ଗୁପ୍ତ କ୍ୟାମେରା ଦେଖି ରାଗରେ ବସୁଧାର ଦେହ ଜଳୁଥିଲା |ବିଶ୍ୱାସରେ କିପରି ବନ୍ଧୁକୁ ବିଷ ଦିଆଯାଇପାରେ,ଗଗନ ବୋଧହୁଏ ତାର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ଉଦାହରଣ ଥିଲା |ସେ ମୋବାଇଲରେ କ୍ୟାମେରାର ଫଟ ଉଠାଇଲା |ତାପରେ ନିଜକୁ ଯଥାସମ୍ଭବ ସହଜ ଓ ସ୍ୱାଭାବିକ କରି ବାହାରକୁ ଆସିଲା |ସେତେବେଳେ ଦୁଇବନ୍ଧୁ ଖାଇବାର ଶେଷ ପର୍ଯାୟରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲେ |ଅକ୍ଷର ତା ମୁହଁର ଭାବଭଙ୍ଗୀ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରି ପଚାରିଲା,କଣ ହୋଇଛି ??ବସୁଧା ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ଜାଣିଲ,ମୁଁ ବଡ଼ ଭୁଲ କରି ଦେଇଛି ,ଶୀଘ୍ର ଘରକୁ ଚାଲ |ଅକ୍ଷର ବିସ୍ମିତ ହୋଇ କହିଲା,କଣ ଏମିତି କରି ପକେଇଛ ଯେ ?ବସୁଧା କହିଲା,ଗ୍ୟାସରେ କ୍ଷୀର ବସେଇ ଥିଲି,ଅଫ କରିବା ପାଇଁ ଭୁଲି ଯାଇଛି |ଅକ୍ଷର ପଚାରିଲା,କ୍ଷୀର କେତେବେଳେ ବସେଇଲ ,ମୁଁ ତ ଦେଖିନି !
ବସୁଧା କହିଲା,ତମେ ଆଉ କେମିତି ଦେଖିବ ,ତମେ ତ ଏକ ଧ୍ୟାନରେ ଜିନିଷ ସଜାଡୁ ଥିଲ ,ଫ୍ରିଜରେ କ୍ଷୀର ପ୍ୟାକେଟ ଥିଲା,ଭାବିଲି କାଳେ କ୍ଷୀର ଛିଣ୍ଡିଯିବ,ସେଥିପାଇଁ,ଗ୍ୟାସରେ ବସେଇ ଦେଇଥିଲି |ଅକ୍ଷର ମୁଣ୍ଡରେ ହାତ ଦେଇ କହିଲା,ଆଉ ସେ କ୍ଷୀର କଣ ଥିବ ?ଜଳି ପୋଡି ଅଙ୍ଗାର ହୋଇ ଯାଇଥିବ ,ରୋଷେଇଘରେ ବି ନିଆଁ ଲାଗିଯିବଣି ,ଦମକଳ ଡାକିବାକୁ ପଡିବ !!ବସୁଧା କିଛି ଉତ୍ତର ନଦେଇ,ଦୋଷୀ ପରି ଛିଡା ହୋଇଥିଲା |ଅକ୍ଷର ତାକୁ କହିଲା,ଆଉ ଛିଡା ହେଲ କଣ,ଶୀଘ୍ର ଘରକୁ ଚାଲ |ସେମାନଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଗଗନର ମୁହଁ କଳାକାଠ ପଡିଗଲା |ସେ କହିଲା,ସତରେ କଣ ତୁମେମାନେ ଚାଲିଯିବ ?ଭାଉଜ ଥାଆନ୍ତୁ,ତୁ ଯାଆ ,କଣ ହୋଇଛି, ଦେଖି ଆସିବୁ |ଅକ୍ଷର ତା କଥା ଶୁଣି ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଖି କରି ତାକୁ ଚାହିଁଲା ଓ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲା,ତୋ ମୁଣ୍ଡ ଠିକ ନାହିଁ |ଏତିକି କହି ସେ ଝଡ଼ ବେଗରେ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲା,ତା ପଛେ ପଛେ ବସୁଧା ମଧ୍ୟ ଦୌଡିବା ପରି ତାକୁ ଅନୁସରଣ କଲା | |
ବାଟସାରା ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ ଅକ୍ଷର କେତେ କଣ କହି ଚାଲିଥିଲା |ବସୁଧା ତାର ବ୍ୟସ୍ତତାକୁ ଅନୁଭବ କରି,ବିନା ପ୍ରତିବାଦରେ ସବୁ ଶୁଣି ଯାଉଥିଲା |ଅଳ୍ପ ସମୟପରେ ସେମାନେ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଗଲେ |ଅକ୍ଷର କହିଲା,ଶୀଘ୍ର ଯାଇ ଦେଖ ଘର ଜଳିଛି ନା ଅଛି !ବସୁଧା କୌଣସିମତେ ତା ହସକୁ ଚାପି, ଚାବି ଖୋଲି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ଆରାମରେ ଚେୟାରରେ ବସି ଶାନ୍ତିର ନିଃଶ୍ୱାସ ମାରିଲା |ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଅକ୍ଷର ଭିତରକୁ ଆସି ବସୁଧାକୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ଓ ନିର୍ବିକାରଭାବେ ବସିଥିବାର ଦେଖି ପଚାରିଲା ,ଏମିତି ଚୁପଚାପ ହୋଇ ବସି ପଡ଼ିଲ କଣ ?ରୋଷେଇଘରକୁ ଯାଇ ଦେଖ,କଣ ହୋଇଛି |ବସୁଧା ଅକ୍ଷରକୁ ଚାହିଁ କହିଲା,ସବୁ ଠିକଠାକ ଅଛି,କିଛି ହୋଇନି |ଅକ୍ଷର ତା କଥା ବିଶ୍ୱାସ ନ କରି ରୋଷେଇଘରକୁ ଗଲା |ବସୁଧା ତା ପଛେ ପଛେ ଯାଇ,ତାକୁ ପଛପଟୁ କୁଣ୍ଢେଇ ପକାଇ କହିଲା,ସରି,ମତେ ବାଧ୍ୟହୋଇ ମିଛ କହିବାକୁ ପଡିଲା |
ଅକ୍ଷର ନିଜକୁ ବସୁଧାର ହସ୍ତ ବନ୍ଧନୀରୁ ମୁକ୍ତ କରି କହିଲା,ପିଲାଟା ଏତେ ସରାଗରେ ଡାକିଥିଲା,ତମେ ତାକୁ ଏତେବଡ଼ ଧୋକା ଦେଲ ?ବସୁଧା କହିଲା,ଏ ମିଷ୍ଟର,ଶୁଣ,ଧୋକା ମୁଁ ନୁହେଁ,ସେ ଆମକୁ ଦେଇଛି ,ଭାଗ୍ୟ ଭଲ ଥିଲା ବୋଲି ଆମେ ବଞ୍ଚିଗଲୁ ,ନ ହେଲେ ଆମର ଇଜ୍ଜତ ବିଚ ବଜାରରେ ନିଲାମ ହୋଇଥାନ୍ତା !1ଏହା କହି ସେ ସବୁ କଥା ଆମୁଳଚୁଳ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲା ଓ ପ୍ରମାଣ ସ୍ୱରୂପ ମୋବାଇଲରେ ଉଠାଇଥିବା ଗୁପ୍ତ କ୍ୟାମେରାର ଫଟ ଅକ୍ଷରକୁ ଦେଖାଇଲା |
ଅକ୍ଷର ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ କହିଲା,ନା,ମୁଁ କଦାପି ଏକଥା ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିବିନି |ବସୁଧା କହିଲା,ମୁଁ ଜାଣେ,ତମେ ଏକଥା କହିବ |ଯଦି ବିଶ୍ୱାସ ହେଉନି,ତାହେଲେ ଏଇ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଯାଅ ,ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପ୍ରମାଣ ନଷ୍ଟ କରିବାପାଇଁ କ୍ୟାମେରା ଖୋଲୁଥିବ |ଅକ୍ଷର କିଛି ନକହି ବାଇକ ଷ୍ଟାର୍ଟ କରି ଚାଲିଗଲା ଓ ଗଗନ ଘରଠାରୁ ଅଳ୍ପ ଦୂରରେ ବାଇକ ରଖିଲା |ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଗନ ରୁମରେ ଆଲୋକ ଜଳୁଥିଲା | ସେ ଅତି ସନ୍ତର୍ପଣରେ ଯାଇ ମୁଖ୍ୟ ଦ୍ୱାରରେ ହାତ ମାରୁ ମାରୁ ତାହା ଖୋଲିଗଲା | ଭିତରକୁ ଯାଇ ଯାହା ଦେଖିଲା,ତାର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର ସୀମା ରହିଲାନାହିଁ |ଗଗନ ଚେୟାରରେ ଚଢି ଗୁପ୍ତ କ୍ୟାମେରା ଖୋଲୁଥିଲା |ଅକ୍ଷର ତାଳି ମାରି କହିଲା,ୱେଲ ଡନ ଗଗନ,ତତେ ସତରେ ମାନିବାକୁ ପଡିବ | ଚମକି ପଡି ଗଗନ ପଛକୁ ଚାହିଁଲା ଓ ଅକ୍ଷରକୁ ଦେଖି ହତବାକ ହୋଇଗଲା | ତାକୁ କିଛି କହିବାକୁ ସୁଯୋଗ ନ ଦେଇ ଅକ୍ଷର କହିଲା,ତୁ ଏମିତି ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା କରିବୁ ବୋଲି ମୁଁ ସ୍ୱପ୍ନରେ ସୁଦ୍ଧା ଭାବି ନଥିଲି |ଏତିକି କହିବା କ୍ଷଣି ଆଖିକୁ ତାର ଲୁହ ଚାଲି ଆସିଲା |ସେ ଆଉ ସେଠାରେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ମାତ୍ର ନ ରହି,ଯେମିତି ଆସିଥିଲା,ସେମିତି ଚାଲିଗଲା |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment