ସରୋଜ ପ୍ରଶ୍ନ ପରେ ପ୍ରଶ୍ନ କରି ଚାଲିଥିଲା କିନ୍ତୁ ଅକ୍ଷର କିଛି ଉତ୍ତର ନ ଦେଇ କେବଳ କାନ୍ଦି ଚାଲିଥିଲା |ତା କାନ୍ଦ ଦେଖି ଧୀରେ ଧୀରେ ଲୋକଙ୍କ ଗହଳି ଜମିବାରେ ଲାଗିଲା,କିନ୍ତୁ ଅକ୍ଷର ଉପରେ ଏ ସବୁର କିଛି ପ୍ରଭାବ ପଡୁ ନଥିଲା |ଏହି ସମୟରେ ତା ମୋବାଇଲରେ ଟୁଙ୍ଗ କରି ଶବ୍ଦ ହେବାରୁ ସେ ସଚେତନ ହୋଇ ମେସେଜ ପଢିଲା,ବସୁଧା ତାର ମେସେଜରେ ମାମୁଁଙ୍କ ଘର ଠିକଣା ପଠେଇଥିଲା |ଅଚାନକ ଅକ୍ଷର ଶରୀରରେ ଯେପରି ଶତସିଂହର ବଳ ଆସିଗଲା |ଉପସ୍ଥିତ ଲୋକଙ୍କୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ କରି ସେ ତତକ୍ଷଣାତ ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା |ତାର ଯିବା ବାଟକୁ ସରୋଜ ବୋକାଙ୍କ ପରି ଚାହିଁ ରହି ଭାବୁଥିଲା,ଗଗନ ଘଟଣା ପରେ ଅକ୍ଷର ବୋଧେ ତାକୁ ଆଉ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲା ନାହିଁ !1
ଏଣେ ବସୁଧାର ମାମୁଁଙ୍କ ଘରେ ଜୋରଦାର ଆଲୋଚନା ଚାଲିଥିଲା |ଆଲୋଚନାରେ ମାମୁଁ ମାଇଁଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ କରୁଣାକର ଓ ଇନ୍ଦିରା ମଧ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ |ବସୁଧା ଚୁପଚାପ ତଳକୁ ମୁହଁ ପୋତି ବସିଥିଲା |ଏତେବଡ଼ ସଫଳତାର ନାୟକ ମାମୁଁ ଗର୍ଜନ କରି କହୁଥିଲେ,ସେଇଟା ଚାକର ପରି ଘରେ ଆମର ବୋଲହାକ କରୁଥିଲା,ତାର ଏତେ ହିମ୍ମତ, ବାମନ ହୋଇ ଚନ୍ଦ୍ରକୁ ହାତ ବଢ଼େଇବାର ପରିଣାମ ତାକୁ ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ଭୋଗିବାକୁ ପଡିବ,ପୁଅ ଅଖା ଧୋଉଥିବ,ଆଉ ଗୁଣ ଗାଉଥିବ !!ଛୋଟିଆ ଚାକିରୀ,ସେ ପୁଣି ଅନୁକମ୍ପା ମୂଳକ,କଣ ଭାବି ତୁ ତା ସାଙ୍ଗରେ ପଳେଇଲୁ ?ସେ କଣ ,ତାର ଚଉଦ ପୁରୁଷ ହଜାରେ ବର୍ଷ ତପସ୍ୟା କଲେ ବି ଆମର ସମକକ୍ଷ ହୋଇ ପାରିବେ ନାହିଁ | ଛୋଟ ଲୋକ,କୁକୁର ,ଅଇଁଠା ପତ୍ର ଚାଟିବା ଯାହାର ଅଭ୍ୟାସ,ତା'ର ପୁଣି ଏତେ ବହପ !!!ହଉ,ଯାହା ଅନିଷ୍ଟ ହେବାର ଥିଲା,ହୋଇଗଲା,ସେକଥା ଭାବି କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ,ଏବେ ବି ସମୟ ଅଛି' ତୁ ତା ସାଙ୍ଗେ ସମ୍ପର୍କ କାଟି ଘରକୁ ଫେରିଆସ ,ଆମେ ଭଲ ପାତ୍ର ଦେଖି,ଧୂମଧାମରେ ତୋ ବାହାଘର କରିବୁ |
ଅନେକ ସମୟ ଧରି ନୀରବ ହୋଇ ବସିଥିବା ବସୁଧା ଏଥର ମୁହଁ ଖୋଲି କହିଲା,ଯେମିତି ବଡ଼ ଘର ଦେଖି ଦିଦି ବାହାଘର କରିଛ,ସେଇଭଳିଆ ?କରୁଣାକର କହିଲେ,ଖାନଦାନୀ ଘରେ ତୋ ଦିଦି ବାହାଘର କରିଛି,ସମସ୍ତେ ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ କହୁଛନ୍ତି ,କଣ ଅସୁବିଧା ହୋଇଛି ?ବସୁଧା କହିଲା,ହଁ ଏମିତି ଖାନଦାନୀ ଘର ଯେ,ମୋଟା ଅଙ୍କର କ୍ୟାଶ ନେବା ସତ୍ତ୍ୱେ ରାତି ପାହିଲେ,ଭିକାରୀ ପରି ଏଇଟା ଦିଅ,ସେଇଟା ଦିଅ କହୁଛନ୍ତି |ଦିଦି ସବୁବେଳେ କାନ୍ଦୁଛି,ତମକୁ ସେକଥା ଦେଖା ଯାଉନି ନା ?ମାମୁଁ କହିଲେ,ଚୁପ କର,କିଛି ନ କହିଲାରୁ ମୁହଁ ବଢି ଯାଉଛି !ଭଲ ଭଲ କହି ସମସ୍ତେ ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ବସେଇ ଥିଲେ,ଭଲ ପଣିଆ ଭଲକରି ଦେଖେଇ ଦେଲୁ !ଲାଜ ଲାଗୁନି,ଆହୁରି ମୁହେଁ ମୁହେଁ ଜବାବ ଦେଉଛୁ ?ହଉ ଏଥରକ କେମିତି ଯିବୁ ଦେଖିବା,ତତେ ଘରେ ଚାବି ପକାଇ ରଖାଯିବ,କେମିତି ବାହାରିବୁ,ଆମେ ଦେଖିବୁ !
ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଭୟରେ ବସୁଧାର ଆପାଦମସ୍ତକ ଥରିଗଲା |ଦେହ ତାର ଧୀରେ ଧୀରେ ଯେପରି ବରଫ ପାଲଟି ଯାଉଥିଲା !!!ସେ ଚାହିଁ ଦେଖିଲା,ତାର ପର୍ସ ମାମୁଁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଟେବ୍ଳ ଉପରେ ରହିଛି |ସେ ତାର ସମସ୍ତ ଶକ୍ତି ସଞ୍ଚୟ କରି ତାର ପର୍ସକୁ ଖପ କରି ଉଠାଇ କବାଟ ଖୋଲି ଅମୁହାଁ ଦୌଡିବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ ସାମ୍ନାରେ ଥିବା ଦର ଆଉଜା ଗେଟ ଖୋଲି ସେ ରାସ୍ତା ଉପରକୁ ଚାଲି ଆସିଲା |ହଠାତ ତାକୁ ଲାଗିଲା,କେହି ଯେମିତି ତାର ହାତ ଧରି ଭିଡି ନେଉଛି !ବିକଳ ଓ ବିସ୍ମିତ ହୋଇ ଚାହିଁ ଦେଖିଲା,ଅକ୍ଷର ହାତରେ ତା ହାତ ରହିଛି |ଅକ୍ଷର ତାକୁ କହିବାକୁ ସୁଯୋଗ ନ ଦେଇ , ଏକ ପ୍ରକାର ଟେକି ନେଇ ବାଇକରେ ବସାଇଦେଲା ଓ ପଛକୁ ନ ଚାହିଁ,ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ଦ୍ରୁତ ବେଗରେ ଚାଲିଗଲା |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment