Friday, September 16, 2022

ଅଭଙ୍ଗା କଣ୍ଢେଇ (ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ,ଭାଗ 17)

                    ଅକ୍ଷର ବସୁଧାକୁ  ପାଖରେ ବସାଇ ତା କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖି,ସ୍ନେହବୋଳା କଣ୍ଠରେ କହିଲା,ଆଜି ଏଇ ଘରେ ତମର ପ୍ରଥମ ଗୃହ ପ୍ରବେଶ ବୋଲି ତମେ କହୁଥିଲ,  ତେଣୁ  ତମ ମନ ଭାଙ୍ଗିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲାନାହିଁ  |ସେଥିପାଇଁ ରିସ୍କ ନେଇ ଅତି କମରେ ଚଳିଲା ପରି ଯାହା ଦରକାର କ୍ୱାର୍ଟର ଘରୁ ନେଇ ଆସିଛି |ବାକି  ଯାହା ଦରକାର ହେବ,ଧୀରେ ଧୀରେ ନେଇ ଆସିବି ,ନହେଲେ ଏଇଠୁ କିଣିଦେବା |ଏଥରକ ଖାଇବାକୁ ବାଢ ,ଭୋକ ହେଲାଣି |ବସୁଧା ଅକ୍ଷରର କଥା ମନ୍ତ୍ର ମୁଗ୍ଧ ପରି ଶୁଣି ଯାଉଥିଲା |ଅକ୍ଷର ଭୋକ ହେବା  କଥା କହିବାରୁ,ତାକୁ ବି ଭୋକ ଲାଗିବା ପରି ଜଣା ପଡିଲା |ସେ ଉଠି ଯାଉ ଯାଉ କହିଲା,ତମର ଅମୃତ ବୋଳା କଥାରେ ମୋ ପେଟ ପୁରିଗଲା,ଆଉ ଖାଇବି କଣ ?

                    ଅକ୍ଷର ଆଣିଥିବା ପ୍ୟାକେଟ ଅଳ୍ପ  ଖୋଲି ବସୁଧା ଦେଖିଲା ,ଦମ ବିରିୟାନୀ ସହ ରୁଟି, ତଡକା ଓ ଚିଲି ଚିକେନ ଅଛି |  ରାତି ପାଇଁ ରୁଟି ତଡକା ରଖି,ସେ ପେପର ପ୍ଲେଟରେ ବିରିୟାନୀ,ରାଇତା ଓ ଚିଲି ଚିକେନ ଆଣି ଡାଇନିଂ ଟେବ୍ଳ ରେ ସଜେଇ ରଖିଲା |ସେଇ ସମୟରେ ଅକ୍ଷର ବ୍ୟାଗ ଖୋଲି ସେଥିରୁ ପାଣି ବୋତଲ ଓ ଗ୍ଲାସ କାଢି ଟେବ୍ଳ ରେ ରଖିଲା ଓ ଚେୟାରରେ ବସି ମୃଦୁ ହସି ବସୁଧାକୁ କହିଲା,ରାଣୀମା ,ଏଥର ବସନ୍ତୁ ଓ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତୁ  | ବସୁଧା ଚେୟାରରେ ବସି,ସେହିଭଳି ଭାବଭଙ୍ଗୀ କହିଲା,ମହାରାଜ,ଖାଇବା ପୂର୍ବରୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରନ୍ତୁ ଓ ଏମିତି କିଛି କଥା କୁହନ୍ତୁ ଯାହା ଶୁଣି ମନ ଖୁସି ହୋଇଯିବ |ଅକ୍ଷର ଟିକିଏ ଚିନ୍ତା କରି କହିଲା,ପ୍ରଥମେ ତମେ କୁହ,ତାପରେ ମୁଁ କହିବି |

                  ବସୁଧା ହସିଲା ଓ ସଜାଡି ହୋଇ ବସି କହିଲା,ଆଜିର ଦିନ ତମ ହାତ ତିଆରି ସୁସ୍ୱାଦୁ ଚା' ପିଇ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା |ମଝିରେ କେତେ ଅଘଟଣ ଘଟିଗଲା |କିନ୍ତୁ ସବୁଥର ଈଶ୍ୱର ଆମ ପାଖେ ପାଖେ ରହି  ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟର ହାତ ବଢ଼େଇ  ଦେଲେ ଓ ସବୁ ବିପଦରୁ  ଆମକୁ ରକ୍ଷା କଲେ |ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷତି ପଛରେ କିଛି ନା କିଛି ଲାଭ ଲୁଚି ରହିଥାଏ |ମୋ ପାଇଁ ଆଜିର ଲାଭ ହେଲା,ଏଇ ଘରେ ମୋର ପ୍ରଥମ ଗୃହ ପ୍ରବେଶ |ମତେ ଲାଗୁଛି,ଏଠିକି ମତେ ଆଣିବା ପାଇଁ ବୋଧହୁଏ ଏତେ ସବୁ ଘଟଣା ଘଟିଗଲା |ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛି,ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଯେମିତି ଆମର  ପାଖେ ପାଖେ ଥାଇ,ଆମକୁ ସବୁ ବିପଦରୁ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି,ସେମିତି ସାରା ଜୀବନ ସେ ଆମ ପାଖେ ପାଖେ ଥାଇ ଆମକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଇ ,ଆମର କଣ୍ଟକିତ ଚଲାପଥକୁ କୁସୁମିତ କରିଦେବେ    |

             ଏକା ଧ୍ୟାନରେ ଅକ୍ଷର ବସୁଧାର ପ୍ରତିଟି ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ଯାଉଥିଲା |ଏଇ ଘରକୁ ଆସି ସେ ଯେ କେତେ ଖୁସି ହୋଇଛି,ତାହା ସେ ମର୍ମେ ମର୍ମେ ଅନୁଭବ କରି ପାରୁଥିଲା |ବସୁଧାର କଥା ଶେଷ ହେବାପରେ ସେ ତା ଚେୟାର ନେଇ ବସୁଧା ଚେୟାରକୁ ଲାଗିକରି ପକାଇ ଦେଲା ଓ ତା କାନ୍ଧରେ ହାତ ପକାଇ କହିଲା,ଥ୍ୟାଙ୍କ ୟୁ ବସୁ |ତମ କଥା ଶୁଣି ମତେ ବହୁତ ଖୁସି ଲାଗିଲା |ବସୁଧା ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ  କହିଲା,ନା ନା ,ସେମିତି ହେବନି,ଏଥର ତମ ପାଳି,ତମକୁ କିଛି କହିବାକୁ ପଡିବ |

               ଅକ୍ଷର ଭାବପ୍ରବଣ ହୋଇ  କହିଲା,ତମକୁ ଜୀବନସାଥୀ ରୂପେ ଚୟନ କରି ଭୁଲ କରିଛି କି ଠିକ କରିଛି ସେକଥା ସମୟ କହିବ |କିନ୍ତୁ ତମ ସହିତ କଟାଇଥିବା ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ  ମୁଁ ମୋ ହୃଦୟରେ ସାଇତି ରଖିଛି | ଈଶ୍ୱର କରନ୍ତୁ,ତମର ଭଲପାଇବା ସବୁଦିନ ଏହିପରି ଅତୁଟ ଥାଉ  |ଆଜି ମୋର ତମକୁ ଗୋଟିଏ ଅନୁରୋଧ,ମୋର ଯେଉଁ କଥା ତମକୁ ଭଲ ଲାଗିବନି,ମନ କଥା ମନରେ ନ ରଖି ମନଖୋଲି  ମତେ କହିଦେବ,ତାହେଲେ ମୁଁ ନିଜକୁ ସଂଶୋଧନ କରି ପାରିବି |

              ବସୁଧା ଅକ୍ଷର ପାଟିରେ ହାତ ରଖି କହିଲା,ସେମିତି କୁହନା,ଆଜିର ଦିନରେ ଖାଲି ଭଲ କଥା କୁହ,ବାକି ସବୁ ପାଇଁ, ଠାକୁର ଆମ ସହିତ ଅଛନ୍ତି |ଅକ୍ଷର କହିଲା,ତମର ଠାକୁରଙ୍କ ଉପରେ ଏତେ ବିଶ୍ୱାସ ?

            ବସୁଧା କହିଲା,ହଁ,ତାଙ୍କଠାରେ ନିଜକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମର୍ପଣ କଲେ,ସେ ସବୁ ଅସୁବିଧାକୁ ସୁବିଧା ,ସବୁ ଅଶୁଭକୁ ଶୁଭ ଓ ସବୁ ଦୁଃଖକୁ ସୁଖରେ ପରିଣତ କରି ଦିଅନ୍ତି |ତାଙ୍କଠାରେ ଆସ୍ଥା ରଖିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିର କିଛି ନ ଥାଇ ବି ସେ ସର୍ବୋତଭାବେ ସୁଖୀ ହୋଇପାରେ |ଅକ୍ଷର ବିରିୟାନୀରୁ ଗୋଟିଏ ଗୁଣ୍ଡା ନେଇ ବସୁଧା ପାଟିରେ ପୁରେଇ କହିଲା,ଏଥର ଖାଅ ଆଉ  କେମିତି ହୋଇଛି କୁହ  |ବସୁଧା "ବହୁତ ଟେଷ୍ଟି "କହି ଅକ୍ଷର ପାଟିରେ ଏକ ଗୁଣ୍ଡା ଦେବା ବେଳକୁ କଲିଂ ବେଲ ବାଜିଲା |କଲିଂ ବେଲ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଉଭୟେ ଶଙ୍କିତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ଚାହିଁଲେ |କିନ୍ତୁ ଅକ୍ଷର ନିଜକୁ ସ୍ୱାଭାବିକ କରି,ବସୁଧା ତା ପାଟିରେ ଦେଇଥିବା ଗୁଣ୍ଡା ଖାଉ ଖାଉ କହିଲା,ତମେ ଖାଉଥା,ମୁଁ ଆସୁଛି |(କ୍ରମଶଃ)

No comments:

Post a Comment