ଦୁଃଖର କାରଣ ଅଗଣିତ |କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣତଃ ଦୁଇଟି କାରଣ ପାଇଁ ମଣିଷ ବେଶୀ ଦୁଃଖ ପାଇଥାଏ |ପ୍ରଥମଟି ହେଲା ସେ ଯେତେବେଳେ ନିଜକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁଳନା କରେ ଓ ଦ୍ୱିତୀୟଟି ହେଲା, ଯେତେବେଳେ ତାର ପଡୋଶୀ ସୁଖରେ ଥାଏ !!
ଜୟା ଥିଲେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନଗର କଲୋନୀର ମଉଡମଣି |ଜଣେ ସୁଗୃହୁଣୀଙ୍କ ସମସ୍ତ ଗୁଣ ତାଙ୍କଠାରେ ମହଜୁଦ ଥିଲା | ରୋଷେଇବାସ ଓ ଘରକରଣା ଆଦି ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସେ ନିପୁଣା ଥିବା ସହିତ ସବୁ ପ୍ରକାର ଓଷାର ପୂଜାବିଧି ତଥା ବିବାହ ବ୍ରତର ନୀତି ନିୟମ ତାଙ୍କର ମୁହେଁ ମୁହେଁ ଥିଲା |ତେଣୁ ଏସବୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ପରାମର୍ଶ ତଥା ସହଯୋଗ ପାଇବା ପାଇଁ କଲୋନୀର ସମସ୍ତ ବାସିନ୍ଦା ତାଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ଲୋଡୁଥିଲେ |ଏତେ ସବୁ ଭଲ ଗୁଣ ସତ୍ତ୍ୱେ ଜୟା ଅତି ମାତ୍ରାରେ ସ୍ପଷ୍ଟବାଦୀ ଥିଲେ ଓ ଅପ୍ରିୟ ସତ୍ୟ ମୁହେଁ ମୁହେଁ କହିବାକୁ କୁଣ୍ଠା ବୋଧ କରୁନଥିଲେ |ଏକଦା ପଡୋଶୀ ବିପିନ ବାବୁଙ୍କ ସହଧର୍ମିଣୀ ପ୍ରଭାଙ୍କ ସହିତ ତାଙ୍କର ନିବିଡ଼ ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା |ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କୁ କ୍ଷଣେ ନଦେଖିଲେ ବଣା ହୋଇଯାଉଥିଲେ | ଦୁହିଁଙ୍କ ଭିତରେ ନିୟମିତ ଭାବରେ ପିଠାପଣା ଓ ତରକାରୀ ଦିଆନିଆ ଚାଲିଥିଲା |କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ହାତରନ୍ଧା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ବିପିନ ବାବୁ ଏପରି ଖୁସି ହୋଇଗଲେ ଯେ, ତାଙ୍କୁ ଆଉ ପ୍ରଭାଙ୍କ ହାତରନ୍ଧା ଭଲ ଲାଗିଲା ନାହିଁ ବୋଲି ପ୍ରଭା ମନେକଲେ || ବିପିନବାବୁଙ୍କ ଏପରି ଆଚରଣ ପ୍ରଭାଙ୍କ ପାଇଁ କ୍ରମେ ଅସହ୍ୟ ହୋଇ ଉଠିଲା | ଶେଷରେ ଦିନେ ସେ ମୁହଁ ଖୋଲି ଜୟାଙ୍କୁ କହିଦେଲେ,ନାନୀ ,ଦୟାକରି ଆଜିଠାରୁ ତମ ଘରେ ରନ୍ଧା ହୋଇଥିବା କୌଣସି ଜିନିଷ ଆମକୁ ଦେବନାହିଁ |ସେହିଦିନଠାରୁ ଦୁହିଁଙ୍କର ଅଭେଦ୍ୟ ପ୍ରୀତି ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲା ବୋଲି ଲୋକେ କହନ୍ତି |
କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ,ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଭାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର ପ୍ରକାଶର ବାହାଘର ଧୁମଧାମରେ ହୋଇ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ସୁନ୍ଦରୀ ବୋହୂ ଆସିଲା, ସାଇ ମାଇପେ ପ୍ରଭାଙ୍କ ଘରକୁ ବୋହୂ ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ |ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଜୟା ମଧ୍ୟ ଯାଇଥିଲେ |ଜୟାଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେବାର କାରଣ ହେଲା,ସେ କାଳେ ବୋହୂ ଦେଖି ସେ ଭଲ କି ମନ୍ଦ କହି ପାରୁଥିଲେ |ପୁଣି ତାର କେଉଁଠି କଣ ଖୁଣ ଅଛି,ତାହା ତାଙ୍କ ନଜରରୁ ବାଦ ଯାଉ ନଥିଲା |ପ୍ରଭାଙ୍କ ବୋହୂ ଶିକ୍ଷିତା ,ସୁନ୍ଦରୀ ଓ କର୍ମଜୀବି ଥିଲା |ତାକୁ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ଜୟା ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଲେ,ପୁଳାଏ ମେକଅପ ହୋଇଛି ବୋଲି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଛି ,ନହେଲେ ବାସ୍ତବରେ ଏତେ ସୁନ୍ଦରୀ ନୁହେଁ , ପ୍ରକୃତି ବି ଏତେ ଭଲ ପରି ଜଣା ପଡୁନି ,ଗର୍ବୀ ପରି ମନେ ହେଉଛି |ଜୟାଙ୍କର ମନ୍ତବ୍ୟ ପ୍ରଭାଙ୍କ କାନରେ ପଡ଼ିବାକୁ ବେଶୀ ଡେରି ଲାଗିଲା ନାହିଁ |ଯେଉଁ ଭଦ୍ର ମହିଳା ପ୍ରଭାଙ୍କୁ ଏକଥା କହିଲେ,ସେ ରାଣ ନିୟମ ପକାଇ ଜୟାଙ୍କୁ ଏକଥା ନକହିବାକୁ ବାରଣ କରିଥିଲେ |ତେଣୁ ଅନ୍ତର ଭିତରେ ଜଳି,ସୁଯୋଗର ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିବା ଛଡା ତାଙ୍କର ଆଉ କିଛି ଉପାୟ ନଥିଲା | ପ୍ରଭାଙ୍କ ବୋହୂ କର୍ମଜୀବି ହୋଇଥିବାରୁ ମାସକ ପରେ ପ୍ରକାଶ ସହିତ ତାର କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରକୁ ଚାଲିଗଲା |ତେଣୁ ସେ ଭଲ କି ମନ୍ଦ ଜାଣିବାପାଇଁ କଲୋନୀ ମହିଳାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲା ନାହିଁ |
ଜୟାଙ୍କର ଝିଅ ବଡ଼,ପୁଅ ସାନ |ଝିଅ ବାହାଘର କେବେଠାରୁ ସରି ଥିଲା ,ବାକି ଥିଲା ପୁଅ ବାହାଘର |ଯୋଗକୁ ପୁଅ ରୋହିତ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମନଲାଖି ଝିଅ ମିଳିଗଲା ଓ ତା ସହିତ ତାଙ୍କ ଆଶା ଠାରୁ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଧିକ ଯୌତୁକ ବିନା ଡିମାଣ୍ଡରେ ମିଳିଗଲା |ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ହୋଟେଲରେ ସେମାନେ ରିସେପ୍ସନ ପାର୍ଟି ଦେଇଥିଲେ |ସମସ୍ତଙ୍କ ମୁହଁରୁ ବୋହୂ ଓ ବାହାଘର ଆୟୋଜନର ଭୁରି ଭୁରି ପ୍ରଶଂସା ଶୁଣି ଦୁଃଖରେ ପ୍ରଭାଙ୍କ ଛାତି ଫାଟି ଯାଉଥିଲା |
ଦୁଇମାସ ପରେ ଦିନେ ଖରାବେଳେ ଜୟାଙ୍କ ଘରୁ ଜୋରରେ ପାଟିତୁଣ୍ଡ ସହିତ ବାସନ ଫୋପଡ଼ା ଫିଙ୍ଗାର ଶବ୍ଦ ଶୁଭିଲା |ଘଟଣା କଣ ଜାଣିବା ପାଇଁ ପ୍ରଭା କାନ ଡେରିଲେ |ଜୟା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିରାମିଶାଷୀ ଥିଲେ |କିନ୍ତୁ ବାବାଙ୍କ ଆଶ୍ରମରୁ ଆସିଥିବା ଆମିଷ ପ୍ରସାଦ ବଡ଼ ତୃପ୍ତିରେ ଖାଉଥିଲେ ଯାହାକୁ ବୋହୂ ଭଲ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁ ନଥିଲା |ଏହାରି ଉପରେ ଯୁକ୍ତି ତର୍କ ହୋଇ ଝଗଡା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା |ଅସଲ କଥା ହେଲା,ଜୟା ବୋହୂକୁ ଅତି ମାତ୍ରାରେ ଶାସନ କରୁଥିଲେ ଓ ତାର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଖୁଣ କାଢୁଥିଲେ |ତାଙ୍କ ବ୍ୟବହାରରେ ଅତିଷ୍ଠ ହୋଇ ବୋହୂ ତାଙ୍କର ଆମିଷ ପ୍ରସାଦ ପ୍ରତି ଥିବା ଦୁର୍ବଳତା କଥା କହିଦେଇଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଏହା କରି ସେ ମହୁଫେଣାରେ ହାତ ପୁରାଇ ଦେଇଥିଲା |ବୋହୂ ଅବଶ୍ୟ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ତାଙ୍କ ଗୋଡ଼ ତଳେ ପଡି କ୍ଷମା ମାଗିଥିଲା |କିନ୍ତୁ ଜୟା ବୁଝି ନଥିଲେ |କଥା ବଢି ବଢି ଏପରି ବିରାଟ ଆକାର ଧାରଣ କଲା ଯେ,ଜୟା ତାଙ୍କ ମହିଳା ବାନ୍ଧବୀଙ୍କ ଆଗରେ ବୋହୂ କିପରି ଜଣେ ଦାରୁଣ କର୍ମକୋଢ଼ୀ ଓ ତାକୁ କିଛି ଶଣ୍ଠଣା ଜଣା ନାହିଁ ଇତ୍ୟାଦି ତାର ଯେତେକ ଦୁର୍ଗୁଣ ନିତି ନିତି ନୂଆ ଢଙ୍ଗରେ ବନେଇ ଚୁନେଇ କହିଲେ |ପ୍ରଭାଙ୍କୁ ଏକଥା ଶୁଣି ବହୁତ ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା |ଦିନେ ଜୟା ମହିଳା ମହଲରେ ବୋହୂ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଗପୁଥିବାବେଳେ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ପ୍ରଭା କହିଦେଲେ,ଯିଏ ଦିନେ ମୋ ଘରେ ନିଆଁ ଲଗାଉଥିଲା ,ଆଜି ତା ଘରେ ନିଆଁ ଲାଗିଛି|ସବୁ କର୍ମର ଫଳ |ଭୋଗିବନି ତ ଯିବ କୁଆଡେ !! ଏକଥା ଶୁଣି ବୋହୂ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନବରତ ଗପୁଥିବା ଜୟା ହଠାତ ଚୁପ ହୋଇଗଲେ ଓ କ୍ଷିପ୍ର ଗତିରେ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ |ଏତେଦିନ ପରେ ସେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରୁଥିଲେ,ବୋହୂର ବଦନାମ କରିବାକୁ ଯାଇ ସେ ନିଜ ପରିବାରର ଇଜ୍ଜତକୁ ଦାଣ୍ଡରେ ନିଲାମ କରି ଦେଇଛନ୍ତି !!
ଏହି ଘଟଣା ପରଠାରୁ ଜୟାଙ୍କର ବିରାଟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିଲା |ସେ ବୋହୂର ଖୁଣ ନଦେଖି ତାର ଭଲ ଗୁଣକୁ ଆଦର କରିବା ଶିଖିଗଲେ |ଏବେ ଶାଶୁ ବୋହୂ ଭଲରେ ଚଳୁଛନ୍ତି,ଆଉ କଳିଗୋଳ ନାହିଁ |ଜୟାଙ୍କ ଘରେ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଦେଖି ପ୍ରଭା ଅସହିଷ୍ଣୁ ହୋଇ କହନ୍ତି,ଘରର ଗୁମର ପଦାରେ ପଡିଗଲା,ଏବେ ଯେତେ ଭଲେଇ ହେଲେ କଣ ହେବ !!!!
