ଥିଲା |ମନ ଊଣା କରି ସେ ସେଠାରୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ଅପସରି ଗଲା |
ଭି.ସିଂକ ସହିତ ଆଲୋଚନା ସଫଳ ହୋଇଥିବାରୁ ଅନୁପମ ଖୁସିମନରେ ଫେରିଲା |କିଛିଦିନ ଭିତରେ ଆନନ୍ଦ ସାରଂକ କଲେଜ ସ୍ବୀକୃତି ପାଇବାକୁ ଯାଉଛି |ନିଜ ହାତଘଣ୍ଟାକୁ ସେ ଚାହିଁଲା |ଜୁନ ଦଶ |ଆନନ୍ଦ ସାର୍ ଫେରିବାକୁ ଆହୁରି ସାତଦିନ ବାକି ଅଛି |ୟା ଭିତରେ ବନହଂସୀ ସହିତ ଦେଖା ହେବା ଦରକାର |ଯୋଗକୁ ବନହଂସୀ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ କେତେବେଳଠାରୁ ତାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ଛିଡା ହୋଇଥିଲା |ତାକୁ ଦେଖି ଅନୁପମ ମନ ଖୁସିରେ ଭରିଗଲା |କିନ୍ତୁ ଏ ଖୁସି କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଥିଲା |ବନହଂସୀଠାରୁ ଜାଣିଲା, ଅନୁପମର ମଉସା ମାଉସୀ ବିବାହ ପ୍ରସ୍ତାବ ନେଇ ବନହଂସୀଂକ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ କିନ୍ତୁ ତାର ପିତା ମାତା ଅନୁପମ ସହିତ ବିବାହ ହୋଇ ପାରିବନି ବୋଲି ରୋକଠୋକ୍ ଜଣେଇ ଦେଲେ |ଅନୁପମର ମୁଣ୍ଡରେ ବଜ୍ରପାତ ହେଲା ଯେପରି |କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଇ ସେ କହିଲା,ଭଲ ହେଲା ,ମୋ ପରି ଗୋଟାଏ ଲଫଂଗାକୁ ବାହାହୋଇ ତମେ କାହିଁକି ଅଯଥା ରିସ୍କ ନେବ !ଆଛା ,ମୁଁ ଯାଉଛି |ବନହଂସୀ ଆଖିରୁ ଅନେକ ଲୁହ ଧାର ଝରି ପଡିଲା |ସେ କହିଲା,ତମେ ଏଥିରେ ଖୁସି ?
ଅନୁପମ କହିଲା,ଦେଖ ବୁନୁ,ସତକଥା କହିଲେ,ତମେ ମନଦୁଃଖ କରିଵ |ତୁମେ ଜାଣ,ରାଜନୀତି ହେଉଛି,ମୋର ଫାଷ୍ଟ ଲଭ୍,ତାପରେ ଆଉ ଯାହା |ମୋ ପାଇଁ 'ପ୍ରେମ' ଟାଇମ ପାସ ପାଇଁ ଗୋଟାଏ ପନ୍ଥା |ତେଣୁ ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅଯଥା ଗୁଡାଏ ଟଣାଓଟରା ବା କଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେନା |ତମେ ବୋଧହୁଏ ଜାଣନା,ତମେ ମୋ ଜୀବନକୁ ଆସିବା ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ଅନେକ ତରୁଣୀଂକୁ ଭେଟିଛି ଓ ଜୀବନକୁ ଖୁବ୍ ଉପଭୋଗ କରିଛି |କିନ୍ତୁ ତମ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ଥିଲା,ଏକଦମ ଭିନ୍ନ -ତମକୁ ହରାଇବା କଥା ମୁଁ ସ୍ବପ୍ନରେ ସୁଦ୍ଧା ଭାବିପାରୁନି |ହେଲେ ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁଁ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପାଦ ଥାପିଛି,ସେଠାରେ ଏ ପିଲାଳିଆମି ଶୋଭା ପାଏନା |ଗୁଡ ବାଏ ବୁନୁ |(କ୍ରମଶଃ )
No comments:
Post a Comment