ବନହଂସୀ ଆସୁଥିଲା |ଅନେକ ଦୂରରୁ ତାକୁ ଦେଖି ଅନୁପମ ଓଠରେ ହସ ଖେଳିଗଲା |ସେ ଭାବିଲା,ଏଇ ଝିଅକୁ ସେ ପୁଣି ପ୍ରତାରିତ କରିବ !କି ଅସମ୍ଭବ କଥା !! ଏମିତି ଏକ ସରଳ ସୁନ୍ଦର ଝିଅକୁ ନିଜ ମନର ମାନସୀ ରୂପେ କଳ୍ପନା କରି ସେ କେତେ ଯେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଛି !!!
ସେଦିନ ତାର ବନ୍ଧୁ ରଣଜିତ ପଚାରିଥିଲା,କିରେ ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ବାହାହବୁ ନାଁ ଏମିତି ଫାଜିଲ ଝିଅଂକ ପଛରେ ଗୋଡେଇ ତୋ ଯୌବନ ପାହିଯିବ !ଉତ୍ତରରେ ଅନୁପମ କହିଥିଲା,ଭାବିଛି,ବାହା ହେବିନି ..କାଳେ ଯଦି ମୋ ଭଳି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିବ !!ରଣଜିତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଥିଲା,ତୋର ଯେମିତି ଚରିତ୍ର,ତୁ କେମିତି ଭଲ ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇବାକୁ ଆଶା କରୁଛୁ ଯେ ?ଅନୁପମ ଉତ୍ତରରେ କହିଥିଲା,ମୁଁ ଏମିତି ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ ଚାହେଁ,ଯାହାକୁ ପାଇଲେ,ମୋ ଚରିତ୍ର ମନକୁ ମନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଯିବ |
ରଣଜିତ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରି କହିଥିଲା,ତୁ ଯେଉଁ ପାପ କରିଛୁ,ଭଲ ଜିନିଷ ମିଳିଲେ ବି ତୁ ତାକୁ ଭୋଗ କରି ପାରିବୁନାହିଁ |...
ସାଂଗମାନେ ଏମିତି ବହୁତ କଥା କହନ୍ତି |ତାଂକ କଥାକୁ ସେ ଗୁରୁତ୍ବ ଦିଏନାହିଁ |ଭବିଷ୍ୟତରେ କଣ ହେବ ,ସେଥିପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ଚିନ୍ତାକରି ଲାଭ କଣ ?
ବନହଂସୀ ପହଂଚିଗଲା |ତାକୁ ହାତଘଣ୍ଟା ଦେଖାଇ କହିଲା,କେତେଟା ବାଜିଛି ଦେଖିଲ ?ମୁଁ ଘଣ୍ଟାଏ ହେଲାଣି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି |ବନହଂସୀ ମୃଦୁ ହସି କାନଧରି କହିଲା,'ସରି' |ଅନୁପମ ହସିଲା |ତାର ମନେ ହେଉଥିଲା,ବନହଂସୀର ସରଳତା ତା ମନରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଆବିଳତାକୁ ଧୋଇ ନେଉଛି ଯେମିତି |ସେ ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କଲା |ପଛରେ ବନହଂସୀ ବସିଲା |ତାକୁ ସେ ନିଜ ଘରକୁ ନେଇ ଆସିଲା |ବ୍ୟବସାୟ ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ତାର ପିତାମାତା ଉଭୟ ବମ୍ବେ ଯାଇଥିବାରୁ,ତା ପାଇଁ ଏହା ଥିଲା,ସୁବର୍ଣ୍ଣସୁଯୋଗ |
ବନହଂସୀ ଅନୁପମର ସୁଦୃଶ୍ୟ ବହୁତଳପ୍ରାସାଦ ଦେଖୁଥିଲା |ଏହାର ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବରେ ଏକ ସୁନ୍ଦର ଉପବନ ଘେରି ରହିଥିଲା |ତାର ମୁଗ୍ଧ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଚାହିଁ ହସିଲା ଅନୁପମ |କହିଲା,ଭିତରକୁ ଚାଲ,ଆହୁରି ବହୁତ ଜିନିଷ ଦେଖିବାପାଇଁ ଅଛି |ବନହଂସୀ ପଚାରିଲା,ଘରେ କେହି ନାହାନ୍ତି?ଅନୁପମ କହିଲା,ନିହାତି ଫାଂକା ଅବଶ୍ୟ ନୁହେଁ |ଚାକର ପୂଜାରୀ ଅଛନ୍ତି ,ମାଳୀ ବି ଅଛି |ସାନଭାଇ ୟୁ.ଏସ.ଏ.ରେ ଏମ.ବି.ଏ.କରୁଛି |ମଝିଆ ଭାଇ ବାହାରକୁ ଯାଇଛି,ଯେ କୌଣସି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆସିପାରେ |
ବନହଂସୀ ପୁଣି ପଚାରିଲା,ମାଉସୀ ନାହାନ୍ତି ?
ଅନୁପମ ତାର ଭ୍ରମ ସଂଶୋଧନ କରି କହିଲା,ମାଉସୀ ନୁହେଁ,କୁହ 'ଆଣ୍ଟି' |ମମ୍ ଡାଡ୍ ଦୁଇଜଣ ବମ୍ବେ ଯାଇଛନ୍ତି,ଗୋଟେ ଷ୍ଟୋର୍ ଆଇଟମ ର ମାଟେରିଆଲ୍ ଆସେସମେଣ୍ଟ ବିଷୟରେ ଡିସ୍କସନ କରିବାକୁ ,କି ଏମିତି କଣ ହୋଇଥିବ |ଅଶୋକକୁ ପଚାରିଲେ,ସେ ଡିଟେଲସ କହିଦେବ |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ତମେ ଘରର ବଡପୁଅ ,ଏ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣିନ ??
ଅନୁପମ କହିଲା,ଦେଖ ବୁନୁ ,ମୋର ଯେଉଁଥିରେ ଆଗ୍ରହ ନଥାଏ,ମୁଁ ସେଥିରେ ମୁଣ୍ଡ ପୁରାଏ ନାହିଁ |ପଲିଟିକସ୍ ମୋର ଫେଭୋରାଇଟ ସବଜେକ୍ଟ |କମ୍ପାନୀ କାମ ବଡ ଜଂଜାଳ |ସମସ୍ତଂକୁ ଆଜ୍ଞା ଆପଣ କହିବାକୁ ପଡିବ,ଘୁଷ୍ ଦେବାକୁ ପଡିବ,ଝାଳନାଳ ହୋଇ କମ୍ପିଟିସନ କରିବାକୁ ପଡିବ |ମୋର ସେ ଝାମେଲାରେ ପଶିବାର ନାହିଁ କି ସେ କାମ କରିବାର ନାହିଁ |
ବନହଂସୀ ସହିତ ସେ ଉପର ମହଲାକୁ ଗଲା ଓ ସେଠାରେ ନିଜ ରୁମର ଚାବି ଖୋଲିଲା |ବନହଂସୀ କହିଲା,ଏଇଠି ମତେ ଅଣନିଃଶ୍ବାସୀ ଲାଗୁଛି |ତଳେ ଗାର୍ଡେନରେ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଫୁଲ ଫୁଟିଛି,ଚାଲ ସେଇଠି ବସିବା |ଅନୁପମ ରୁମର୍ ତାଲା ଖୋଲି କବାଟ ଖୋଲି ସାରିଥିଲା |ସେ ବନହଂସୀ କଥାର ଉତ୍ତର ନଦେଇ,ରୁମର୍ ସବୁ ଝରକା ଖୋଲି ଦେଲା |ପ୍ରଚୁର ଆଲୋକ ଓ ପବନ ରୁମ ଭିତରକୁ ପଶିଆସିଲା |ସେ କହିଲା,ଜାଣିଛ,ମୁଁ ତମକୁ କାହିଁକି ଏଠିକି ଆଣିଛି ?ବନହଂସୀ ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ କହିଲା,ନାଁ-ତୁମେ କୁହ |
ଅନୁପମ ବନହଂସୀ ମୁହଁକୁ ଗଭୀର ଭାବରେ ନୀରିକ୍ଷଣ କରି କହିଲା,ଆଛା ବୁନୁ,ମୁଁ ଯଦି ତମକୁ ଏଠାରେ ବନ୍ଦୀ କରି କିଛି ଖରାପ କାମ କରେ,ତମେ କଣ କରିବ ?ବନହଂସୀ ସ୍ମିତ ହସି କହିଲା,ତମେ ମତେ ପରୀକ୍ଷା କରୁଛ ନାଁ ?ଶୁଣ,ମୋ ଜୀବନରେ ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମିତି କିଛି ଅପ୍ରୀତିକର ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିନି |ଅନେକ ବିପଦ ଆସିଛି,କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଅତି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଭାବେ ରକ୍ଷା ପାଇଯାଇଛି |ମତେ ଲାଗେ ,କେଉଁ ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ଶକ୍ତି ଯେପରି ମତେ ରକ୍ଷା କରି ଚାଲିଛି |ତା କଥା ଶୁଣି ଅନୁପମର ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା |ସେ କହିଲା,ଏସବୁ ବେକାର କଥା |ମୁଁ ଏହାକୁ ବିଶ୍ବାସ କରେନାହିଁ |ଆଛା ଆଜି ପରୀକ୍ଷା କରିବା ?
ବନହଂସୀ ଅନୁପମ କଥା ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା |ଅନୁପମ କିନ୍ତୁ ମତୁଆଲା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା |ଅନେକ ତରୁଣୀଂକୁ ପ୍ରେମ କରି ସେ ପ୍ରେମର ଅର୍ଥ କେବଳ ଶଯ୍ୟାସୁଖ ବୋଲି ବୁଝିଥିଲା |ବନହଂସୀ ଯେଉଁ ସ୍ତରରେ ତାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା,ତାହା ତା ନିକଟରେ ଅତି ପୁରୁଣା ହୋଇଯାଇଥିଲା |ସେ ପିପାସୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ବନହଂସୀକୁ ଚାହିଁଲା |କିନ୍ତୁ କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟିବା ପୂର୍ବରୁ ଅକସ୍ମାତ ଅଶୋକ ସେଠାରେ ଆସି ପହଂଚିଲା ଓ ସେଇଠି ବସି ପଡି ଗୁଡାଏ ବାନ୍ତି କଲା |ଅନୁପମ ଦୌଡିଯାଇ ତାର ପିଠି ଆଉଁସି ଦେଲା ଓ ବନହଂସୀକୁ ପାଣିଗ୍ଲାସେ ଆଣିବାକୁ କହିଲା |ସେ ଅଶୋକକୁ ପାଣି ପିଆଇ ତା ମୁହଁ ଧୋଇଦେଲା ଓ ତାକୁ ଟେକିନେଇ ନିଜ ବେଡରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା |ଅଶୋକ ଦେହରେ ଉତ୍ତାପ ଥିଲା ଓ ସେ ଜ୍ବରରେ ଥରୁଥିଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ ଚାଦର ଘୋଡାଇ ଚାକରକୁ ଡାକି ଚଟାଣ ପରିଷ୍କାର କରିବାକୁ କହିଲା |ବନହଂସୀ ସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇ ଏସବୁ ଦେଖୁଥିଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ କହିଲା,ପ୍ଲିଜ ଡୋଣ୍ଟ ମାଇଣ୍ଡ ବୁନୁ,ତମେ ଏକୁଟିଆ ଯାଇ ପାରିବ ?ତଳେ କିଏ ଥିବ,କହିବ ଅଟୋ ଡାକିଦେବ |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ତମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନା,ମୁଁ ଠିକ ଯାଇପାରିବି |(କ୍ରମଶଃ)
ସେଦିନ ତାର ବନ୍ଧୁ ରଣଜିତ ପଚାରିଥିଲା,କିରେ ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ବାହାହବୁ ନାଁ ଏମିତି ଫାଜିଲ ଝିଅଂକ ପଛରେ ଗୋଡେଇ ତୋ ଯୌବନ ପାହିଯିବ !ଉତ୍ତରରେ ଅନୁପମ କହିଥିଲା,ଭାବିଛି,ବାହା ହେବିନି ..କାଳେ ଯଦି ମୋ ଭଳି ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିବ !!ରଣଜିତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଥିଲା,ତୋର ଯେମିତି ଚରିତ୍ର,ତୁ କେମିତି ଭଲ ସ୍ତ୍ରୀ ପାଇବାକୁ ଆଶା କରୁଛୁ ଯେ ?ଅନୁପମ ଉତ୍ତରରେ କହିଥିଲା,ମୁଁ ଏମିତି ଏକ ସ୍ତ୍ରୀ ଚାହେଁ,ଯାହାକୁ ପାଇଲେ,ମୋ ଚରିତ୍ର ମନକୁ ମନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଯିବ |
ରଣଜିତ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରି କହିଥିଲା,ତୁ ଯେଉଁ ପାପ କରିଛୁ,ଭଲ ଜିନିଷ ମିଳିଲେ ବି ତୁ ତାକୁ ଭୋଗ କରି ପାରିବୁନାହିଁ |...
ସାଂଗମାନେ ଏମିତି ବହୁତ କଥା କହନ୍ତି |ତାଂକ କଥାକୁ ସେ ଗୁରୁତ୍ବ ଦିଏନାହିଁ |ଭବିଷ୍ୟତରେ କଣ ହେବ ,ସେଥିପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନଠାରୁ ଚିନ୍ତାକରି ଲାଭ କଣ ?
ବନହଂସୀ ପହଂଚିଗଲା |ତାକୁ ହାତଘଣ୍ଟା ଦେଖାଇ କହିଲା,କେତେଟା ବାଜିଛି ଦେଖିଲ ?ମୁଁ ଘଣ୍ଟାଏ ହେଲାଣି ଅପେକ୍ଷା କରିଛି |ବନହଂସୀ ମୃଦୁ ହସି କାନଧରି କହିଲା,'ସରି' |ଅନୁପମ ହସିଲା |ତାର ମନେ ହେଉଥିଲା,ବନହଂସୀର ସରଳତା ତା ମନରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଆବିଳତାକୁ ଧୋଇ ନେଉଛି ଯେମିତି |ସେ ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କଲା |ପଛରେ ବନହଂସୀ ବସିଲା |ତାକୁ ସେ ନିଜ ଘରକୁ ନେଇ ଆସିଲା |ବ୍ୟବସାୟ ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ତାର ପିତାମାତା ଉଭୟ ବମ୍ବେ ଯାଇଥିବାରୁ,ତା ପାଇଁ ଏହା ଥିଲା,ସୁବର୍ଣ୍ଣସୁଯୋଗ |
ବନହଂସୀ ଅନୁପମର ସୁଦୃଶ୍ୟ ବହୁତଳପ୍ରାସାଦ ଦେଖୁଥିଲା |ଏହାର ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ବରେ ଏକ ସୁନ୍ଦର ଉପବନ ଘେରି ରହିଥିଲା |ତାର ମୁଗ୍ଧ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଚାହିଁ ହସିଲା ଅନୁପମ |କହିଲା,ଭିତରକୁ ଚାଲ,ଆହୁରି ବହୁତ ଜିନିଷ ଦେଖିବାପାଇଁ ଅଛି |ବନହଂସୀ ପଚାରିଲା,ଘରେ କେହି ନାହାନ୍ତି?ଅନୁପମ କହିଲା,ନିହାତି ଫାଂକା ଅବଶ୍ୟ ନୁହେଁ |ଚାକର ପୂଜାରୀ ଅଛନ୍ତି ,ମାଳୀ ବି ଅଛି |ସାନଭାଇ ୟୁ.ଏସ.ଏ.ରେ ଏମ.ବି.ଏ.କରୁଛି |ମଝିଆ ଭାଇ ବାହାରକୁ ଯାଇଛି,ଯେ କୌଣସି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆସିପାରେ |
ବନହଂସୀ ପୁଣି ପଚାରିଲା,ମାଉସୀ ନାହାନ୍ତି ?
ଅନୁପମ ତାର ଭ୍ରମ ସଂଶୋଧନ କରି କହିଲା,ମାଉସୀ ନୁହେଁ,କୁହ 'ଆଣ୍ଟି' |ମମ୍ ଡାଡ୍ ଦୁଇଜଣ ବମ୍ବେ ଯାଇଛନ୍ତି,ଗୋଟେ ଷ୍ଟୋର୍ ଆଇଟମ ର ମାଟେରିଆଲ୍ ଆସେସମେଣ୍ଟ ବିଷୟରେ ଡିସ୍କସନ କରିବାକୁ ,କି ଏମିତି କଣ ହୋଇଥିବ |ଅଶୋକକୁ ପଚାରିଲେ,ସେ ଡିଟେଲସ କହିଦେବ |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ତମେ ଘରର ବଡପୁଅ ,ଏ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣିନ ??
ଅନୁପମ କହିଲା,ଦେଖ ବୁନୁ ,ମୋର ଯେଉଁଥିରେ ଆଗ୍ରହ ନଥାଏ,ମୁଁ ସେଥିରେ ମୁଣ୍ଡ ପୁରାଏ ନାହିଁ |ପଲିଟିକସ୍ ମୋର ଫେଭୋରାଇଟ ସବଜେକ୍ଟ |କମ୍ପାନୀ କାମ ବଡ ଜଂଜାଳ |ସମସ୍ତଂକୁ ଆଜ୍ଞା ଆପଣ କହିବାକୁ ପଡିବ,ଘୁଷ୍ ଦେବାକୁ ପଡିବ,ଝାଳନାଳ ହୋଇ କମ୍ପିଟିସନ କରିବାକୁ ପଡିବ |ମୋର ସେ ଝାମେଲାରେ ପଶିବାର ନାହିଁ କି ସେ କାମ କରିବାର ନାହିଁ |
ବନହଂସୀ ସହିତ ସେ ଉପର ମହଲାକୁ ଗଲା ଓ ସେଠାରେ ନିଜ ରୁମର ଚାବି ଖୋଲିଲା |ବନହଂସୀ କହିଲା,ଏଇଠି ମତେ ଅଣନିଃଶ୍ବାସୀ ଲାଗୁଛି |ତଳେ ଗାର୍ଡେନରେ କେତେ ସୁନ୍ଦର ଫୁଲ ଫୁଟିଛି,ଚାଲ ସେଇଠି ବସିବା |ଅନୁପମ ରୁମର୍ ତାଲା ଖୋଲି କବାଟ ଖୋଲି ସାରିଥିଲା |ସେ ବନହଂସୀ କଥାର ଉତ୍ତର ନଦେଇ,ରୁମର୍ ସବୁ ଝରକା ଖୋଲି ଦେଲା |ପ୍ରଚୁର ଆଲୋକ ଓ ପବନ ରୁମ ଭିତରକୁ ପଶିଆସିଲା |ସେ କହିଲା,ଜାଣିଛ,ମୁଁ ତମକୁ କାହିଁକି ଏଠିକି ଆଣିଛି ?ବନହଂସୀ ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ କହିଲା,ନାଁ-ତୁମେ କୁହ |
ଅନୁପମ ବନହଂସୀ ମୁହଁକୁ ଗଭୀର ଭାବରେ ନୀରିକ୍ଷଣ କରି କହିଲା,ଆଛା ବୁନୁ,ମୁଁ ଯଦି ତମକୁ ଏଠାରେ ବନ୍ଦୀ କରି କିଛି ଖରାପ କାମ କରେ,ତମେ କଣ କରିବ ?ବନହଂସୀ ସ୍ମିତ ହସି କହିଲା,ତମେ ମତେ ପରୀକ୍ଷା କରୁଛ ନାଁ ?ଶୁଣ,ମୋ ଜୀବନରେ ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମିତି କିଛି ଅପ୍ରୀତିକର ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିନି |ଅନେକ ବିପଦ ଆସିଛି,କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଅତି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଭାବେ ରକ୍ଷା