ଅନିଷ କିଛିଦିନ ରହିବା ପାଇଁ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ କରି ଆସିଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଦିବ୍ୟାଶା ପାଖରୁ ଫେରି ଘରକୁ ଆସି ସେ ଅନସୂୟାଙ୍କୁ କହିଲା,ମମି ,ମୁଁ କାଲି ଯାଉଛି |ତା କଥା ଶୁଣି ଅନସୂୟା କହିଲେ,ତୁ ତ କହୁଥିଲୁ,ସପ୍ତାହକ ପାଇଁ ଆସିଛୁ ବୋଲି,ଏତେ ଶୀଘ୍ର କଣ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲୁଣି,ଘଟଣା କଣ ?ସବୁ ଠିକ ଠାକ ତ ?ଆନି ସାଙ୍ଗେ ଦେଖା ହେଲା ?ଅନିଷ କହିଲା,ଓହୋଃ ମମି ପ୍ଲିଜ ,ମତେ ଏତେ କଥା ପଚାରନି,ମୁଁ ମିଛ କହିବାକୁ ଚାହୁଁନି |ଅନସୂୟାଙ୍କ ମୁହଁ ଶୁଖିଗଲା |ସେ କହିଲେ,ହଉ କିଛି ପଚାରିବିନି,କିନ୍ତୁ ତୁ ଅନ୍ତତଃ ମୋ ପାଇଁ ଆଉ ଦୁଇଦିନ ରହିକରି ଯିବୁ |ଅନିଷ କିଛି ନକହି ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା |
ଶ୍ଵେତା ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବା କଥା ଦିବ୍ୟାଶା ହିଁ ପ୍ରଥମେ ଅନସୂୟାଙ୍କୁ ଫୋନ କରି ଜଣାଇ ଥିଲା |ସେଦିନ ସେ ବହୁତ କାନ୍ଦୁଥିଲା |ତାର ଅନେକ କଥା ତାର କାନ୍ଦ ଭିତରେ ଲୁଚି ଯାଇଥିଲା |ତାପରେ କିନ୍ତୁ ସେ ଆଉ ଫୋନ ଉଠାଇ ନଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଏହା ଯେ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ପର୍କକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିବ,ସେକଥା ସେ କେବେ ବି କଳ୍ପନା କରି ପାରି ନଥିଲେ |ଯେତେବେଳେ ଏହି ସମ୍ବାଦ ଟିଭିରେ ପ୍ରସାରଣ ହେଉଥିଲା,ଫଟ ଦେଖି ଆଦିକନ୍ଦ ଶ୍ଵେତାକୁ ଚିହ୍ନି ଦେଇଥିଲେ |କହିଥିଲେ,ଦେଖୁଛ ଏଇ ପିଲାଙ୍କ କାରନାମା ?ତମେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ରୟ ଦେଇଥିଲ ନାଁ ?ସେଇ ଦୁଇ/ତିନିଦିନ ଆଦିକନ୍ଦ ଆଗ୍ନେୟଗିରି ପାଲଟି ଯାଇଥିଲେ |ଅନସୂୟା କେବଳ ନୀରବତା ଅବଲମ୍ବନ କରି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ସମ୍ଭାଳି ନେଇଥିଲେ |
ସେଦିନ ରାତିରେ ଅନିଷ କିଛି ଖାଇଲା ନାହିଁ |ତାଙ୍କ କଥା ମାନି ସେ ଆଉ ଦୁଇଦିନ ରହିଗଲା ସିନା,କିନ୍ତୁ ସେଇ ସମୟତକ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୂକ ପାଲଟି ଯାଇଥିଲା |ତାର କଳାକାଠ ମୁହଁକୁ ଦେଖି,ଅନସୂୟା ନିଜକୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନଥିଲେ |କିନ୍ତୁ ଏକଥା ମା ପୁଅଙ୍କ ଭିତରେ ସୀମିତ ଥିଲା |ଜାଣିଶୁଣି ସେ ଆଦିକନ୍ଦଙ୍କୁ ଏହି ଘଟଣାର ସୁରାକ ଦେଇ ନଥିଲେ |ଯିବା ପୂର୍ବଦିନ ଅନିଷ କହିଲା,ମମି,ତମେ ମୋକଥା ଭାବି ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅ ନାହିଁ ;ସମୟ ସବୁ ଠିକ କରିଦେବ |ମୁଁ ଜାଣିଛି,ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦରେ ମୋ ଜୀବନର ସବୁ ଦୁଃଖ ସୁଖରେ ପରିଣତ ହୋଇଯିବ |ମୋର ଖାଲି ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଅନୁରୋଧ,କାଲି ମୁଁ ଯିବାବେଳେ କାନ୍ଦିବ ନାହିଁ କି ବାବାଙ୍କୁ ଏ ବିଷୟରେ କିଛି କହିବ ନାହିଁ |ତା କଥା ଶୁଣି ଅନସୂୟାଙ୍କ ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ହୋଇ ଲୁହ ଝରିଗଲା |ସେ କହିଲେ,ତତେ ଦୁଃଖୀ ଦେଖିଲେ ,ମୋ ଛାତି ଫାଟି ଯାଉଛି ବାପା |କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେତେଦୂର ଆନିକୁ ଜାଣିଛି,ସେ ଅତି ଭଲ ଝିଅ |ମୋର ଦୃଢ଼ବିଶ୍ୱାସ,ମୋ ନଜର ମତେ କେବେହେଲେ ଧୋକା ଦେବନାହିଁ |ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଅନିଷର ଶୁଖିଲା ମୁହଁରେ କ୍ଷୀଣ ହସରେଖା ଫୁଟି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମଉଳି ଗଲା |ସେ କହିଲା,ବେଳେ ବେଳେ ନଜର ଧୋକା ଖାଇ ଯାଏ, ମମି |ତମେ ତ ମୋଠାରୁ ଅଧିକ ଦୁନିଆଁକୁ ଚିହ୍ନିଛ,ଜାଣିଛ,ତମକୁ ଅଧିକ ଆଉ କଣ ବୁଝେଇବି !!ଛାଡ଼,ତମେ ମୋ ପାଖରେ ଅଛ ମାନେ,ସାରା ଦୁନିଆଁ ମୋ ପାଖରେ ଅଛି,ଏଇ ବିଶ୍ୱାସରେ ମୁଁ ଚାଲିବି |***
ପୁନେରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଅନିଷ ଫୋନ କରିଥିଲା | କହିଲା,ମମି ମୁଁ ଭଲରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲି |ତମକୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା କହିବାକୁ ଭୁଲି ଯାଇଛି |ଆନିର ପରୀକ୍ଷା ସରିବା ପରେ ସେ ଆସି ତମକୁ କିଛି ଦେଇଯିବ,ତମେ ତାକୁ ରଖିଦେବ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ସେ ବିଷୟରେ କିଛି ପଚାରିବ ନାହିଁ |ତା କଥା ଶୁଣି ଅନସୂୟାଙ୍କ ଛାତି ଭିତରେ ଖଟ କରି କଣ ଗୋଟେ ହୋଇଗଲା |ତାଙ୍କ ଆଖି ଆଗରେ ଯାହା ସବୁ ଘଟି ଯାଉଥିଲା,ସେଥିପାଇଁ ନିଜକୁ ସେ ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ଦୋଷୀ ମନେ କରୁଥିଲେ |(କ୍ରମଶଃ)
No comments:
Post a Comment