ପାଇଯାଇଛି |ମତେ ଲାଗେ ,କେଉଁ ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ଶକ୍ତି ଯେପରି ମତେ ରକ୍ଷା କରି ଚାଲିଛି |ତା କଥା ଶୁଣି ଅନୁପମର ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା |ସେ କହିଲା,ଏସବୁ ବେକାର କଥା |ମୁଁ ଏହାକୁ ବିଶ୍ବାସ କରେନାହିଁ |ଆଛା ଆଜି ପରୀକ୍ଷା କରିବା ?
ବନହଂସୀ ଅନୁପମ କଥା ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା |ଅନୁପମ କିନ୍ତୁ ମତୁଆଲା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା |ଅନେକ ତରୁଣୀଂକୁ ପ୍ରେମ କରି ସେ ପ୍ରେମର ଅର୍ଥ କେବଳ ଶଯ୍ୟାସୁଖ ବୋଲି ବୁଝିଥିଲା |ବନହଂସୀ ଯେଉଁ ସ୍ତରରେ ତାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲା,ତାହା ତା ନିକଟରେ ଅତି ପୁରୁଣା ହୋଇଯାଇଥିଲା |ସେ ପିପାସୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ବନହଂସୀକୁ ଚାହିଁଲା |କିନ୍ତୁ କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟିବା ପୂର୍ବରୁ ଅକସ୍ମାତ ଅଶୋକ ସେଠାରେ ଆସି ପହଂଚିଲା ଓ ସେଇଠି ବସି ପଡି ଗୁଡାଏ ବାନ୍ତି କଲା |ଅନୁପମ ଦୌଡିଯାଇ ତାର ପିଠି ଆଉଁସି ଦେଲା ଓ ବନହଂସୀକୁ ପାଣିଗ୍ଲାସେ ଆଣିବାକୁ କହିଲା |ସେ ଅଶୋକକୁ ପାଣି ପିଆଇ ତା ମୁହଁ ଧୋଇଦେଲା ଓ ତାକୁ ଟେକିନେଇ ନିଜ ବେଡରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା |ଅଶୋକ ଦେହରେ ଉତ୍ତାପ ଥିଲା ଓ ସେ ଜ୍ବରରେ ଥରୁଥିଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ ଚାଦର ଘୋଡାଇ ଚାକରକୁ ଡାକି ଚଟାଣ ପରିଷ୍କାର କରିବାକୁ କହିଲା |ବନହଂସୀ ସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇ ଏସବୁ ଦେଖୁଥିଲା |ଅନୁପମ ତାକୁ କହିଲା,ପ୍ଲିଜ ଡୋଣ୍ଟ ମାଇଣ୍ଡ ବୁନୁ,ତମେ ଏକୁଟିଆ ଯାଇ ପାରିବ ?ତଳେ କିଏ ଥିବ,କହିବ ଅଟୋ ଡାକିଦେବ |
ବନହଂସୀ କହିଲା,ତମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନା,ମୁଁ ଠିକ ଯାଇପାରିବି |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment